Czy znasz samochód który motoryzował powojenny świat? Historia 4 CV

Przy odbudowaniu Państw zniszczonych po II wojnie, każdy dział gospodarki starał się szybko wprowadzić innowacje, aby osiągnąć poziom przedwojenny i rozpocząć dalszy rozwój. W przypadku firm samochodowych, takim kołem zamachowym było zbudowanie samochodu popularnego.

W Renault, idea masowo produkowanego „auta popularnego" była znana już przed wojną. Modele Celtaquatre i Juvaquatre, były bowiem wstępem do rozpowszechnienia motoryzacji. Prób tych nie zaniechano w trakcie działań wojennych. Mimo trwającej wojny, w fabryce Renault w Billancourt podjęto próbę budowy samochodu dla mas, a w styczniu 1943 roku pierwszy z trzech prototypów wyruszył w test drogowy. W latach 1944-45 zbudowano jeszcze dwa prototypy.

Zobacz wideo Czy czterodrzwiowe coupé to dobry pomysł? Recenzja nowego renault

Model, którego zadaniem było zmotoryzować Francję

Zaprojektowane auto mieściło 4 osoby i niewielki bagaż. Miało ono silnik oraz skrzynię biegów umieszczone z tyłu nadwozia. Czterocylindrowy, chłodzony cieczą silnik o pojemności 760 ccm i mocy 17 KM współpracował z 3-biegową skrzynią biegów i napędzał koła tylnej osi. Podczas testów osiągnięto prędkość 90 km/h i średnie zużycie paliwa ok. 7 l/100 km. Konstrukcję auta maksymalnie uproszczono i w stanie gotowym do jazdy ważyło tylko 600 kg. W prototypach szyby w tylnych drzwiach były nieruchome, a z tyłu montowano tylko jedną lampę.

Lata powojnie i… osełka masła

Po wojnie firma borykała się z wieloma problemami. Brak materiałów sprawił, że przy budowie nadwozi, potrzebne elementy z aluminium zastąpiono stalą, a pierwsze egzemplarze malowano półmatową farbą Crème 314. Pochodziła ona z zapasów pozostawionych przez Wehrmacht, czyli był to kolor piaskowy jaki miały niemieckie samochody wojskowe. Sprawiło to, że auto zyskało przydomek motte de beurre (osełka masła). Rozpoczęła się też dyskusja nad nazwą tego modelu. Część osób sugerowała, aby nowe Renault otrzymało nazwę nawiązującą do przedwojennych modeli.

Po konsultacjach wybrano jednak nazwę 4 CV, która określała liczbę tzw. koni podatkowych (1 CV - ok. 190 cm3).

Oficjalna premiera odbyła się w październiku 1946 roku, podczas 33. edycji Salon de l'Automobile w Paryżu. Frekwencja oglądających, na pierwszym po wojnie salonie samochodowym, była ogromna. W ciągu kilku dni ekspozycje w Grand Palais odwiedziło ponad 800 000. osób. Ponieważ zaś, Renault 4 CV był główną atrakcją salonu, model od razu zdobył sławę.

Renault 4 CV
Renault 4 CV fot. Renault

Po premierze była... przerwa

Niestety problemy z materiałami sprawiły, że do grudnia 1946 zbudowano zaledwie 36 aut z tzw. serii zerowej. Seryjną produkcję 4 CV rozpoczęto dopiero w sierpniu 1947. Produkcja rozkręcała się powoli. Dziennie produkowano tylko 15 aut, ale po dwu latach produkcja osiągnęła 300 samochodów dziennie. W roku 1948 na rynek trafiła eż użytkowa wersja Commerciale z zaślepionymi szybami tylnych drzwi i tylko dwoma siedzeniami (coś jak dzisiejsze francuskie Societe).

Rozszerzała się też paleta kolorów i oprócz poniemieckiego lakieru Crème, oferowano także szary Gris RAF, kojarzący się z mundurami brytyjskich lotników, a do roku 1949 także w kolor czarny, zielony oraz niebieski.

Ten popularny samochód miał też znamiona luksusu. Pod koniec dekady, Renault 4 CV były dostępne w wersjach Luxe i Grande Luxe, Cena w zależności od wyposażenia wynosiła od 280 do 310 tys. franków.

Hasło promujące auto brzmiało 4 miejsca, 4 cylindry, 90 km/h i 6 litrów na 100 km, a później, gdy na skutek inflacji cena wzrosła, zmieniono je na 4 CV, 4 drzwi i 444 tys. franków.
Renault 4 CV
Renault 4 CV fot. Renault

Rozwój techniczny i sportowe osiągnięcia

Rozpoczęto też pierwsze unowocześnienia technologiczne. Od października 1950 Renault 4 CV Grand Luxe było napędzane silnikiem o mocy 21 KM, podczas gdy klasycznie była moc 17 KM. Prędkość maksymalna wzrosła w modelu do 100 km/h.

