Alfa Romeo obecnie nie jest potęgą w sportach motorowych. Warto jednak pamiętać, że niegdyś samochody tej marki nadawały ton sportowej rywalizacji w prawie wszystkich najważniejszych cyklach sportu samochodowego na świecie. Oto pierwsza część najważniejszych momentów w historii "czterolistnych koniczynek"
Alfa Romeo RL fot. Alfa Romeo
Początki w latach 20.
Alfa Romeo sport samochodowy ma w swoich genach od momentu kiedy powstały pierwsze auta tej marki. Pierwszą Alfą, która stanęła na starcie zmagań na czas był model A.L.F.A 24 HP. Kierowcy Nino Franchini i Ugo Ronzoni wystartowali w 1911 roku w słynnym wyścigu Targa Florio. Do mety niestety nie udało się dojechać. Przyczyna była bardzo prozaiczna, Nino Franchini został oślepiony błotem, które wystrzeliło spod kół i wpadło kierowcy w oko.
fot. Alfa Romeo
Pierwszy poważny sukces Alfa zaliczyła dwa lata po debiucie, gdy w 1913 roku ten sam Nino Franchini ukończył rajd Parma-Poggio di Bercetona na drugim miejscu. Prowadził poprawiony już wtedy model 40-60HP z silnikiem o pojemności 6 litrów.
fot. Alfa Romeo
W 1914 roku Giuseppe Merosi zbudował model Grand Prix. Był on wyposażony w silnik DOHC z 4 zaworami na cylinder, rozstawem zaworów o kącie 90 stopni i dwoma świecami na cylinder. Z pojemności 4,5 litra osiągnięto 88 KM. W 1921 roku moc zwiększono do 102 KM. Rok wcześniej słynny Enzo Ferrari zajął za kierownicą modelu 40-60HP drugie miejsce w Targa Florio, a Giuseppe Campari wygrał dla Alfy pierwszy wyścig w Mugello.
Fantastyczne wyniki zespołu przyszły razem z debiutem modelu RL. Giulio Masetti wygrał wyścigi w Mugello. W słynnym Targa Florio Ugo Sivocci, Antonio Ascari i Giulio Masetti dojechali na pierwszy, drugim i czwartym miejscu. To właśnie na aucie Sivocci po raz pierwszy w historii marki pojawiło się logo zielonej czterolistnej koniczynki, która w późniejszym czasie stała się symbolem sportowych samochodów Alfa Romeo.
fot. Alfa Romeo
Fot. Alfa Romeo
REKLAMA
Alfa Romeo 159 fot. Alfa Romeo
Alfa Romeo w Formule 1
Alfa Romeo w wyścigach Grand Prix obecna była od samego początku. Pierwsze dwa tytuły należą właśnie do kierowców włoskiej marki. W debiutanckim sezonie w 1950 roku, najszybszy okazał się Nino Farina w bolidzie 158. Rok później mistrzem został Juan Manuel Fangio w modelu 159, który był ewolucją wersji 158, ale wyposażono go w dwustopniowy kompresor. Ośmiocylindrowa jednostka z pojemności 1479 cm3 osiągała w modelu 158 moc 190 KM, aby później rozwijać nawet 430 KM (159 i 159A). W sumie wszystkie ewolucje pierwszego bolidu Alfy Romeo wygrały aż 36 różnych wyścigów, z czego 10 w F1.
Po dwóch sukcesach Alfa Romeo ze względów politycznych w 1952 roku musiała wycofać się z Formuły 1, pozostawiając po sobie imponujące osiągnięcia, które dodatkowo podkreślał fakt, że zespół bazował na podzespołach z okresu przed II Wojną Światową. Bowiem Słynna Alfetta, która w historii motorsportu zapisała się jako niepokonany, została zaprojektowana przez Gioacchino Colombo w 1937 roku.
fot. Alfa Romeo
Od 1961 do 1979 roku Alfa była dostawcą jednostek napędowych do kilku zespołów F1. W latach 60. XX wieku 4-cylidrowa jednostka trafiała pod maski bolidów LDS, Cooper i De Tomaso. Następnie nowe silniki V8 znalazły miejsce w bolidach McLarena. Przełomem był rok 1976, w którym to Alfa stała się oficjalnym parterem zespołu Brabham. Nowy 12-cylindrowy silnik w układzie boxer generował wówczas ponad 500 KM i pozwoliło wygrać modelowi BT46B dwa wyścigi w 1978 roku.
