Mazda 626 (w Japonii zwana Capellą, typoszereg GA) po raz pierwszy pojawiła się na rynku w 1978 roku jako następczyni modelu 616. Pierwsza generacja miała tylny napęd, a do jej napędu służyły benzynowe silniki o pojemności 1,6 i 2 litrów.
Prawdziwy przełom przyszedł w 1982 roku, gdy zaprezentowano przednionapędową generację GC. Stylizację nadwozia powierzono studiu Giugiaro, opracowano wielowahaczową konstrukcję tylnego zawieszenia, a ofertę jednostek napędowych uzupełnił siermiężny - i sławny ze względu na swoją ogromną trwałość - 2-litrowy diesel o mocy 60 koni. Model występował w wersji sedan, liftback i coupe. W najmocniejszej wersji dysponował 120-konnym silnikiem benzynowym (w USA również wariant turbo).
Lata świetności Mazdy 626 przypadają jednak na schyłek lat 80., gdy zadebiutowała trzecia generacja (GD). Bogato wyposażone nadwozie skrywało unowocześnione silniki, w tym benzynowy, 2-litrowy motor DOHC o mocy 148 koni (140 KM z katalizatorem, wersja europejska) lub 2,2-litrowe turbo (145 KM, wersja USA). Obydwa trafiały pod maskę topowych wersji GT z kubełkowymi fotelami i systemem 4 kół skrętnych. 626 GD zdobyła w Niemczech tytuł najpopularniejszego samochodu importowanego.
Pod koniec 1991 roku Japończycy zaprezentowali kolejną odsłonę 626 w wersji liftback i sedan, pozostawiając w ofercie kombi bazujące na poprzedniej generacji. Auto znacznie urosło i nabrało obłych kształtów. Między przednie koła trafiły nowe, benzynowe rzędowe "czwórki" o pojemności 1,8 i 2 litrów oraz aksamitnie pracująca, widlasta "szóstka" 2.5 (167 KM). Ofertę uzupełniał diesel z niezbyt trwałą sprężarką Comprex (75 KM). Wiele egzemplarzy 626 GE trafiło do Polski również drogą prywatnego importu z USA (wersje Cronos).
Rok 1997 to debiut stonowanej GF-ki, dysponującej silnikami benzynowymi o pojemności 1,8 i 2 litrów (od 90 do 136 KM) oraz nowym turbodieslem z bezpośrednim wtryskiem paliwa 2.0 DiTD. Po kilku miesiącach do sedana i liftbacka dołączyła wersja kombi.
W 2002 roku, wraz z debiutem Mazdy 6 (na rodzimym rynku Atenza), narodziła się filozofia Zoom-Zoom. Wraz z nową nazwą, Japończycy zerwali z dotychczasowym wizerunkiem modelu. Naładowany energią design skrywał nową rodzinę silników benzynowych (1.8, 2.0 i 2.3) i diesli common rail oraz zawieszenie skrojone z myślą o dynamicznej jeździe. W przeciwieństwie do "trójki", "szóstka" nie odziedziczyła elementów po Fordzie, chociaż obydwie firmy pracowały wspólnie nad motorami benzynowymi. Od Forda pochodzi także awaryjna widlasta "szóstka", która trafiła pod maskę wersji amerykańskiej. W 2005 roku zaprezentowano wersję MPS, wyposażoną w dołączany napęd na cztery koła i 260-konny silnik turbo z bezpośrednim wtryskiem (DISI).
5 lat później na motoryzacyjną scenę wjechała kolejna odsłona modelu (typoszereg GH). Zaprojektowanie udanego następcy dla pierwszej "szóstki" było nie lada wyzwaniem, toteż w stylizacji nadwozia przemycono elementy z modeli koncepcyjnych, inspirowane - podobno - samą naturą. W Europie miejsce najmocniejszego silnika benzynowego 2.3 zajęła jednostka o pojemności 2,5 litra, a rok po debiucie ofertę uzupełniono o rodzinę nowych diesli 2.2 w trzech wariantach mocy.
W galerii znajdziecie zdjęcia kolejnych generacji Mazdy 626/6. Wybierzcie tę Waszym zdaniem najlepszą, zapraszamy do głosowania w sondażu!