Zakup samochodu używanego rodzi szereg obowiązków. Kierowca musi pojazd przerejestrować, zmienić dane w polisie OC oraz często... zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych. Bywa jednak, że kupujący nie wiedzą o 2-proc. daninie. A to kwestia o tyle ważna, że obecnie za brak deklaracji PCC-3, można otrzymać karę wynoszącą ponad 69 tys. zł.
Kto nie musi składać deklaracji PCC-3 i opłacać podatku?
Zacznijmy zatem od początku. Złożyć deklarację PCC-3 i opłacić podatek musi każda osoba, która kupiła pojazd używany w oparciu o umowę kupna-sprzedaży. No może prawie każda. Bo spod obowiązku wyjęte są:
- osoby niepełnosprawne kupujące samochód na własne potrzeby, przy czym muszą mieć znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności (bez względu na rodzaj schorzenia), ewentualnie lekki przy schorzeniach narządów ruchu,
- osoby, które kupiły pojazd o rynkowej wartości niższej niż 1000 zł,
- osoby, które kupiły pojazd używany za granicą.
PCC-3 i podatku od czynności cywilnoprawnych nie płacą też te osoby, które kupiły samochód w oparciu o fakturę VAT, ewentualnie VAT-marża. W takim przypadku danina jest rozliczana przez sprzedającego w ramach podatku VAT. Właśnie dlatego np. 2-proc. podatku nie płaci się od aut nowych (te zawsze są sprzedawane na fakturę).
Ile jest czasu na złożenie deklaracji PCC-3?
Na złożenie deklaracji PCC-3 w urzędzie skarbowym należnym miejscu zamieszkania kupujący ma dokładnie 14 dni kalendarzowych. Termin ulega wydłużeniu tylko w jednym przypadku. Mowa o scenariuszu, w którym 14. dzień jest niedzielą lub świętem. Wtedy termin przedłuża się o kolejny dzień roboczy następujący po niedzieli lub święcie.
Jak nalicza się podatek PCC-3 od zakupu samochodu?
W deklaracji PCC-3 kupujący określa dane pojazdu i wskazuje jego rocznik, przebieg, wyposażenie i stan. Na tej podstawie urzędnik dokonuje wyceny. Jeżeli ta jest wyższa od ceny wpisanej na umowie, podatek płaci się od wartości rynkowej. W przypadku sytuacji odwrotnej, 2-proc. danina naliczana jest od kwoty zapisanej w dokumencie potwierdzającym fakt sprzedaży pojazdu.
Przykład? Kierowca kupił samochód za 25 tys. zł. Urzędnik na podstawie katalogu wycenił jednak pojazd na 30 tys. zł. 2 proc. podatku trzeba będzie zatem zapłacić od 30 tys. zł. Danina wyniesie zatem 600 zł.
Kara za brak deklaracji PCC-3 to nawet 69 tys. zł
Przekroczenie 14-dniowego terminu złożenia deklaracji PCC-3 i opłacenia podatku sprawia, że kupujący podlega odpowiedzialności. Kara wynosi od 10 proc. wysokości płacy minimalnej aż do jej dwudziestokrotności. To oznacza że nabywca auta zapłaci od 349 do 69 800 zł. A to też wysokość mandatu obowiązująca do 30 czerwca. Od 1 lipca kwota wzrośnie. Będzie wynosiła od 360 do 72 000 zł.
Kierowca nie złożył deklaracji PCC-3. Przed karą uratuje go czynny żal
Brak złożenia deklaracji PCC-3 całe szczęście nie zawsze skazuje kupującego samochód używany na wysoką sankcję. Bo ma on możliwość złożenia tzw. czynnego żalu. Mówi o tym art. 16 par. 1 ustawy Kodeks karny skarbowy.
Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ powołany do ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu.
Przyznanie się do winy i wyrażenie skruchy może nastąpić na drodze pisma wysłanego do US, ustnych wyjaśnień potwierdzonych protokołem lub zgłoszenia dokonanego przez konta w e-Urzędzie Skarbowym. Zazwyczaj wyjaśnienia są przyjmowane przez urzędników skarbowych. W efekcie jeżeli kupujący złoży deklarację PCC-3 oraz opłaci należny podatek wraz z ustawowymi odsetkami, odstępują od wlepienia mu kary.
Kiedy czynny żal nie uratuje kierowcy przed karą?
W tym przypadku są jednak dwie kluczowe okoliczności. Mowa o tym że:
- Czynny żal można złożyć wyłącznie do momentu, w którym organ podatkowy nie uzyskał informacji na temat niedopełnienia obowiązków przez podatnika, ewentualnie nie wszczął w tej sprawie podstępowania. W tych dwóch przypadkach wniosek o czynny żal stanie się bezskuteczny.
- Czynny żal nie zostanie uznany w sytuacji, w której sprawca polecił uzależnionej od siebie osobie wykonanie ujawnionego czynu zabronionego lub zorganizował grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego albo taką grupą lub związkiem kierował.
