Obalamy stereotypy, bowiem przez lata samochody francuskie cieszyły się marną renomą co bezpośrednio przekładało się na ceny na rynku wtórnym. Sytuacja uległa nieznacznej poprawie, ale wartość wielu modeli wciąż odstaje od niemieckiej lub japońskiej konkurencji. W związku z tym postanowiliśmy wziąć pod lupę dwie świeże generacje kompaktowego Megane. Auta, które wpisało się w park flotowy wielu polskich firm.
Renault Megane III
Od 2008 do 2015 oferowana była trzecia generacja Megane. W cenniku znalazł się trzy i pięciodrzwiowy hatchback, sedan (Fluence), kombi i kabriolet ze sztywnym składanym dachem. Zachowawczo zaprojektowane nadwozie wciąż może się podobać. Co jednak bardziej istotne, karoseria nie ma większych problemów z korozją niezależnie od roku produkcji. Hatchback ma 429 cm długości, 180 szerokości i 150 wysokości. Rozstaw osi wynosi 264, a rodzinnego kombi 270 cm.
We wnętrzu Megane III serwuje nam przeciętną jakość materiałów. Plastiki są miękkie i przyjemne w dotyku. Niestety nie dorównują wytrzymałością niemieckim rywalom. Ten sam problem dotyczy tekstylnych pokryć siedzeń - zdecydowanie za szybko się wycierają. Francuski kompakt nadrabia za to przestronnością i wysokim poziomem wyposażenia. Z wyjątkiem wariantu kabrio i trzydrzwiowego hatchbacka przestrzeni wystarczy dla czterech dorosłych osób. Lista dodatków obejmuje między innymi "pełną elektrykę", przestarzałą dziś nawigację, proste multimedia, skórzaną tapicerkę, szyberdach, tempomat i szereg systemów bezpieczeństwa. Bagażnik hatchbacka mieści od 405 do 1160, a kombi od 485 do 1600 litrów.
Paleta silnikowa Megane III to kilkanaście dopracowanych konstrukcji czterocylindrowych. Szukając prostego benzyniaka, nie sposób pominąć znanego od dekad wolnossącego 1.6 100-110 KM. Nieco mniej popularny jest wariant 2,0 o mocy 143 KM - łączony jest wyłącznie z usterkową, bezstopniową przekładnią CVT. Rzadko występuje w ogłoszeniach i należy do niego podchodzić ostrożnie. Kolejne propozycje korzystają już z doładowania. Do wyboru mamy 1.2 TCe 115 KM, 1.4 TCe 130 KM i 2.0 Turbo 180-270 KM. Wyposażono je w pośredni wtrysk paliwa i pancerny napęd rozrządu. Co podkreślają specjaliści, jednostki wzorowo współpracują z instalacją gazową. Nawet najmniejszy zapewnia wystarczające osiągi przy rozsądnym spalaniu.
Alternatywą pozostają dopracowane i popularne diesle 1.5, 1.9 i 2.0 dCi o mocy 85-110 KM, 130 i 150-160 KM. Każdy korzysta z bezpośredniego wtrysku common-rail, turbosprężarki ze zmienną geometrią łopat i łańcucha rozrządu (koszty regeneracji to koszt 600 złotych za sztukę, 1800 złotych). Po liftingu pojawił się 1.6 dCi o mocy 130 KM. Jeśli wybierzemy najmniejszego ropniaka z początku produkcji, warto uważać na problemy z panewkami. Usunięcie awarii kosztuje około 1000 zł. Problem z czasem wyeliminowano na poziomie fabryki. Należy też w wariantach wyskoprężnych regularnie kontrolować poziom oleju i być przygotowanym na ewentualne dolewki. Układ jezdny opiera się na prostych kolumnach McPhersona z przodu i taniej w utrzymaniu belki skrętnej przy osi tylnej.
Renault Megane IV
Obecna generacja Renault Megane produkowana jest od 2016. W ofercie mamy pięciodrzwiowego hatchbacka, sedana i kombi. Nadwozie pełne wyrazistych akcentów zostało nienagannie zabezpieczone przed korozją. Bazowe wersje wyposażeniowe na rynku praktycznie nie występują. W bogatszych odmianach znajdziemy w pełni LED-owe reflektory, 18-calowe felgi aluminiowe czy panoramiczne okno dachowe. Mimo 5-letniego stażu rynkowego, to wciąż atrakcyjny samochód. Wyróżnia się też rozmiarami. Hatchback ma 436 cm długości, a rozstaw osi wynosi 267 cm. Stawiając na kombi, odległość między osiami jest większa o 5 cm.
Wnętrze w komfortowych warunkach zabiera cztery dorosłe osoby i od 384 do 550 litrów bagażu. Jakość zastosowanych materiałów nieznacznie poprawiono względem poprzedniej generacji, jednak wciąż widać różnice względem niemieckich rywali, zwłaszcza w kwestii wytrzymałości. Większość egzemplarzy deklasuje konkurentów poziomem wyposażenia. Przeważnie dostajemy dwustrefową klimatyzację, rozbudowane multimedia sterowane dotykowym ekranem, nawigację, skórzaną tapicerkę, liczne systemy bezpieczeństwa, dopracowane nagłośnienie i aktywny tempomat czy dwusprzęgłowe przekładnie automatyczne. Najwięcej problemów stwarza system multimedialny. Potrafi się zawiesić lub wyłączyć wyświetlacz. Na liście opcji znajdziemy też nagłośnienie sygnowane przez firmę Bose.
W przypadku czwartej generacji, jednostki benzynowe dysponują już bezpośrednim wtryskiem paliwa, trwałym łańcuchem rozrządu i doładowaniem ze zmienną geometrią (koszt regeneracji to około 1800 złotych). Do wyboru mamy czterocylindrowe 1.2 TCe 100-130 KM, znany z wielu modeli Renault i Mercedesa 1.3 TCe 102-159 KM, 1.6 GT 205 KM i topowy 1.8 TCe 285-300 KM. Jak donoszą specjaliści, warto skrócić interwał wymiany oleju do 10-15 tysięcy kilometrów, tym samym zapewniając wysilonej jednostce czysty środek smarny i pozbywając się tym samym zanieczyszczeń. Wprawny kierowca utrzyma zużycie paliwa na niskim poziomie. Sporą popularnością pośród prywatnych klientów cieszył się też wolnossący 1.6 Sce o mocy 115 KM. Tutaj mamy do czynienia z paskiem rozrządu wymienianym co 120 tysięcy kilometrów. W TCe dochodzi do gromadzenia się nagaru i nadmiernego zapotrzebowania na olej.
Paleta wysokoprężnych konstrukcji to znany od lat 1.5 dCI 95-115 KM i nowy w gamie 1,7 dCi 149 KM. Każdy otrzymał bezpośredni wtrysk, filtr cząstek stałych, turbosprężarkę ze zmienną geometrią łopat. W gamie nie zabrakło również 1.6 dCi o mocy 130 KM. Został wyposażony w łańcuch rozrządu, który potrafi się poddać po 70-80 tysiącach km.
Układ jezdny Megane IV tradycyjnie oparto o najtańszych i trwałych rozwiązaniach. Kolumny McPhersona i belka skrętna sprawdzają się nad wyraz dobrze, pozwalając na wykorzystanie potencjału silników. Sceptycznie powinniśmy podchodzić do dwusprzęgłowych automatów EDC - nie zachwycają trwałością podobnie jak niemieckie przekładnie DSG, tutaj również koszt reanimacji może przekroczyć 6 tysięcy złotych. W najmocniejszych odmianach pojawiła się tylna oś skrętna, która, póki co, nie generuje zauważalnych problemów.
Sytuacja cenowa
Wybierając starszą generację, mamy ogromny wybór ogłoszeń. W pierwszych latach produkcji dominowały odmiany benzynowe, za które zapłacimy około 16-20 tysięcy zł. Optymalna kwota na kupno tego wcielenia to 25 tysięcy. Podaż czwartej odmiany również pozwala na wiele. Niemniej, próg wejścia jest znacznie wyższy. Za model z początku oferty wysupłamy z portfela 45-50 tysięcy zł.
Podsumowanie. Opinia Moto.pl
Wbrew obiegowym opiniom, Megane to bardzo przyzwoity wybór. Trzecie wcielenie nie uskarża się na typowe przypadłości, a szeroka gama silników pozwala na dopasowanie egzemplarza do własnych preferencji. Mogą irytować drobne problemy natury elektronicznej, ale to kolejna generacja ma ich więcej z uwagi na zaawansowanie. Są to jednak drobne sprawy. Ważne, by pilnować poziomu oleju i przygotować się częsty serwis łączników stabilizatora lub łożysk. Większość usterek wyeliminujemy za kilkaset złotych.
