Osoba, która zdobyła uprawnienia do kierowania pojazdami, powinna znać przepisy ruchu drogowego. Czy zna wszystkie? No właśnie różnie z tym bywa. Kierujący mają np. poważny problem z odróżnieniem od siebie drogi wewnętrznej i strefy zamieszkania. A rozbieżności są naprawdę zasadnicze.
Różnica między drogą wewnętrzną a strefą zamieszkania rozbija się o przepisy
Na drodze wewnętrznej nie obowiązują przepisy ruchu drogowego. Właściwie to większość przepisów. W strefie zamieszkania ustawa Prawo o ruchu drogowym dotyczy kierowców już w 100 proc. A to tak naprawdę dopiero początek różnic. Aby móc opowiedzieć o nich dokładnie, należy podzielić dalszą część materiału na dwie części.
Co oznacza droga wewnętrzna?
Za drogę wewnętrzną uważa się wszystkie "drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym takiej drogi". Dla podkreślenia tego charakteru prywatny zarządca terenu może go oznakować za pomocą znaków drogowych. Przy wjeździe powinna pojawić się tablica D-46 "droga wewnętrzna", a przy wyjeździe D-47 "koniec drogi wewnętrznej".
No dobrze, ale jak to jest z tymi przepisami na drodze wewnętrznej? Otóż kierowca nie dostanie np. mandatu za jazdę bez świateł czy pasów. Za nadmierną prędkość czy jazdę pod wpływem alkoholu konsekwencje już poniesie. To sytuacje, które tworzą realne zagrożenie dla bezpieczeństwa, a droga wewnętrzna w przeciwieństwie do prywatnej posesji na ogół jest już ogólnodostępna. Skoro przepisy mają tu ograniczony zasięg, ograniczony zasięg ma też możliwość interwencji służb. Te mogą reagować tylko w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia.
Na drodze wewnętrznej przepisy mogą obowiązywać w pełni. Wystarczy, że zarządca obok znaku D-46 ustawi oznaczenie D-52 "strefa ruchu". On "uaktywnia" ustawę Prawo o ruchu drogowym.
Co oznacza strefa zamieszkania?
W przypadku strefy zamieszkania kluczowe są dwie kwestie. Pierwsza jest taka, że teren musi być oznakowany. Przy wjeździe powinna pojawić się tablica D-40 "strefa zamieszkania", a wyjeździe tablica D-41 "koniec strefy zamieszkania". Na tak wyznaczonym obszarze obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego. Ich szczególność polega przede wszystkim na rozszerzonym zakresie pierwszeństwa pieszych.
- Pieszy w strefie zamieszkania zawsze ma pierwszeństwo. Może nie tylko przechodzić przez jezdnię w dowolnym punkcie. On jezdnią może iść. Wtedy także ma pierwszeństwo przed pojazdem. Nie ma zatem potrzeby np.wyznaczania przejść.
- W strefie zamieszkania obowiązuje ograniczenie prędkości do 20 km/h. Nie trzeba go wyrażać znakiem drogowym B-33.
- W strefie zamieszkania z uwagi na ograniczoną prędkość, drogowcy nie muszą ostrzegać o obecności progu spowalniającego na jezdni.
- Istnieje możliwość parkowania pojazdów, ale tylko w miejscu do tego przeznaczonym i oznakowanym za pomocą tablicy drogowej.
- Policjanci mogą podejmować interwencję w każdym przypadku. Nie potrzebują do tego zgłoszenia.
