Kierowcom wydaje się, że ruchem legalnie mogą kierowcą tylko policjanci. To jednak spory błąd. Bo choć lista upoważnionych jest zamknięta i określa ją ustawa, składa się z kilkunastu punktów. Warto poznać każdy z nich. Kierowca uniknie wtedy nieporozumień na drodze.
Kto może kierować ruchem drogowym w Polsce?
Ustawodawca postanowił wyraźnie wskazać, kto może wydawać polecenia lub sygnały uczestnikowi ruchu lub innej osobie znajdującej się na drodze. Dokonał tego na mocy art. 6 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Uprawnienia takie otrzymuje:
- policjant,
- żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego, zabezpieczający przemarsz lub przejazd kolumny wojskowej albo w razie akcji związanej z ratowaniem życia lub mienia,
- funkcjonariusz Straży Granicznej,
- inspektor Inspekcji Transportu Drogowego,
- umundurowany funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej,
- strażnik gminny (miejski),
- pracownik kolejowy na przejeździe kolejowym,
- osoba działająca w imieniu zarządcy drogi lub osoba wykonująca roboty na drodze na zlecenie lub za zgodą zarządcy drogi,
- osoba nadzorująca bezpieczne przejście dzieci przez jezdnię, w wyznaczonym miejscu,
- kierujący autobusem szkolnym w miejscach postoju związanych z wsiadaniem lub wysiadaniem dzieci,
- ratownik górski podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej,
- strażnik leśny lub funkcjonariusz Straży Parku - na terenie odpowiednio lasu lub parku narodowego,
- strażak Państwowej Straży Pożarnej podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej,
- członek ochotniczej straży pożarnej podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej,
- funkcjonariusz Służby Ochrony Państwa podczas wykonywania czynności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa ochranianych osób, obiektów i urządzeń,
- pilot podczas wykonywania czynności związanych z pilotowaniem przejazdu pojazdu nienormatywnego.
Osoba kierująca ruchem musi być widoczna i mieć szkolenie
Przypadki są podzielone na ogólne i szczególne. Ogólne dotyczące całego terytorium kraju i szczególne odnoszące się punktowo np. do przejazdu kolejowego, terenu lasu czy okolicy obiektów rządowych. I choć lista jest precyzyjna, a do tego wskazuje ludzi pełniących konkretne funkcje, muszą oni spełnić jeszcze dwa wymogi.
- Po pierwsze muszą być łatwo rozpoznawalni i widoczni z dostatecznej odległości zarówno w dzień, jak i w nocy – art. 6 ust. 2 ustawy PoRD.
- Po drugie osoby z punktów od 7 do 12 i z punktu 16 do kierowania ruchem potrzebują ukończenia szkolenia organizowanego przez wojewódzki ośrodek ruchu drogowego – art. 6 ust. 3a ustawy PoRD.
Szkolenie jest prowadzone odpłatnie. Ustawa reguluje, że koszt uczestnictwa nie może przekraczać 30 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego w danym roku. Dla przykładu w Warszawie oznacza to kwotę na poziomie 350 zł. Co więcej, opłatę może wnieść zarówno podmiot kierujący na szkolenie, jak i osoba odbywająca szkolenie.
Mandat za niestosowanie się do poleceń osób kierujących ruchem drogowym
Stosowanie się do poleceń wydawanych przez osoby zapisane na powyższej liście jest obowiązkiem kierowcy. Złamanie tego obowiązku oznacza zatem wykroczenie. Kwalifikację czynu uściśla art. 92 par. 1 ustawy Kodeks wykroczeń. To on także wskazuje karę. Zapis dość lakonicznie mówi o grzywnie. A to oznacza, że kierujący może zostać ukarany przez patrol policji mandatem karnym wynoszącym od 20 do 5000 zł.
