VW Garbus, czy raczej Volkswagen gdyż do roku 1968 była to oficjalna nazwa tego modelu, łączona z oznaczeniem silnika, był produkowany od roku 1946. W roku 1948 wyprodukowano 20 000 tych modeli. Wtedy to, w roku 1948, dyrektor fabryki Heinrich Nordhoff, zlecił firmie Joseph Hebmüller w Wülfrath zbudowanie trzech prototypów kabrioletów na bazie Volkswagena. W tym samym czasie, 1 lipca 1949, firma Karmann zaprezentowała w Osnabrück otwarty wariant karoserii i to ona stała się producentem tych modeli. Tak rozpoczęła się współpraca firmy Karmann i VW.
Więcej tekstów o motoryzacji znajdziesz na stronie głównej gazety.pl
W roku 1951 Wilhelm Karmann i Heinrich Nordhoff, po raz pierwszy rozmawiali o zbudowaniu sportowego coupé na bazie Garbusa. Projekty, które powstały w Osnabrück miały przód bardzo podobny do tego z Garbusa, podczas gdy tylna część miała już swoje charakterystyczne cechy coupé.
Przełomem był jednak rok 1953. Wtedy to Luigi Segre z firmy Carozzeria Ghia zaprezentował w Turynie prototyp, który wywołał u Wilhelma Karmanna euforię. 16 listopada 1953 roku przedstawił ten projekt szefowi VW Nordhoffowi i obaj tego samego dnia zdecydowali się na rozpoczęcie produkcji seryjnej.
Faktycznie, linia nadwozia Karmann-Ghia ma jednak kilku ojców, których udziałów nie można już dziś jednoznacznie określić. Przez długi czas za projektanta Karmann-Ghia uważany był wprawdzie Luigi Segre, ale model zaprojektowali Felice Mario Boano i jego syn Gian Paolo. Podstawą ich pracy był prototyp zbudowany wcześniej przez Ghia dla Chryslera w USA.
Tak czy inaczej, projekt firmy Carozzeria Ghia został zaakceptowany jako sportowe oblicze Volkswagena
14 lipca 1955 VW Karmann-Ghia Coupé został zaprezentowany dealerom i dziennikarzom, a w następnym miesiącu rozpoczęła się seryjna produkcja modelu oznaczonego jako Typ 14. Powstał on na bazie Volkswagena Garbusa z silnikiem boxer 1200 ccm o mocy 30 KM i rozwijał prędkość 118 km/h.
Opinie o modelu były diametralnie różne. Jedni zachwycali się lekkością włoskiego stylu, a inni wręcz pisali o „parodii szybkiego samochodu", czy określali model jako „gospodyni domowa Porsche".
W roku 1957 na targach samochodowych IAA zaprezentowany został kabriolet Karmann-Ghia i od 1 listopada 1957 rozpoczęto jego produkcję.
Samochód został doskonale przyjęty zarówno na rynku Europejskim i na rynkach zagranicznych. W efekcie, w roku 1960 Karmann otwarł fabrykę w Brazylii, gdzie pod koniec 1960 rozpoczęła się produkcja.'
Kolejnym ważnym wydarzeniem był zaprezentowany w roku 1961, podczas salonu samochodowego IAA, „Duży Karmann-Ghia" (Typ 34).
Warto tutaj wskazać co oznaczają modele Typ14 i Typ 34. Jak wspomniano powyżej Volkswagen nie miał do roku 1968 określenia modeli. Typ 1 było to Garbus, Typ 2 – Transporter, a Typ 3 – model, znany jako VW 1500/1600. Stąd też pierwsza cyfra określa na jakie płycie podłogowej zbudowano daną wersję dalsze cyfry oznaczały określenie coupé/kabrio oraz czy kierownica jest z lewej czy prawej strony (np. Typ 144).
Wracając do wspomnianego Karmanna Typ 34, to wszedł on do produkcji seryjnej 1 września 1961. Wyposażony był w silnik 45 KM i osiągał prędkość 137 km/h. Równocześnie z wersją coupé zaprezentowano podczas IAA model kabrio. Niestety nigdy wersja kabrio nie trafiła do produkcji.
Duży Karmann był dość drogi. Cena 8750 DM była jak na tamte czasy bardzo wysoka i pomimo późniejszej obniżki o 450 DM (dla porównania, Typ 14 z silnikiem 34 KM kosztował 6935 DM), model nie przyjął się na rynku.
W sierpniu 1963 Typ 34 otrzymał silnik 1500 S o mocy 54 KM, dzięki czemu osiągał prędkość maksymalną 150 km/h i przyspieszał od 0 do 100 km/h w 18 s.
Niestety nic to nie dało. W czerwcu 1969 zaprzestano produkcji Typu 34 po wyprodukowaniu 42 505 egzemplarzy. Warto zauważyć, że przez cały okres produkcji, duży Karmann był najdroższym i najszybszym samochodem osobowym w gamie VW.
Mały Karmann był jednak nadal produkowany i dopiero, gdy na rynek wszedł następca modelu – VW Scirocco – produkcja Karmann-Ghia skończyła się 31 lipca 1975.
W Brazylii produkcję małego Karmanna zakończono wprawdzie w roku 1972, ale do roku 1976 był wytwarzany model TC, którego produkcję rozpoczęto w roku 1970. Był to jednak pojazd większy, wytwarzany na płycie Typ3.
Ogółem wyprodukowano
Trzeba przyznać, że auto odniosło sukces. Mimo niszowego segmentu, w latach 1964-1970 produkowano ponad 30 000 pojazdów rocznie. Aż 61 procent model (271.736 pojazdów) zostało sprzedanych przez VW w USA.