fot. Alfa Romeo
Powrót kompletnego bolidu Alfa Romeo do F1 stał się faktem w 1979 roku. Oddział sportu Autodelta zadebiutował z modelem 177 w Grand Prix Belgii. Niestety powrót do ścigania nie okazał się sukcesem, bo z powodu problemów technicznych i sporego spalania silników V12 Alfy nie dojeżdżały do mety. Do 1985 roku bolid 177 zdobył dla zespołu dwa pole position, trzy trzecie miejsca, dwa drugie miejsca i jedno najszybsze okrążenie. Bruno Giacomelli, prowadząc przez większość Grand Prix USA w 1980 roku był najbliżej zwycięstwa w wyścigu F1, ale musiał się wycofać z powodu awarii układu elektrycznego. Ostatnim bolidem była Alfa Romeo 185T, którą w 2000 roku Riccardo Patrese określił jako "najgorsze auto jakie kiedykolwiek prowadziłem".
fot. Alfa Romeo
Alfa Romeo 8C 2300 fot. Alfa Romeo
Alfa Romeo w wyścigu 24h Le Mans
Alfa Romeo zaliczyła również bardzo przyjemny epizod w 82-letniej historii słynnego wyścigu 24h Le Mans. Szczęśliwe lata "zielonych koniczynek" przypadły na okres 1931 - 1934. W tym czasie niepokonanym samochodem w Le Mans była Alfa Romeo 8C 2300. Nazwa samochodu pochodziła od 8-cylindrowego silnika o pojemności 2300 cm3. Jednostka generowała około 150 KM i we współpracy z 4-biegową skrzynią była w stanie rozpędzić Alfę do około 190 km/h. Do wyścigów długodystansowych włoski zespół przygotował specjalnie dłuższe nadwozie, którego rozstaw osi wynosił 310 cm.
fot. Bonhams
Na najwyższym stopniu podium najsłynniejszego wyścigu wytrzymałościowego w latach 1931 - 1934 stawali odpowiednio: Brytyjczycy Earl Howe i Henry Birkin, Francuz Raymond Sommer i Włoch Luigi Chinetti, w kolejnym roku do Sommera dołaczył Nuovolari, a z ostatniego zwycięstwa Alfy w Le Mans cieszyli się Włoch Luigi Chinetti i Francuz Philippe Etancelin.
fot. Alfa Romeo
fot. Alfa Romeo
W 1938 roku Alfa próbowała wrócić na szczyt w Le Mans z, trzeba przyznać pięknie prezentującym się, modelem 8C 2900B Le Mans. Wyposażono go w bazujący na poprzednich 8-cylindrowych jednostkach silnik o pojemności 2,9 litra i mocy 225 KM. Tak dużą jak na tamte czasy moc osiągnięto dzięki dwóm sprężarką Roots, dwóm gaźnikom Webera, 16-zaworowej aluminiowej głowicy, która skrywała dwuwałkowy układ rozrządu. Dzięki aerodynamicznemu nadwoziu i mocnemu silnikowi, Alfa 2900B była w stanie osiągnąć 245 km/h na torze Cirucit de La Sarthe.
fot. Alfa Romeo
Alfa Romeo GTV6 fot. Alfa Romeo
Alfa Romeo i rajdy samochodowe
W połowie XX wieku samochody Alfa Romeo nie tylko świetnie radziły sobie na torach wyścigowych, ale także na rajdowych trasach. Co prawda były to tylko prywatne zespoły, ale potrafiły osiągać spore sukcesy. Największym z nich była wygrana załogi Osmo Kalpala / Eino Kalpala startującej Giulietta TI w Rajdzie Finlandii w 1958 roku.
fot. Alfa Romeo Gulietta TI
W latach 70. XX wieku, m.in. w Rajdzie Monte Carlo, brały udział zbudowane przez Autodelta modele GT i GTV. Były one wyposażone w silniki pochodzące z wyścigowych GTAm i homologowane w Grupie 2. Największymi sukcesami w tym okresie okazały się wygrane w Rajdzie Elba i Costa Brava oraz wygrana w Grupie 2 w Rajdzie Korsyki zaliczanym do Rajdowych Mistrzostw Świata.
Bardzo dobrym okresem w rajdowej historii Alfa Romeo mogły okazać się lata 80., gdyż najpierw w warsztatach zespołu powstał model GTV Turbodelta, homologowany w Grupie 4, którego projekt niestety po roku zawieszono. Następnie na oesy wyjechała Alfa Romeo GTV6 z 2,5-litrowym silnikiem V6, która to okazała się najlepsza w swojej klasie w Rajdzie Korsyki w latach 83-86 i w 1986 roku wjeżdżając na najniższy stopień podium tego asfaltowego klasyka. Niestety w tym samym roku FIA postanowiło przenieść Alfę do Grupy B, tworząc z auta o wielkim potencjale tylko tło do walki z potwornie szybkimi, czteronapędowymi Audi, Peugeotami i Lanciami.
