Pontiac GTO pojawił się latem 1964. Nazwa GTO oznacza Gran Turismo Omologato i jest zapożyczona od modelu Ferrari 250 GTO. Początkowo była to topowa odmiana Pontiac Tempest Le Mans. Rok później, GTO stał oddzielnym modelem. Klienci kochali go za osiągi (200 km/h) i niską cenę. W samym tylko 1966 roku sprzedał się w liczbie 95.000 egzemplarzy.
Twórcą tego modelu był John DeLorean, który wtedy pracował jako główny inżynier w Pontiacu. John założył kilka lat później firmę DeLorean Motor Company i zbudował słynnego DeLorean DMC-12. Największą zaletą tej serii Pontiaca był bardzo dobry stosunek masy do mocy. Pierwsza seria GTO posiadała największy silnik jaki Pontiac wykorzystywał w samochodach klasy średniej. Był to V8 o pojemności 6379 cm3. W 1967 roku zmieniono jednostkę napędową na motor o pojemności 6500 cm3.
Najsłynniejszy model GTO pojawił się w 1969 roku i nosił nazwę The Judge (sędzia). Pod długą maska zabudowany jest silnik o pojemności 400 cali sześciennych. (6,5 litra), który osiąga moc 366 KM i aż 600 Nm maksymalnego momentu obrotowego.Z tym silnikiem GTO potrafił rozpędzić się od 0 do 96 km/h w sześć sekund. Jednym z ciekawszych detali tej serii był montowany na masce obrotomierz. Produkcję zakończono w 1974 roku.
Niezły gadżet - obrotomierz znajdował się na masce silnika
Produkcję GTO zakończono w 1974 roku.
Twórcą tego modelu był John DeLorean
Późniejsze wersje Pontiaca GTO były produkowane przez australijskiego Holdena
Pontiac GTO
AC Cobra to brytyjskie auto sportowe, które pierwotnie powstało do udziału w wyścigach. Ale dopiero Teksańczyk Carroll Shelby stworzył, z budowanego przez firmę AC auta prawdziwą legendę. Zaproponował zamontowanie pod maskę ośmiocylindrowego, 4,3 litrowego silnika Forda. Dzisiaj oryginalne modele Cobry są warte ponad 300 000 euro.
Shelby szybko wdrożył swój plan w życie. Pierwszy samochód był gotowy już w lutym 1962 roku. Osiągi auta były oszałamiające. Cobra rozpędzała się do 240 km/h. Niemal po uruchomieniu produkcji wozy Shelbiego zaczęły brać udział w wyścigach. Bardzo szybko wmontowano jeszcze większy, 4,7-litrowy silnik V8. W styczniu 1965 roku pojawił się model 427 z 7-litrowym silnikiem o mocy 425 KM i maksymalnym momencie obrotowym 641 Nm.
W 1963 roku produkowano 15 sztuk Cobry tygodniowo. Rok później na autostradzie M1 ustanowiono rekord świata. Cobra została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako najszybszy samochód na świecie. Osiągnęła prędkość 293 km/h. Produkcję model 428 zakończono w 1973 roku.Obecnie istnieje więcej replik niż oryginalnych wersji Cobry. Urodzony 11 stycznia 1923 roku w Teksasie Carroll Shelby zmarł 10 maja 2012 roku.
początkowo montowane były 4,3 litrowe silniki Forda
Później nawet 7-litrowe o mocy 425 KM i maksymalnym momencie obrotowym 641 Nm
W 1964 roku Cobra została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako najszybszy samochód na świecie. Osiągnęła prędkość 293 km/h
Obecnie istnieje więcej replik niż oryginalnych wersji Cobry
Ceny oryginału sięgają nawet 300 000 euro
Urodzony 11 stycznia 1923 roku w Teksasie Carroll Shelby zmarł 10 maja 2012 roku
Chevrolet Corvette Stingray czyli model C2 został wprowadzony do sprzedaży latem 1962 roku. Określenie "Sting Ray" w języku angielskim to nazywa się płaszczki. Nazwę tego modelu, w przeciwieństwie do następcy Corvette C3 pisze się spacjami. Legendarny "big-block" V8 po raz pierwszy pojawił się pod maską w 1965 roku, początkowo z 6,5 litrami pojemności, a rok później nawet z 7,0 litrami pojemności skokowej. Nowe były także chowane reflektory, które zniknęły w 2005 roku w Corvettcie C6Charakterystczne było dzielone tylne okno w modelu Coupe z 1963 roku. C2 była pierwszą Corvettą z niezależnym zawieszeniem bez sztywnej tylnej osi.
W marcu 1964 roku Corvette C2 wygrała w kategorii GT w 12-godzinnym wyścigu Sebring. Corvette Sting Ray produkowana była od września 1962 roku do lipca 1967 roku. Łącznie powstało 117 964 sztuk, w tym 45 546 coupe.
Podczas 24 godzinnego wyścigu Le Mans w 1967 roku wyścigowa Corvette C2 uzyskała prędkość maksymalną 276 km/h
Produkcja zakończyła się niespodziewanie szybko. Trwała tylko pięć lat (1962-1967)
Chevrolet Corvette Sting Ray
Obok coupe produkowany był również kabriolet. Corvette C2 Sting Ray Split-Window
Na specjalne życzenie można było zamówić Chevroleta Chevelle z silnikiem V8 427-L72 o pojemności 7,2 litra. Auto miało 450 KM mocy. Była to największa jednostka napędowa dostępna dla modelu Chevelle. Przyspieszenie od zera do 96 km/h zajmowało 5,1 sekundy, a 1/4 mili osiągał w 13.3 sekundy. Chevrolet zbudował zaledwie 320 aut w tej konfiguracji.
Silnik o pojemności 7,2 litra osiągał 450 KM mocy
Chevelle osiągał 1/4 mili w 13.3 sekundy
Chevrolet Chevelle COPO 427
Firma AMC Rambler (American Motors Corporation) nie jest w Europie szczególnie znana. Produkowała samochody tylko przez trzy lata. Od 1967 roku do końca 1970 roku. Najbardziej znanym muscle carem był Rebel The Machine. Auto było polakierowane w patryjotyczne barwy - biała karoseria z czerwono-białymi-niebieskimi paskami odblaskowymi. Oficjalna prezentacja miała miejsce w Dallas (Teksas) 25 Października 1969 roku podczas finału Drag Race. Pod maską zabudowano 6,4-litrowy silnik V8 o mocy 340 KM. Był to najpotężniejszy silnik jaki kiedykolwiek został zainstalowany w modelu AMC. Na odwrocie dużych wlotów powietrza zabudowanych na masce zabudowano duży prędkościomierz.
Tylne zawieszenie zostało wzmocnione. Wyposażono je w sprężyny z kombi. Do wyposażenia seryjnego należała automatyczna przekładnia Borg Warner, hamulce tarczowe, szerokie ogumienie Goodyear 15 cali, fotele z centralnym podłokietnikiem, które pokryto materiałem w czerwono, białe i niebieskie paski. Auto kosztowało 3.475 dolarów.
Pierwszych 1000 egzemplarzy miały wspomnianą, patryjotyczną kolorystykę. Późniejsze egzemplarze miały często na czarno lakierowane maski. AMC Rebel "The Machine" wyprodukowany został w liczbie 2236 egzemplarzy. Budowany był tylko w 1970 roku.
Pierwsze 1000 egzemplarzy miały charakterystyczne barwy - biała karoseria z czerwono-białymi-niebieskimi paskami
Późniejsze egzemplarze miały inne kolory i często na czarno lakierowane maski
Auto napędzane było 6,4-litrowym silnikiem V8 o mocy 340 KM
AMC Rebel
Pierwsze Camaro zostały oparte na platformie wówczas nowo opracowanego Chevrolet Nova z 1966 roku. Była to uniwersalna płyta podłogowa stosowana do budowy kilku modeli. Od początku, Camaro można zamawiać jako coupe lub kabriolet. Auto miało walczyć z Fordem Mustangiem. Wykaz wyposażenia zawiera około 80 opcji, trzy główne pakiety i kilka silników. Oprócz modelu RS, wersja SS cieszyła się dużym zainteresowaniem. W grudniu 1966 roku Chevrolet stworzył jeden z najbardziej znanych oznaczeń tego modelu - Z28. Początkowo wersja nie spotkała się z dużym zainteresowaniem. W1967 roku sprzedano tylko 609 sztuk. Pakiet zawierał specjalny, wzmocniony 4,9-litrowy silnik V8, hamulce tarczowe z przodu, sportowe zawieszenie oraz 4-biegową skrzynię biegów firmy Muncie. Podawana fabrycznie moc silnika 290 koni mechanicznych nie była imponująca jednak późniejsze pomiary pokazały, że jednostki są o wiele mocniejsze i uzyskują od 360 do 400 KM. Z-28 jest dosyć trudnym w eksploatacji autem. Popularność Camaro wzrosła gwałtownie po tym jak stał się samochodem bezpieczeństwa na wyścigu Indianapolis 500.
W 1968 roku wersji Z28 sprzedano w ilości 7199 sztuk.Rok później model został nieco zmodernizowany. Nowością był 7-litrowy silnik V8 o mocy 425 KM. Pierwsze samochody z tą jednostką napędową były przebudowane przez dilerów. Silniki były dostarczane w osobnych, drewnianych skrzynkach.
Pierwsze Camaro zostały oparte na platformie modelu Nova
Wersja Z28 pojawiła się po raz pierwszy w grudniu 1966 roku
Popularność Camaro wzrosła gwałtownie po tym jak stał się samochodem bezpieczeństwa na wyścigu Indianapolis 500.
Wersja po modernizacji z 1969 roku
Chevrolet Camaro z 1968 roku
Chevrolet Camaro
Chevrolet Camaro wersja SS z 1967 roku
Chevrolet Camaro wersja Z28 z 1969 roku
Tak prezentowała się pierwsza generacja słynnej wersji Z28