Następca modelu 740 wydaje się niezwykle podobny do swojego poprzednika. Pudełkowate nadwozie ma tylko nieznacznie złagodzone krawędzie i nie odbiega w swym ogólnym zarysie od ówczesnego, kanciastego stylu szwedzkiej marki. Jednak pod blachami nadwozia odnajdziemy zupełnie nowe rozwiązania, a przede wszystkim poprzecznie ustawione silniki i napęd na przednie koła.
To pierwsze Volvo z serii dużych limuzyn, w którym zrezygnowano z klasycznego układu (silnik wzdłużnie z przodu, napędzana oś tylna). Wcześniej przedni napęd zastosowano w serii 400. Postawiono na nowocześniejsze rozwiązania, rezygnując na przykład ze sztywnego mostu w tylnym zawieszeniu na rzecz układu wahaczowego DeltaLink. Utrzymano tez bardzo wysoki poziom bezpieczeństwa z układem SIPS, chroniącym kabinę przed poważnymi deformacjami przy uderzeniach bocznych.
Od strony użytkowej model 850 również nie różni się znacząco od 740. Zapewnia podobną przestrzeń we wnętrzu i funkcjonalność przedziału pasażerskiego, ale ma mniejszy bagażnik (sedan 445 l, kombi 420/1580 l). Lepiej wypada jednak pod względem jakościowym i może pochwalić się bogatszym wyposażeniem. Można poczuć się w nim bardziej komfortowo. Przyjemność z jazdy wynika też z faktu, że zadbano o bardziej dynamiczne silniki.
Kanciaste Volvo produkowane od 1991 r. są zazwyczaj w dużo lepszym stanie niż przedstawiciele serii 700. Ale nie jest to regułą i warto o tym pamiętać. Słabo zadbane egzemplarze lepiej obchodzić szerokim łukiem. W przypadku samochodu takiego jak Volvo 850 podstawą bezawaryjnej eksploatacji i trwałości podzespołów jest stały dozór fachowego serwisu. Dokładnie sprawdźmy (najlepiej w centrum diagnostycznym), czy sprzedający na tym nie oszczędzał. A jeśli zdecydujemy się na zakup, to również nie możemy na tym oszczędzać.
1991 - premiera modelu, wersja sedan 4d, silnik benzynowy 2.4 (170 KM) 1992 - silnik benzynowy 2.4 (140 KM) 1993 - drobne zmiany techniczne, silniki benzynowe 2.0 Turbo (210 KM) i 2.3 Turbo (T5, 225 KM), premiera wersji kombi 1994 - niewielka modernizacja (nowy pas przedni, węższe reflektory), silniki benzynowe 2.0 (126 KM) i 2.4 (144 KM) 1995 - wersja 850 T5-R z silnikiem benzynowym 2.3 Turbo (250 KM), turbodiesel 2.5 (140 KM). Wyższa moc silnika wersji T5 (240 KM) 1995 - turbodiesel 2.5 (140 KM) 1996 - wersja 850 R z benzynowym silnikiem 2.3 Turbo (240 KM), premiera następcy (S70/V70) 1997 - zakończenie produkcji modelu 850
Najnowszy ranking awaryjności samochodów TÜV nie obejmuje Volvo 850 ze względu na wiek tego modelu. Pogląd na poziom awaryjności szwedzkiego auta daje zestawienie z 2006 r.
Serwisową akcję przywoławczą dla modelu 850 przeprowadzono jesienią 1996 r. Zajęto się wówczas wadliwym mocowaniem przepustnicy, mogącym przyczynić się do blokowania tego elementu.
Karoserię świetnie zabezpieczono przed korozją, dlatego rdza w modelu 850 nie stanowi problemu. Może jednak pojawić się w miejscach niefachowych napraw blacharskich. Nadwozie trzeba dokładnie sprawdzić pod kątem powypadkowych deformacji. Specjalna konstrukcja sprzyjająca bezpieczeństwu jadących sprawia, że przywrócenie jej pierwotnych kształtów przez domorosłych blacharzy jest niezwykle trudne. Wielu nawet nie podejmuje takiego wyzwania i naprawia uszkodzenia według własnych (niskich) standardów.
Zawieszenia modelu 850 nie wymagają szczególnych napraw. Wymienia się głównie metalowo-gumowe tuleje przednich wahaczy. Poważniejszym problemem są hamulce. Są niedostatecznie zwymiarowane jak na samochód o masie ponad 1300 kg. Kierowcy z "ciężką nogą" powinni wziąć pod uwagę przeciętną skuteczność hamulców. Trzeba również liczyć się z szybkim zużyciem klocków i tarcz hamulcowych.
Jednostki napędowe uchodzą za trwałe i niezawodne. Bez problemu osiągają kilkuset-tysięczne przebiegi. Gorzej z osprzętem. Przewody układu chłodzenia często się rozszczelniają, wycieki pojawiają się również w chłodnicy. Trzeba uważać, by nie przegrzać silnika. Wersje doładowane wymagają precyzyjnej diagnozy turbosprężarki. Zlekceważenie tego obowiązku może skutkować tym, że po zakupie auta trzeba będzie zregenerować turbinę. Egzemplarze produkowane do 1993 r. potrafiły zerwać pasek napędu rozrządu przed terminem wymiany. Od 1993 r. paski zostały wzmocnione, wydłużono też ich przebiegi do wymiany.
W Volvo 850 można spodziewać się drobnych awarii elektrycznych. Co jakiś zawodzi jakiś przekaźnik lub czujnik. Naprawa takich niedomagań jest z reguły prosta i tania. Drożej kosztuje wymiana alternatora, który też potrafi się zepsuć. W takim przypadku, podobnie jak przy turbosprężarce, można ratować się regeneracją. Pozwoli ona znacząco obniżyć koszty.
W modelu 850 sytuacja jest zupełnie inna niż w 740. Silniki są mocniejsze, mają dużo lepszą dynamikę, można z powodzeniem sięgnąć po podstawowe jednostki napędowe. Wersje doładowane to prawdziwi sprinterzy, ale w ich przypadku trzeba się liczyć z większymi wydatkami na paliwo i serwis. Godna polecenia wysokoprężna jednostka napędowa. To dobrze znany pięciocylindrowiec z Audi.
Numer identyfikacyjny VIN, wybity w centralnej części podszybia, widoczny jest po otwarciu pokrywy silnika.
http://www.autotrader.pl/ogloszenia/samochody-osobowe/volvo,850/
Strona Polskiego Klubu Użytkowników Pojazdów Volvo
ZOBACZ TAKŻE: