Chrysler Voyager (2000-2007) - opinie Moto.pl

Od debiutu pierwszej generacji Voyagera minęło blisko ćwierć wieku, a poprawianie niezawodności i trwałości tego modelu trwa nadal

Trzecia generacja (od 1995 r.), a potem czwarta (od 2000 r.) miały stanowić krok ku nowej jakości. Zabieg udał się połowicznie. Wiele mankamentów nadal utrudnia życie właścicielowi i odbiera radość z eksploatacji jednobryłowca. A ta może być rzeczywiście duża, bo pod względem koncepcji konstrukcyjnych nadwozia trudno temu autu cokolwiek zarzucić.

Voyager to pionier, który w 1983 r. utworzył segment minivanów. Sukcesywnie rozwijany i udoskonalany stał się samochodem ładnym, funkcjonalnym, komfortowym, znakomicie wyposażonym, a przede wszystkim nadzwyczaj przestronnym. Duży wybór silników czy możliwość wybrania wersji przedłużonej to dodatkowe atuty. Na pokład można zabrać siedem osób, a na bagaż i tak zostanie jeszcze 670 l. Fotele, jak przystało na minivana, można dowolnie konfigurować. Można je również demontować, uzyskując przestrzeń ładunkową porównywalną z autami dostawczymi - prawie 4,7 metra sześciennego!

Główną wadę Voyagera, oprócz awaryjności, stanowi podwozie zapewniające wysoki komfort jazdy, ale prowadzące samochód niezbyt pewnie. Po części wynika to z zacofanej konstrukcji tylnego zawieszenia (sztywny most, resory piórowe).

Problemem są też silniki. Te słabsze, czterocylindrowe, nie radzą sobie zbyt dobrze z jednobryłowcem ważącym ponad dwie tony, te mocniejsze są z kolei paliwożerne. Najrozsądniejszym wyborem w naszych warunkach są turbodiesle, przy czym ten nowocześniejszy (CRD) montowany od 2001 r. to z pewnością znacznie lepszy wybór. Jest bardziej dynamiczny i mniej awaryjny.

Silnik

Silniki Voyagera to konstrukcje solidne i niezawodne. Wyjątek stanowi turbodiesel 2.5 TD będący konstrukcją włoskiej firmy VM. Może się przegrzewać, a to prowadzi niekiedy do pękania głowicy. Na dodatek w rocznikach 1996, 1997 i 1998 zastosowano w nim napęd rozrządu łańcuchem (wcześniej i później kołami zębatymi). Trwałość łańcucha jest tak mała (ok. 30 tys. km), że trzeba go kontrolować co 5 tys. km! Nowsze turbodiesle, serii CRD, są wrażliwe na jakość paliwa. Lepiej korzystać z dobrych stacji benzynowych, bo olej napędowy z niepewnych źródeł może zakłócić pracę wtryskiwaczy.

Instalacja elektryczna

Zawodzi centralny zamek, oświetlenie deski rozdzielczej, rozrusznik, włącznik wentylatora chłodnicy. Kłopotliwy jest włącznik wycieraczek pod kierownicą. Jeśli odmówi posłuszeństwa, wycieraczki mogą włączać się same albo nie będzie ich można włączyć w ogóle. Ten element trzeba koniecznie sprawdzić.

Zawieszenie

Podwozie nieźle znosi stan polskich dróg. Tuleje wahaczy wytrzymują zazwyczaj ponad 100 tys. km. Jeśli Voyager dużo jeździ po mieście, mogą one wymagać wymiany sporo wcześniej. Najkrótszą żywotność mają gumowe elementy stabilizatora (40-50 tys. km). Prawdziwy problem stanowi za to przekładnia kierownicza. Luzy powstają w niej bardzo szybko, nawet po przebiegu kilkudziesięciu tysięcy kilometrów. Objawiają się charakterystycznym, szybkim drżeniem kierownicy podczas skręcania kół na postoju (przy włączonym silniku trzeba powoli obracać kierownicą w prawo i w lewo). Specjalistyczne warsztaty proponują regenerowane przekładnie (koszt ok. 2 tys. zł), zazwyczaj trwalsze od fabrycznie nowych (mogą wytrzymać ok. 100 tys. km).

Przeniesienie napędu

Egzemplarze z automatyczną skrzynią biegów trzeba skontrolować podczas jazdy próbnej. Przekładnia powinna pracować cicho i nie może szarpać. Jeśli jest inaczej, konieczna będzie prawdopodobnie kosztowna naprawa. Bezawaryjna praca automatu wymaga stałego dozoru serwisowego i odpowiedniego oleju. Użytkownicy, którzy nie przestrzegają tych warunków, doprowadzają do uszkodzeń skrzyni automatycznej.

