Mercedes Klasy S - historia narodziła się pół wieku temu

Pięćdziesiąt la temu, jesienią 1972 roku, podczas salonu samochodowego we Frankfurcie, Mercedes-Benz zaprezentował nową generację flagowej limuzyn. Przy okazji tej premiery, typoszereg otrzymał nowe imię. Od tej pory topowy model ze Stuttgartu będzie oficjalnie znany jako Klasa S.

Na długo przed nadaniem Klasie S jej oficjalnej nazwy, marka Mercedes-Benz zyskała reputację producenta wysokiej klasy samochodów, łączących luksus i komfort z niespotykanym poziomem bezpieczeństwa.

Zobacz wideo Oferuje wszystko, co ma najlepszego w ofercie Mercedes-Benz, a jego środek wręcz szokuje. Jakie niespodzianki skrywa Maybach?

Adenauer i Skrzydlak

Bezpośrednia linia rodowa Klasy S rozpoczyna się tuż po wojnie, od modelu Mercedes-Benz 300 (W 186). Jego premiera, po zakończeniu pierwszego etapu odbudowy Niemiec, oznaczała powrót koncernu Mercedes-Benz do segmentu aut luksusowych. Daimler-Benz AG zaprezentował swój nowy luksusowy samochód z sześciocylindrowym silnikiem rzędowym w kwietniu 1951 na Międzynarodowym Salonie Samochodowym we Frankfurcie nad Menem. Pochodny, dwudrzwiowy, Mercedes-Benz 300 S ( W 188 ) pojawił się w październiku 1951 roku na Salon de l'Automobile w Paryżu. W 186 został zastąpiony ulepszonym W 189 w roku 1957.

Po tym, jak pierwszy kanclerz Niemiec Konrad Adenauer zdecydował się używać tego pojazdu jako samochodu służbowego, nazwa „Adenauer-Mercedes" stała się powszechnie przyjętym przydomkiem dla modelu.

„Skrzydlaki" wprowadzone w roku 1959 (220, 220 S oraz 220 SE z serii W 111) zyskały swój przydomek za sprawą wyprofilowania tylnych błotników, których kształt przypominał płetwy. Nowa generacja klasy S reprezentowała szczególny postęp w historii motoryzacji - po raz pierwszy w samochodzie seryjnym zaoferowano bowiem nadwozie ze strefami zgniotu projektu Béli Barényi.

Flagowy model 300 SE (W 112) z zawieszeniem pneumatycznym i nową przekładnią automatyczną ujrzał światło dzienne w roku 1961. Dwa lata później dołączyła do niego wersja z dłuższym o 10 cm rozstawem osi, oferująca dodatkową przestrzeń na nogi dla pasażerów tylnego rzędu.

W 1965 roku "skrzydlaki" ustąpiły miejsca limuzynom W108/109. Poza modelami z konwencjonalnymi, stalowymi sprężynami w układzie zawieszenia, serię 109 (wyróżniającą się przedłużonym o 10 cm rozstawem osi) oferowano także z zawieszeniem pneumatycznym.

Na czele gamy stanął topowy wariant 300 SEL 6.3, zaprezentowany w roku 1968, wyposażony w mocny silnik V8 wprost z limuzyny Mercedes-Benz 600. Poza wyjątkowym poziomem komfortu i najwyższej próby wykończeniem, oferował on osiągi godne samochodów sportowych.

Nowa seria modelowa W 116 – szeroka gama silnikowa

Seria W 116 zastąpiła modele typoszeregu W 108/109. Początkowo oferowano ją w trzech wersjach: 280 S, 280 SE oraz 350 SE. Odmiany 280 S i 280 SE były napędzane 2,8-litrową jednostką R6 o oznaczeniu M 110, znaną z W 114. Model 350 SE wprawiał w ruch 3,5-litrowy silnik V8 (M 116). Kilka miesięcy po debiucie do oferty dołączył większy motor V8 o pojemności 4,5 litra (M 117).

W 1973 roku na rynku pojawiły się odmiany 450 SEL i 350 SEL z wydłużonym o 10 cm rozstawem osi (z 286,5 cm do 296,5 cm). Długość nadwozia wzrosła z 496 cm do 506 cm. Dodatkowe centymetry pozwoliły na zwiększenie ilości miejsca na nogi dla pasażerów tylnej kanapy. W roku 1974 wprowadzono także wersję 280 SEL.

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 fot. Mercedes

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 fot. Mercedes

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 fot. Mercedes

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 fot. Mercedes

„Sonderklasse", czyli „klasa specjalna"

W limuzynie W 116 po raz pierwszy zastosowano niezależne przednie zawieszenie z podwójnymi wahaczami i stabilizującymi drążkami skrętnymi, testowane wcześniej w prototypie C 111. Umożliwiło to osiągnięcie wyjątkowej precyzji prowadzenia samochodu i istotnie wpłynęło na poprawę poziomu aktywnego bezpieczeństwa. Tylne zawieszenie wersji z 2,8- i 3,5-litrowym silnikiem oparte było na wahaczach wleczonych i odzwierciedlało konstrukcję stosowaną już z powodzeniem w modelach W 114/115 oraz 350 SL (od 1971 roku). Modele z jednostkami 4,5-litrowymi otrzymywały przeprojektowaną wersję tylnego zawieszenia z układem zapobiegającym „bujaniu" samochodu podczas przyspieszania i hamowania.

Również w dziedzinie bezpieczeństwa biernego Klasa S – ze zintegrowaną koncepcją bezpieczeństwa – stanowiła inżynierską czołówkę.

Dla przykładu, zbiornik paliwa nie był już zamocowany w okolicach tylnego pasa, ale nad tylną osią. Wewnątrz, maksymalne bezpieczeństwo zapewniały miękkie okładziny deski rozdzielczej oraz pochłaniająca uderzenia, czteroramienna kierownica z miękkim wieńcem. Największą w stosunku do poprzednika zmianą była jednak bardziej wytrzymała kabina pasażerska z usztywnioną konstrukcją ramową dachu oraz wzmocnieniami słupków i drzwi.

Specjalne deflektory wiatru na słupkach A pozwoliły na uzyskanie dobrej widoczności. Podczas deszczu odprowadzały one wodę, utrzymując boczne szyby w czystości. Zastosowano także narożne kierunkowskazy, dobrze widoczne nawet z boku, oraz szerokie tylne lampy. Ich żebrowany profil chronił przed zabrudzeniami.

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 ft. Mercedes

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 ft. Mercedes

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 ft. Mercedes



Okręt flagowy: 450 SEL 6.9

W maju 1975 roku Mercedes-Benz zaprezentował model 450 SEL 6.9 - nowy okręt flagowy w gamie Klasy S, a zarazem godnego następcę limuzyny 300 SEL 6.3 (W 109). 6,9-litrowy silnik V8, opracowany na podstawie, 6,3-litrowej jednostki z poprzednika, generował moc 286 KM i maksymalny moment obrotowy 549 Nm.

Hydropneumatyczne tylne zawieszenie z układem samopoziomowania - dostępne po raz pierwszy w samochodzie osobowym Mercedes-Benz - gwarantowało najwyższy komfort jazdy.

Lista wyposażenia obejmowała również centralny zamek, klimatyzację i wycieraczki reflektorów. Podobnie jak poprzednik, 450 SEL 6.9 natychmiast okazał się sukcesem, choć był ponad dwukrotnie droższy od wersji 350 SE. Łącznie, w ciągu 4,5 roku wyprodukowano 7380 egzemplarzy modelu.

300 SD - diesel w klasie luksusowych limuzyn wymuszony normami w USA

W maju 1978 roku gama modelowa serii 116 poszerzyła się o kolejną wersję – 300 SD. Jej debiut stał się nie mniej spektakularny niż 450 SEL 6.9, mimo że oba modele znalazły się na przeciwnych krańcach oferty. Po raz pierwszy w historii samochodów tej klasy, Klasa S napędzana była silnikiem wysokoprężnym. Pięciocylindrowa jednostka o pojemności 3 litrów, doskonale znana jako źródło napędu modelu 240 D 3.0 (80 KM), po zaopatrzeniu w turbosprężarkę generowała moc 115 KM.

Opracowanie tej niecodziennej wersji, dostępnej wyłącznie w USA i Kanadzie, stanowiło odpowiedź na zaostrzone normy zużycia paliwa w USA. Regulacje Corporate Average Fuel Economy, pomysł administracji prezydenta Cartera, wyznaczyły średnie zużycie paliwa dla całej gamy modeli danego producenta. Poprzez rozszerzenie oferty o wersje wysokoprężne - z natury bardziej ekonomiczne - możliwe było uzyskanie wyników poniżej ustawowego limitu.

Hamowanie i prowadzenie: ABS globalną innowacją

Innowacyjny system zapobiegający blokowaniu kół podczas hamowania (ABS) oferowany był w Klasie S (W 116) począwszy od jesieni 1978 roku. Opracowany we współpracy z Boschem, pozwalał zachować panowanie nad pojazdem nawet w sytuacji nagłego hamowania, poprawiając znacząco poziom aktywnego bezpieczeństwa.

Rynkowa premiera ABS-u uchodziła wówczas za całkowitą sensację.

Dziś, gdy system ten jest montowany seryjnie nawet w małych autach, jest już czymś naturalnym. Wtedy jednak był rewolucją technologiczną.

Klasa S ze specjalną ochroną

Bezpieczeństwo nieco innej natury było oferowane wraz z opancerzonymi wersjami W116. Dostępna technologia została poddana modyfikacjom na podstawie doświadczeń zdobytych w trakcie projektowania opancerzonego modelu 280 SEL 3.5 (W 108). Łącznie, powstało 272 sztuk opancerzonych modeli typoszeregu W 116 z silnikami ośmiocylindrowymi (350 SE, 350 SEL, 450 SE, 450 SEL) dla wybranych grup klientów, w tym wielu instytucji państwowych w Europie i poza jej granicami.

Blisko pół miliona egzemplarzy Klasy S (W 116)

Następca pierwszej Klasy S - model W 126 - został zaprezentowany we wrześniu 1979 roku, podczas salonu samochodowego we Frankfurcie. Produkcję kolejnych wersji W 116 wygaszano pomiędzy kwietniem a wrześniem 1980 roku. Ostatni poddany kontroli w Sindelfingen egzemplarz to 300 SD.

Łącznie, wyprodukowano 473 035 egzemplarzy modelu. Najbardziej popularny wariant - 280 SE - powstał w liczbie 150 593 szt. Dla porównania, 350 SEL wyprodukowano w liczbie 4 266 szt., a przeznaczony na rynek północnoamerykański 300 SD - 28 634 szt.

Model W 116 wyznaczył w segmencie aut luksusowych zupełnie nowe standardy. „Sonderklasse, czyli Klasa S", jako nazwa błyskawicznie stała się synonimem luksusu i nabrała wyjątkowego znaczenia – nie tylko dla branży motoryzacyjnej.

Obecnie, w potocznym języku przyjęło się, że jeśli coś jest „klasą S w swojej dziedzinie", jest po prostu najlepsze...

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 fot. Mercedes

Mercedes Klasy S W 116Mercedes Klasy S W 116 fot. Mercedes

Więcej o:
Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.