Napęd 4x4, zwiększony prześwit, wysoka pozycja za kierownicą i pojemne nadwozie typu kombi to podstawowe zalety tych aut. Do wad należy zaliczyć wyższe koszty eksploatacji, jednak nie są one tak duże, jak w przypadku prawdziwych samochodów terenowych. Możliwością poruszania się w terenie też ustępują tym ostatnim, ale nie do tego zostały stworzone.
Honda CR-V
CR-V to jeden z najmniej terenowych SUVów na świecie. Producent nigdy nie ukrywał, że napęd obu osi w tym aucie służy jedynie polepszeniu trakcji na śliskiej nawierzchni. Zaletą Hondy CR-V jest za to całkiem niska awaryjność, która rekompensuje niejako brak diesla w ofercie pierwszej generacji. Wadą z kolei tylko jeden silnik w ofercie (2.0 l. 128/147 KM)
Suzuki Grand Vitara
W przeciwieństwie do Hondy Suzuki ma duże doświadczenie w konstruowaniu samochodów sprawdzających się w terenie. Grand Vitara nie jest może mistrzem bezdroży, ale niewiele jej brakuje. Rama, sztywny most tylny, napęd 4x4 dołączany ręcznie i reduktor czynią z Suzuki propozycję dla wymagających. Oszczędni z pewnością zerkną w kierunku diesla 2.0 pochodzącego z koncernu PSA, jednak sprawia on najwięcej problemów. Najbardziej optymalny jest benzynowy 2.0 o mocy 127 KM. V6-tka oferuje nieco lepsze osiągi, ale jest bardzo łakoma na paliwo.
CZYTAJ WIĘCEJ:
Marcin Lewandowski
ZOBACZ TAKŻE:
