Wysoki komfort jazdy, oszczędne silniki, dobre wyposażenie i wysoki poziom bezpieczeństwa to najkrótsza wizytówka Renault Megane. Aktualna od narodzin tego modelu aż po dzień dzisiejszy, gdy po szosach całej Europy jeździ już trzecia generacja przebojowego, francuskiego kompaktu. Dodatkowym atutem Megane I i II był niebanalny wygląd, który przyciągał nabywców. W trzecim wydaniu jego estetyka jest bardziej zachowawcza i pod tym względem nie ma się czym ekscytować.
Za to od strony użytkowej Megane III prezentuje się naprawdę nieźle. Oprócz przestronnego, dobrze wyciszonego i poprawnie wykończonego wnętrza ma spory bagażnik. W wersji hatchback 5d jego pojemność wynosi 405/1160 l, w odmianie kombi 485/1600 l. Trzydrzwiowy hatchback, mający wyraźnie sportowy charakter i nazywany przez producenta Coupe dysponuje nieco mniejszym kufrem o pojemności 377 l.
Komfortowo zestrojone zawieszenia polubią z pewnością wszyscy przeciętni, jeżdżący spokojnie kierowcy. Ci ze sportową żyłką mogą być zawiedzeni ich charakterystyką, podobnie jak nieco ospałym układem kierowniczym. Megane III w codziennej eksploatacji nie jest szczególnie kłopotliwy. Koszty obsługowe można utrzymać na niskim poziomie dzięki niedrogim częściom zamiennym i możliwości serwisowania poza ASO w licznych, wyspecjalizowanych warsztatach. Droższe w użytkowaniu są mocne wersje silnikowe, zarówno benzynowe jak i wysokoprężne. W grę wchodzą po prostu wyższe wymagania serwisowe.
2008 - premiera modelu, wersja hatchback 3d i 5d, silnik benzynowy 1.6 (100 lub 110 KM), turbodiesle 1.5 dCi (63, 90 lub 106 KM) i 1.9 dCi (130 KM) 2009 - silniki benzynowe 1.4 TCe (130 KM) i 2.0 (140 KM), turbodiesel 2.0 dCi (160 KM), wersja kombi (Grandtour), sedan Fluence na bazie Megane III, sportowa wersja RS (tylko trzydrzwiowe nadwozie) z silnikiem 2.0 Turbo (250 KM) 2010 - silnik benzynowy 2.0 TCe (180 KM), turbodiesel 1.5 dCi (110 KM), wersja Coupe-Cabrio 2012 - niewielka modernizacja (nowe zderzaki, większy wlot powietrza z przodu, dzienne światła LED w reflektorach przednich, nowe wzory tapicerki, bogatsze wyposażenie). Moc maksymalna w wersji RS zwiększona do 265 KM.
Raport awaryjności samochodów TÜV 2012
Kategoria wiekowa Lokata Liczba aut w zestawieniu
2-3 lata 110 127
Raport awaryjności samochodów ADAC 2011
Klasa Lokata Liczba aut w klasie Kompakt 9 28
Raport awaryjności samochodów DEKRA 2012
Przebieg Ocena 0-50 000 km Bardzo dobra
Renault Megane trzeciej generacji objęto dwoma serwisowymi akcjami przywoławczymi, obie ogłoszono wiosną 2011 r. Pierwsza dotyczyła problemów z poduszką powietrzną pasażera (mogła być aktywna mimo wyłączenia) w egzemplarzach wyprodukowanych między 1.06.2010 r. a 23.08.2010 r. Podczas drugiej akcji sprawdzano instalację elektryczną zasilającą wspomaganie układu kierowniczego (możliwość zwarcia) w egzemplarzach wyprodukowanych między 1.10.2009 r. a 12.03.2010 r.
Wygląda na to, że Megane III nie jest tak dobrze zabezpieczony przed korozją jak poprzednicy. Znaczące prolemy z rdzą nie pojawiają się, ale w wielu egzemplarzach pojawiają się wżery na pokrywie silnika (zwłaszcza przy znaczku firmowym) oraz na dolnej krawędzi tylnej pokrywy). Być może jest to skutek zastosowania wyjątkowo delikatnej powłoki lakierniczej. Lakier rysuje się niezwykle łatwo i dosłownie przy najmniejszej okazji. Problemem nadwozia Megane III są również nieszczelne kierunkowskazy zintegrowane z obudowami lusterek zewnętrznych. Najpoważniejszą wadę stanowi jednak samoistne pękanie przedniej szyby, co nie najlepiej świadczy o sztywności karoserii. We wnętrzu trzeba się liczyć z mniej lub bardziej dokuczliwym trzeszczeniem plastikowych elementów. Często pękają elastyczne osłony dźwigni zmiany biegów.
Jak dotąd nic się nie zmieniło - podwozie Megane nie należy do szczególnie trwałych i wymaga licznych interwencji. Na szczęście naprawy są proste i tanie. Najszybciej zużywają się łączniki stabilizatora. Linka hamulca ręcznego wykazuje tendencję do zacierania się.
Jednostki napędowe Megane III nie są szczególnie awaryjne, choć wciąż mają swoje przypadłości. To konstrukcje produkowane od lat, wielokrotnie modernizowane i poprawiane. W silniku benzynowym 1.6 złą sławą cieszą się mechanizmy zmiany faz rozrządu oraz cewki zapłonowe. W turbodieslach 1.5 dCi notuje się problemy z łożyskami ślizgowymi układu korbowego. Nie jest to jednak regułą, wiele zależy od warunków eksploatacyjnych i stylu jazdy kierowcy. Kłopotliwe bywają turbodiesle z filtrami cząstek stałych (zapychanie się filtrów). Dotyczy to najczęściej egzemplarzy użytkowanych głównie w mieście. W układzie przeniesienia napędu słabym punktem są linki mechanizmu zmiany biegów. Nie zawsze działają precyzyjnie, utrudniając zmianę przełożeń.
Elekronika w Megane III nie jest już tak kapryśna jak kiedyś, ale rozmaitych niespodzianek z jej strony wciąż można się spodziewać. Najczęściej odmawia posłuszeństwa system bezkluczykowy ze specjalną kartą, ale zawodzić mogą też czujniki układu przeciwpoślizgowego ABS, komputer silnika albo układ sterowania klimatyzacją.
Ci, dla których najbardziej liczy się ekonomiczna eksploatacja powinni sięgać po najprostsze wersje - benzynowego 1.6 albo turbodiesla 1.5 dCi. W tym drugim przypadku lepiej wybrać odmianę 106-konną. Koszty utrzymania są praktycznie takie same jak przy wersji 90-konnej, a dynamika samochodu jest lepsza. Odmiana o mocy 63 KM to propozycja dla nadzwyczaj spokojnych kierowców, dla których osiągi nie mają większego znaczenia.
Numer identyfikacyjny VIN umieszczono na górnym panelu deski rozdzielczej po stronie lewej. Można go odczytać przez lewy dolny narożnik przedniej szyby. Numery identyfikacyjne widoczne są również na tabliczce znamionowej, umieszczonej we wnęce prawych tylnych drzwi pod zamkiem.
Ceny
http://www.autotrader.pl/samochody_osobowe/renault,megane
Linki
http://megane.com.pl/ Strona forum motoryzacyjnego na temat modelu Megane
http://www.klubrenault.pl Strona Polskiego Internetowego Klubu Użytkowników Renault
ZOBACZ TAKŻE: