Prezentacja samochodu Volvo 144 odbyła się w roku 1966. Pojazd szybko podbił rynek Skandynawii i został ogłoszony samochodem roku w Szwecji. Zupełnie nowy kształt jaki przyjęli projektanci, kłócił się z dotychczas oferowanymi łagodnymi liniami Amazona, czy modeli sportowych. Okazało się jednak, że utrafił on w gusta klientów. Samochód miał karoserię bardzo prostą, kanciastą, ale za to oferował dużą przestrzeń, zarówno w części pasażerskiej, jak i bagażowej. Model ten posiadał wąską chromowaną osłonę wlotu powietrza usytuowaną na całej długości przedniej partii pomiędzy reflektorami. Wyposażono go w silniki o pojemności 1800 ccm, a od roku 1968 również w jednostki dwulitrowe. Początkowo oferta nadwoziowa dotyczyła jedynie modeli czterodrzwiowych. Po kilkunastu miesiącach produkcji w ofercie znalazły się jednak również wersje dwudrzwiowe i pięciodrzwiowe kombi.
Więcej tekstów o historii motoryzacji znajdziesz na stronie głównej gazeta.pl
Wraz z wprowadzeniem na rynek serii 140 usystematyzowano symbolikę modeli. Od tego czasu pierwsza cyfra oznaczała serię pojazdu, druga cyfra liczbę cylindrów silnika, a trzecia - liczbę drzwi (np. 145 oznaczało pięciodrzwiowe kombi z silnikiem czterocylindrowym).
Pojazd spotkał się również z doskonałym przyjęciem w USA. Amerykanów zachęcało głównie intensywnie reklamowane bezpieczeństwo, jak pasy trójpunktowe, strefy zgniotu, nowoczesny układ hamulcowy, łamaną kolumnę kierownicy itd.
Brakowało jednak większego, niezbędnego na tamtejszym rynku silnika. Dlatego też rozpoczęto produkcję samochodu z sześciocylindrową jednostką o pojemności trzech litrów i mocy 145 KM (później moc zwiększono do 175 KM). Volvo 160 różniło się od serii 140 bardziej ekskluzywnym wyposażeniem i zupełnie inną przednią partią nadwozia W miejsce chromowanej wąskiej osłony model 160 otrzymał prostokątną atrapę przypominającą Daimlera. Również lampy i dodatkowe okrągłe wloty pod lampami przypominały stylizację z wysp brytyjskich. Ogółem przez okres dziewięciu lat produkcji z taśm zjechało 1 351 000 modeli serii 140/160 (sześciocylindrowe silniki posiadał co dziesiąty model).
Najpopularniejszy i najbardziej znany czyli Volvo 200
W roku 1974 zaprezentowano osiem modeli samochodów. Sześć z nich było oznaczonych serią 240 (posiadało czterocylindrowy silnik), a dwa wyposażono w jednostki sześciocylindrowe. Pojazdy tej serii były kontynuacją stylizacji zapoczątkowanej przez Volvo 140. Tak jak wcześniejsze wersje posiadały proste kanciaste nadwozie, klasycznie wyodrębnione trzy bryły nadwozia i niewielkie pochylenie szyby przedniej. Różniły się jednak ścianą czołową, która nie była już chromowana, ale wykonana z czarnego tworzywa, kierunkowskazami umieszczonymi wspólnie z lampą świateł postojowych i klamkami kasetowymi w miejsce odstających rączek. Zmianie ulega również struktura nośna nadwozia. Po raz pierwszy firma produkująca pojazdy przywiązywał aż tak dużą rolę do opracowania „bezpiecznego samochodu".
Zanim rozpoczęto opracowywanie nadwozia wersji 240 dokonano wiele badań wypadków drogowych w całej Europie. Uzyskane w ten sposób wyniki pozwoliły na poznanie jaki procentowy udział w czasie wypadku jest zderzeń bocznych i czołowych.
To umożliwiło opracowanie niezbędnych stref zgniotu. W ten sposób powstał „opancerzony" samochód VESC - Volvo Experimental Safety Car. Volvo serii 200 było niczym innym jak rynkowym, ładnie opakowanym, odpowiednikiem eksperymentalnego VESC’a.
Samochód serii 200 stał się jednym z najchętniej kupowanych pojazdów europejskich w USA. O popularności najlepiej świadczy fakt, że o możliwości wejścia ze swoim wyrobem na rynek amerykański myślał także Bertone oferując w roku 1977 Volvo 262 Coupe. Była to ekskluzywna limuzyna stylizowana na potężne amerykańskie modele dwudrzwiowe. Niestety pojazd na zawsze pozostał jedyne modelem studyjnym, prezentowanym podczas salonów samochodowych.
W roku 1980 model 240 przeszedł gruntowną modernizację. Wprawdzie nadwozie pozostało dalej kanciaste, ale inny układ świateł przednich (prostokątne w miejsce okrągłych), kierunkowskazów i lamp tylnych, zmieniły wygląd pojazdu. Warto również wspomnieć, że pojazd jako jedyny Europejczyk został uznany w klasyfikacji amerykańskiej za „najbezpieczniejszy samochód" i w roku 1976 amerykańskie władze zakupiły szereg Volvo 240, które służyły jako wzór do ustanowienia standardów bezpieczeństwa.
Do historii, pojazd przeszedł także jako pierwszy na świecie model wyposażony w sondę Lambda i jako pierwszy Volvo z silnikiem doładowanym.
Produkcję modelu zakończono w 1993 po wyprodukowaniu 2 850 500 egzemplarzy.
„Popularne Szwedzkie Volvo", znaczy .. holenderskie
Jednakże sukces jaki odnosiło Volvo na rynkach Europy był tylko połowiczny. Samochody oferowane do połowy lat siedemdziesiątych były dużymi klasycznymi limuzynami, które nie dość, że były paliwożerne to dodatkowo, jako modele ekskluzywne, były pojazdami drogimi. Aby trafić do mniej zamożnych odbiorców, należało więc zbudować modele mniejsze.
Już pod koniec lat sześćdziesiątych dealerzy sprzedający Volvo domagali się od firmy produkcji mniejszego, bardziej popularnego samochodu. Ponieważ w Szwecji nie było możliwości produkcyjnych, dyrekcja Volvo zdecydowała się na kupno zakładu poza Skandynawią. Wybór padł na holenderskiego DAFa, w którym w roku 1972 wykupiono udziały i założono nową spółkę. To właśnie z taśm montażowych tej fabryki w roku 1976 wyjechały pierwsze „maluchy" (przynajmniej jak na warunki Volvo) noszące oznaczenie 343. Początkowo modele te wyposażono w silniki o pojemności 1100 cm sześć pochodzące z wersji 66 (było to Volvo produkowane w latach 1975-1978 w zakładach DAF w Holandii), a następnie z jednostką 1,4 litra. Model ten miał silnik umieszczony z przodu pojazdu i klasyczny, tylny napęd. Oferowany był w wersji trzy i pięciodrzwiowej w których istniała możliwość zmiany przestrzeni bagażowej poprzez rozłożenie siedzeń tylnych. W roku 1980 pojazd otrzymał większy i bardziej dynamiczny silnik o pojemności 2000 cm sześć.
Samochody te nie cieszyły się jednak tak dużą popularnością jak produkowane przez Opla Kadetty, czy odnoszący sukces VW Golf. Pomimo powszechnej aprobaty dla dużych modeli, „holenderskie Volvo" nie było nigdy utożsamiane ze szwedzką solidnością.
W latach 1976-1991 sprzedano 1 139 700 egzemplarzy.
Prestiż, elegancja, technika, nadjeżdża... Volvo 700
Lata osiemdziesiąte to dwa ważne wydarzenia w historii firmy: 2 lutego 1982 zaprezentowano Volvo 760, a w 1988 - Volvo 440. Drugi z modeli był następcą samochodów serii 300, które od czasu prezentacji nowego modelu sukcesywnie wycofywano z produkcji. „440" w przeciwieństwie do poprzednika posiadał nowoczesny układ napędowy (napęd kół przednich), przez co powiększono przestrzeń bagażową i poprawiono walory trakcyjne.
Ponadto, Volvo to miało bardzo atrakcyjną sylwetkę, łączącą klasyczny styl szwedzkich samochodów z wymogami aerodynamiki. Słowem był to samochód mogący konkurować na rynku z najlepszymi.
Ciekawostką tamtych czasów jest innowacyjny model trzydrzwiowy 480ES.
Jeszcze większym sukcesem firmy był Volvo 700. Ta ogromna limuzyna (rozstaw osi miał 277 cm, podczas gdy rozstaw osi w serii 200 wynosił 264 cm) była ziszczeniem szwedzkich marzeń o samochodzie bezpiecznym. Koncepcje wykorzystywane po raz pierwszy w samochodach 240, zostały poddane kolejnym sprawdzeniom i udoskonaleniom. Dzięki temu powstał pojazd ze strefami kontrolowanego zgniotu i bezpieczną klatką pasażerską, które do dziś mogą być stawiane za przykład. Jednakże większe strefy i duże silniki skryte w potężnej komorze spowodowały, że pojazd nie był zbyt atrakcyjny wizualnie. Posiadał klasyczne linie nadwozia z prostymi liniami okien, prostokątnymi lampami i wystającymi klamkami, ale nie miał tej zwartości bryły co seria 240. Jednakże ta pozorna brzydota stała się atutem handlowym. Okazało się bowiem, że klientom kupującym takie samochody nie zależy na minimalnym zużyciu paliwa (wystające klamki i rynienki dachowe powodują wzrost spalania), czy oryginalnych kształtach. Dla nich liczył się głównie prestiż, a legenda Volvo powodowała, że go osiągali.
Pojazd oferowany był w wersjach: 740, 760 i 780 różniących się wyposażeniem i nadwoziem (780 to dwudrzwiowy sedan) i ogółem wyprodukowano 1 240 000 egzemplarzy tych pojazdów. Warto również zaznaczyć, że odniósł on duży sukces w USA.
Pojazd ten stał się również bazową wersję do produkcji największego sprzedawanego wówczas modelu - serii 940/960. Także on zachował klasyczną linię nadwozia, ale optymalizacja komputerowa pozwoliła wygładzić zmarszczki i nadać modelowi bardziej współczesny wygląd. Nie zmienił się natomiast prestiż i komfort jaki posiadały te pojazdy. Modele te konkurowały z najlepszymi Mercedesami klasy S, czy BMW serii 7. Tak jak poprzednik pojazd posiada napęd na koła tylne.
Komputerowa pomoc w projektowaniu, czyli Volvo 850
Ponieważ zachodziła obawa, że limuzyny flagowe będą zbyt drogie dla prywatnych użytkowników (samochody te kupowane były w tamtym czasie głównie jako modele służbowe) trwały równocześnie badania nad nowym, dużym samochodem z przednim napędem. Pojazdem tym był Volvo 850. Pojazd jest mniejszy od samochodów 940/960 i jest raczej kontynuatorem dobrej passy modeli 240, niż konkurentem w klasie najwyższej. Nowoczesne, bardziej aerodynamiczne nadwozie uzyskano dzięki opracowaniom komputerowym i pracy wielu stylistów, których zadaniem było zbudować limuzynę jak najmniejszą zewnątrz, ale jednocześnie nie ustępującą komfortem jazdy pojazdom większym. Nie tylko sylwetka emanowała nowością.
Pojazd był pierwszym modelem na świecie w którym zastosowano strukturę nośną karoserii pochłaniającą energię również w przypadku zderzeń bocznych (układ SIPS - side impact protection system).
Dotychczas uderzenie w bok pojazdu powodowało przejęcie największej siły przez próg i wzmocnienia drzwi. W Volvo 850 przy zderzeniu bocznym obciążane zostawały również słupki i wzmocnienia dachu, przez co energia była w większym stopniu rozpraszana.
Jednak największym atutem samochodu były silniki uzyskujące momenty obrotowe ponad 300 Nm, które dotychczas zarezerwowane były wyłącznie dla modeli wyścigowych. Pierwszą taką jednostką był - oferowany od 1993 - doładowany silnik w modelu 850 T-5, a rok później 850 T-5R.
Koniec kanciastej legendy. Średnie modele Volvo
Model klasy średniej Volvo 850, który był oferowany od jesieni 1991, odniósł wielki sukces, co było spowodowane głównie wprowadzeniem na początku 1993 wariantu kombi. Po dużym liftingu stylistycznym, jesienią 1996, zmieniono nazwy tego typoszeregu na Volvo V70 (kombi) i Volvo S70 (sedan).
Rok później powstał na bazie V70 model przełomowy w najnowszej historii Volvo. Był to V70 XC (Cross Country), którego można uznać za pierwowzór wszystkich SUV-ów, jakie oferuje ta marka po dziś dzień.
W roku 2000 seria modeli klasy średniej marki Volvo została zastąpiona przez, mające
nowy styl, Volvo S60 , a od wiosny 2000 także przez Volvo V70. Seria została również rozszerzona o odnowiony wariant terenowy, który zmienił nazwę na Volvo XC70 .
Od tego czasu wszystkie modele Volvo mają oznaczenie składające się z jednej lub dwóch liter i dwucyfrowej liczby. Litery oznaczają wariant nadwozia (S -sedan, V – kombi, XC - model terenowy (cross country, C - kabriolet / coupé). Liczba wskazuje przynależność do klasy.
Seria małych Volvo
Po wycofaniu wersji 440/460, rozpoczęto w Holandii produkcję nowych modeli. W końcu 1995 na rynek wyjechały modele Volvo S40/V40. Ponieważ Volvo nie miało wystarczających zasobów, aby w pełni opracować nową serię, utworzono spółkę joint venture z Mitsubishi . Dlatego S40 i V40 dzieliły platformę z Mitsubishi Carisma wprowadzonym jesienią 1995.
Wiosną 2004 roku na rynek wjechała druga generacja najmniejszego Volvo serii 40. Sedan nadal był nazywany Volvo S40 , podczas gdy kombi nazywano teraz V50 . Ta gama, która została w maju 2006 poszerzona o nowy kabriolet Volvo C70, dzieliła platformę podłogową z Fordem Focusem . Z tej samej platformy wywodzi się również kompaktowy C30, który jako pojazd produkcyjny został zaprezentowany jesienią 2006 roku.
Wiosną 1997 do oferty kabrio dodano coupe o analogicznej nazwie Volvo C70. Produkcja coupé została przerwana jesienią 2002 roku, a znacznie bardziej poszukiwany kabriolet był produkowany do jesieni 2005 roku. Następca tej serii trafił do salonów dealerskich w maju 2006. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, był to jednak kabriolet ze składanym stalowym dachem , co czyni go kabrioletem i coupé w jednym.
Seria największych Volvo
Jeżeli chodzi o duże modele firmy, to seria 940/960 była napędzana cztero- i sześciocylindrowymi silnikami benzynowymi oraz sześciocylindrowymi silnikami wysokoprężnymi. Model 960 z trzylitrowym silnikiem był topowym modelem Volvo. Pod koniec 1996, 960 został przemianowany odpowiednio na S90 (sedan) i V90 (kombi). Latem 1998 zaprezentowani Volvo S80, które było produkowane tylko jako sedan i zastąpiło serię 900. To był prawdziwy przełom. O ile zaprezentowane wcześniej mniejsze
Volvo S40 wskazały kierunek stylizacji firmy, to ten model był prawdziwą rewolucją. Całkowicie zerwano z prostymi liniami nadwozia, a karoseria była wizualnym połączeniem solidnej przestrzeni do linii okien i lekkiego dachu oraz powierzchni przeszklonych. To właśnie w tym kierunku podążyły późniejsze typoszeregi S60.
Era SUVa
Od jesieni 2002 Volvo ma w swojej ofercie także duży SUV - XC90. Od jesieni 2004 do końca 2010 był on również dostępny z silnikiem V8. Program pojazdów o walorach terenowych został uzupełniony, od października 2008, o kompaktowy SUV XC60. Ten pojazd, dzielił platformę podłogową z modelami V70/XC70, S80 i Ford Mondeo.
We wrześniu 2010 wprowadzono na rynek drugą generację S60 . Wersja kombi V60 pojawiła się dwa miesiące później . W marcu 2012 na Salonie Samochodowym w Genewie nowy V40 został zaprezentowany jako następca modelu S40/V50.
W roku 2014 odbyła się premiera, a wiosną 2015 w Genewie zaprezentowano szerokiej publiczności, drugą generację XC90. Był to model który przypieczętował przynależność do klasy Premium. Jak mówi slogan reklamowy modelu
Dbałość o szczegóły i komfort użytkowania sprawiają, że każdy kilometr w SUV-ie XC90 jest przyjemnością.
Na tym zakończymy wędrówkę przez meandry historii produkcji firmy Volvo. Na koniec warto jednak przypomnieć jakie były losy własności tej firmy.
Pod koniec stycznia 1999 Volvo i Ford zgodziły się na zakup Volvo Car Corporation za równowartość 6,45 miliarda dolarów. To właśnie efektem własności marki przez Forda jest fakt wykorzystywania platform i technologii koncernu Ford w modelach Volvo.
Niestety kryzys finansowy z lat 2008-2009 postawił firmę Volvo na skraju bankructwa. W tych czasach wszystkie gospodarki notowały ogromne straty. W mediach oglądaliśmy wówczas mapy czerwonej Europy (czerwień w ekonomii tradycyjnie symbolizuje spadki) z „zieloną wyspą" w postaci Polski (zieleń symbolizuje wzrost). Faktycznie, jako jedyny kraj
w Unii Europejskiej nie odnotowaliśmy spadku PKB w czasie kryzysu. Zapewne dlatego wielu Polaków zapomniało lub nie wie o kryzysie.
Prawda jest jednak taka, że to wtedy zniknął mit samochodowej Wielkie Trójki w USA. W efekcie koncerny samochodowe z USA pozbywały się udziałów w innych firmach.
W marcu 2010 Li Shufu , założyciel i większościowy właściciel Zhejiang Geely Holding Group, oraz dyrektor finansowy Ford Lewis Booth podpisali umowę, w ramach której Geely przejęła Volvo Car Corporation za 1,3 miliarda euro.
Wtedy też rozpoczęła się modernizacja firmy i zaangażowanie dużych środków finansowych w projekty i technologie. Pierwszym modelem Volvo opartym na nowej architekturze i koncepcji zarządu było nowe Volvo XC90, które zostało zaprezentowane w roku 2014.