Układ hamulcowy

Skuteczność hamulców w egzemplarzach z lat 1995-97 pozostawia wiele do życzenia. Od 1998 r. montowano hamulce tarczowe przy wszystkich kołach. Są one bardziej wydajne.

Znaki identyfikacyjne

Tabliczkę znamionowa może być umieszczona w komorze silnika, na wzmocnieniu przedniego pasa po stronie prawej, albo w formie naklejki na drzwiach od strony kierowcy. Numer VIN umieszczono na górnej powierzchni deski rozdzielczej po lewej stronie (widoczny w lewym dolnym narożniku przedniej szyby).

Ranking niezawodności TÜV 2007:

Ranking niezawodności DEKRA 2007:

Awaryjność

Trudno o słabsze miejsca w najbardziej prestiżowych badaniach niezawodności. Voyager to jeden z najgorszych samochodów w zestawieniach. Pod względem liczby serwisowych akcji nawrotowych ten model nie wyróżnia się jednak w szczególny sposób. Wezwania do autoryzowanych warsztatów rozpoczęto wiosną 2000 r., by poprawiać wadliwy hamulec pomocniczy. Akcję powtórzono jesienią 2000 r. W sumie sprawdzono ponad 33 tys. aut z okresu produkcji 1.08.1997 - 31.08.2000. Na początku 2003 r. eliminowano możliwość wycieku paliwa przy silniku i zaistnienia pożaru w ponad 8,5 tys. Voyagerów, z kolei w 7,5 tys. aut sprawdzano pasy bezpieczeństwa przy tylnych fotelach. Latem 2005 r. w 3 tys. egzemplarzy zapobiegano wyciekom płynu hydraulicznego i możliwości pożaru w układzie wspomagania kierownicy, a pod koniec 2006 r. wymieniano wadliwy silnik wycieraczek (ponad 1,6 tys. pojazdów) i ponownie poprawiano hamulec pomocniczy (11,2 tys. aut).

Ceny

Voyagera można kupić pod różnymi nazwami, bowiem auta na rynku wtórnym pochodzą z różnych źródeł. Te zza oceanu to Dodge Caravan, Plymouth Voyager albo Chrysler Town & Country. Tylko europejskie wersje mają nazwę Chrysler Voyager. Najszerzej reprezentowane na rynku wtórnym wersje silnikowe to 2.4 16V, 3.3 V6 oraz 2.5 TD. Znacznie trudniej znaleźć 2.0 16V, 3.8 V6, a do rzadkości należą nowoczesne turbodiesle 2.8 CRD.

Ceny modelu sprawdzisz tutaj .

Internet

www.voyager-club.com.pl Strona firmowana przez producenta, z grafiką i informacjami podobnymi jak na internetowej stronie Chryslera

www.van-club.com Coś dla miłośników amerykańskich vanów i minivanów. Są artykuły, ogłoszenia, linki oraz forum dyskusyjne

LPG (Jerzy Maliński, Koalicja na rzecz Autogazu):

Chrysler Voyager może pracować jedynie z instalacjami wtrysku sekwencyjnego autogazu. Jego silniki dobrze tolerują pracę na paliwie LPG. Zbiornik zwykle montuje się pod samochodem w miejscu koła zapasowego. W takim przypadku ma on, niestety, zbyt małe rozmiary (35-42L) jak na potrzeby dużych silników. Szczególną uwagę należy poświęcić układowi zapłonowemu. Ze względu na montowanie silnika V6 w układzie poprzecznym dostęp do tylnych świec zapłonowych jest utrudniony. Mechanicy często nie wykonują kontroli lub wymiany świec zbyt starannie, co w konsekwencji doprowadza do problemów z eksploatacją samochodu. Zwłaszcza na autogazie. Koszt montażu instalacji nie przekracza zazwyczaj 4,5 tys. zł.

Test długodystansowy (50 tys. km) "Wysokich Obrotów":

Chrysler twierdzi, że w ciągu ostatnich lat, po fuzji z Daimlerem, mocno poprawił jakość Voyagera. Postanowiliśmy to sprawdzić i w zeszłym roku wzięliśmy nowiutkie auto z silnikiem 2.8 CRD na test długodystansowy. Zimą przejechaliśmy nim 50 tys. km i poza obowiązkowymi przeglądami odwiedziliśmy serwis jedynie raz - z powodu przepalonej żarówki. Słychać było też stuki w zawieszeniu. W ramach gwarancji wymieniono dwie tuleje wahaczy, dwie gumy stabilizatora przedniego oraz końcówkę drążka kierowniczego. Poza tym samochód spisywał się bez najmniejszych zarzutów. Nasze doświadczenia dają podstawę do tego, by twierdzić, że najnowsze Voyagery zrywają z opinią awaryjnych.

Dariusz Dobosz

Więcej o: