Najwyższy priorytet w kwestii wydawania sygnałów drogowych ma kierujący ruchem. To do jego poleceń należy się stosować - bez względu na wskazania znaków drogowych czy nawet sygnalizacji świetlnej (która wcale nie musi być wyłączona). Kiedy na drodze pojawia się kierujący ruchem? Gdy np. uszkodzą się światła drogowe, w celu rozładowania zatoru drogowego lub z uwagi np. na ograniczenia w ruchu wynikające z wypadku lub organizacji imprezy. Warto pamiętać o tym, że uprawnienia do kierowania ruchem mają nie tylko funkcjonariusze policji. Kto jeszcze może regulować ruch?
Drugie miejsce w hierarchii znaków drogowych zajmuje sygnalizacja świetlna. Znosi ona znaczenie znaków drogowych i wyznacza w jakim momencie mają poruszać się pojazdy w określonym kierunku. W sytuacji, w której sygnalizacji świetlnej nie ma lub jest ona wyłączona, zasady ruchu drogowego (a w tym pierwszeństwo przejazdu) zaczynają wyznaczać znaki - pionowe i poziome.
Najniżej w hierarchii sygnałów znajdują się przepisy prawa o ruchu drogowym. W ten sposób np. zasada prawej ręki obowiązuje dopiero wtedy, gdy przy drodze nie ma znaków, sygnalizatora ani ruchem nie kieruje policjant. Jak się zachować? W sytuacji, w której przecinają się kierunki jazdy, pierwszeństwo zawsze ma ten pojazd, który nadjeżdża z prawej strony. Zasada ta stanowi absolutną podstawę ruchu drogowego - dlatego poznaje się ją na jednej z pierwszych lekcji nauki jazdy. Skrzyżowania równorzędne nie są popularnym widokiem w Polsce - zdarzają się głównie na uliczkach osiedlowych. Za granicą rozwiązanie jest dużo popularniejsze.