Na zamówienie, Renault oferowało też wersję Decapotable – kabriolet ze zwijanym lub stalowym odsuwanym dachem.

Rozpoczęto też starty w rajdach samochodowych. W styczniu 1949 i w styczniu 1951, pojazd zwyciężył w swojej klasie w Rajdzie Monte Carlo. Modele 4CV odniosły też zwycięstwo w górskim wyścigu Course de Côte du Mont-Ventoux, zajmując pięć pierwszych miejsc. 4 CV startowały także w wyścigu drogowym Mille Miglia we Włoszech i holenderskim Rajdzie Tulipanów. Wszystko to spowodowało, że Renault 4 CV był coraz bardziej rozpoznawalny.

Globalny sukces

Sportowe laury skutecznie promowały 4 CV na całym świecie. Ważnym odbiorcą były Stany Zjednoczone. W ciągu kilku lat sprzedano tam ponad 170 tys. egzemplarzy. W USA standardowa wersja kosztowała 1035 dolarów. Auto cieszyło się wielką popularnością w kilkudziesięciu krajach świata. Około 12,5 tys. 4 CV trafiło do Australii. Niewielką liczbę 4 CV wysłano także do Polski oraz kilku innych krajów komunistycznych.

Renault 4 CV
Renault 4 CV fot. Renault

4 CV było pierwszym samochodem Renault, który odniósł globalny sukces.

W lutym 1953 roku w Tokio, szef Renault – Pierre Lefaucheux i Shoji Okubo z firmy Hino Motors Ltd., podpisali licencyjną umowę na montaż 4 CV w Japonii. W ciągu 9 lat zbudowano tam ponad 50 tys. samochodów, które miały wówczas przeważający udział w zmotoryzowaniu Kraju Kwitnącej Wiśni zanim uczynili to producenci japońscy. Część aut kursowała po ulicach Tokio i innych miast jako taksówki.

W kwietniu 1954, uroczyście obchodzono montaż półmilionowego wozu. Dawna „osełka masła" przeszła lifting nadwozia. Atrapę zdobiły 3 zamiast 6 listew ozdobnych ze stali nierdzewnej. Jednostka o mocy 21 KM napędzała odtąd wszystkie wersje, a akumulator – mieszczący się dotąd w bagażniku – przeniesiono do tyłu.

Dla firmy Renault duży rozwój przypadł na rok 1956. W sierpniu tego roku wycofano z oferty kabriolet Decouvrable. W lecie tego roku, na liście opcji pojawiło się automatyczne sprzęgło Ferlec z elektromagnetycznym sterowaniem. Niestety, wynalazek firmy Ferodo nie zdobył jednak uznania klientów, przyzwyczajonych do tradycyjnej skrzyni biegów.

Wreszcie, w roku 1956 na rynek wprowadzono nowy model – Dauphine. Wydawało się, że ten nowoczesny samochód pogrzebie model 4 CV. Jednakże okazało się, że zarówno jeden jak i drugi miały swoich wielbicieli. 4CV nadal cieszyło się popularnością we Francji, Belgii, Holandii, RFN i Szwajcarii oraz w wielu innych krajach świata.

Modele 4CV stały się też protoplastami nowych, indywidualnych wersji aut. Na indywidualne zamówienia,firmy Brissoneau et Lotz, Pichon et Parat, Chapron Labourdette oraz Autobleu budowały pojedyncze egzemplarze z nietypowymi nadwoziami. Na bazie Renault 4 CV Jean Redele zbudował też słynne A106 – pierwszy pojazd marki Alpine.

Era Renault 4CV dobiegła końca w lipcu 1961. Wtedy to halę montażową opuścił ostatni model, noszący numer 1 105 547. W ciągu 14 lat pojazd odegrał istotną rolę w zmotoryzowaniu Francji i wielu innych krajów świata. Był też pierwszym francuskim samochodem, który wyprodukowano w ilości ponad milion egzemplarzy.

Pod koniec lat 50-tych w biurze konstrukcyjnym Renault powstawały prototypy samochodów nowej generacji: przednionapędowe R4 oraz R8 z silnikiem umieszczonym

z tyłu. Ten pierwszy wyjechał na drogi w 1961 i zastąpił 4CV. Renault 8 zaprezentowano w roku 1964. Zastąpił on Dauphine.

Renault 4 CV
Renault 4 CV fot. Renault
Więcej o: