Pierwsza Generacja C1 (1953-1962)
Model Corvette zyskał reputację lidera w dziedzinie technologii, designu i osiągów już w chwili debiutu.
17 stycznia 1953, podczas nowojorskiej wystawy General Motors Motorama w Hotelu Waldorf Astoria, po raz pierwszy zaprezentowano szerszej publiczności futurystyczne, smukłe nadwozie z włókien szklanych. Więcej artykułów o historii motoryzacji znajdziesz na stronie głównej gazety.pl.
Produkcja ruszyła pół roku później, a model Corvette stał się pierwszym seryjnym samochodem z nadwoziem wykonanym w całości z włókien szklanych. Nowoczesny materiał był lekki, dzięki czemu możliwe było poprawienie współczynnika mocy do masy oraz pozwalał na wyprowadzenie o wiele bardziej skomplikowanych linii i krzywizn nadwozia niż w przypadku konwencjonalnych modeli ze stalowymi karoseriami.
Wynalazca płetwy ogonowej Harley Earln nadał – otwartemu dwumiejscowemu samochodowi z plastikowym nadwoziem – kształt drapieżnika. Ta Corvette miała chromowane zęby osłony chłodnicy, wyprofilowania boczne przypominające skrzela, reflektory znajdujące się pod kratką chroniącą przed uderzeniami kamieni, a z tyłu zaznaczono płetwy..
Przez pierwsze dwa lata produkcji modelu montowano w nim nieśmiertelną rzędową szóstkę Chevroleta o pojemności 3,8 litra, potocznie zwaną Blue Flame, o mocy 155 KM
Legendarna widlasta ósemka 4,3 litra z małym blokiem – o mocy 195 KM – pojawiła się w trzecim roku produkcji.
Druga generacja C2 (1963-1967)
Druga generacja modelu – potocznie zwana Sting Ray na cześć koncepcyjnego pojazdu wyścigowego, który zainspirował jej wygląd – stanowiła prawdziwą rewolucję pod względem stylistyki, projektu, technologii oraz osiągów. Podczas gdy pierwsza generacja bazowała na zmodyfikowanej płycie samochodu osobowego typu sedan, druga odsłona modelu stanowiła nowy, odrębny projekt, który w całości podporządkowano charakterowi i parametrom auta.
Po raz pierwszy Corvette była również dostępna nie tylko jako kabriolet, ale także jako coupe.
Kolejna generacja wzbogaciła się również o charakterystyczny element nadwozia, jakim była dzielona tylna szyba w stylu modeli coupe. Chevrolet Corvette z 1963 roku często uznawany jest za jedno z najpiękniejszych aut w historii motoryzacji. Charakterystyczne elementy designu tego nietuzinkowego samochodu to między innymi wyraźna linia środkowa, potocznie zwana „kręgosłupem", która biegnie od środkowej części nadwozia ku tyłowi, rozdzielając tylne okno, a także chowane przednie reflektory, które przez kolejne 41 lat stanowić miały jedną z wizytówek modelu.
Początkowo model miał silnik V8 4,3 litra z C1. Późniejsze legendarne silniki V8 'Big Block"po raz pierwszy pojawiły się w 1965 roku; początkowo 6,5 litra (425 KM), a od 1966 roku nawet 7,0 litra (450 KM).
Trzecia generacja C3 (1968-1982)
Trzecia odsłona modelu była jego najdłużej produkowaną generacją, a model przeszedł w tym czasie znaczące przemiany spowodowane zawirowaniami w przemyśle motoryzacyjnym. W 1968 roku odbyła się premiera trzeciej generacji zwanej Stingray (pisane razem, w odróżnieniu od określenia drugiej generacji), choć miłośnicy modelu wolą potoczną nazwę „shark" (ang. rekin), bowiem podkreśla ona charakterystyczną, stylistykę samochodów tej generacji, które wyróżniają się wydatnymi nadkolami oraz mocno cofniętą kabiną pasażerską.
Ponadto stylistyka nadwozia opiera się na typowych dla tego modelu elementach, jak składane przednie reflektory oraz podwójne, okrągłe tylne światła.
W kwestii osiągów generacja C3 przeszła przemianę – od masywnych jednostek napędowych o mocy 435 KM z początków produkcji do słabszych, ale bardziej oszczędnych silników, których wybór podyktowany był czynnikami zewnętrznymi, takimi jak przejście na benzynę bezołowiową, bardziej rygorystyczne normy poziomu emisji substancji szkodliwych oraz zmiana oczekiwań klientów.
W roku 1975 standardowo montowano silnik 3500,o mocy zaledwie 165 KM, czyli około 20% słabszy od jednostki napędowej z 1955 roku o mocy 195 KM.
Mimo ograniczenia osiągów trzeciej generacji, model Corvette był wówczas popularny bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, a sprzedaż w roku1979 wynosząca 58 307 egzemplarzy nadal stanowi rekord w historii modelu.
Czwarta generacja C4 (1983-1996)
Czwarta generacja modelu Corvette odzwierciedlała technologiczny charakter lat 80-tych ubiegłego stulecia, wyróżniając się zaawansowanymi rozwiązaniami designerskimi i technologicznymi, elektronicznymi systemami kontroli mocy oraz wyposażeniem z zakresu bezpieczeństwa. Stylistyczne nowinki obejmowały między innymi elektroluminescencyjny zespół zegarów z cyfrowymi wskaźnikami, które idealnie oddawały technologicznego ducha tamtych czasów. Naturalnie, samochód zachował właściwe sobie proporcje nadwozia, podwójne, okrągłe tylne światła oraz chowane przednie reflektory i jednocześnie zaskakiwał nową konstrukcją tylnej pokrywy w stylu modeli hatchback, która znacznie ułatwiała dostęp do bagażnika.
Technologiczne udoskonalenia C4 widoczne były już u podstaw, w zwartej szkieletowej konstrukcji ramy. Nowe nadwozie było również bardziej opływowe, co przekładało się na – o niemal 25% -- niższy niż w C3 współczynnik oporu aerodynamicznego (0,34).
W roku 1985 pod maską zadebiutował układ wtryskowy TPI (ang. Tuned Port Injection), zapowiadający erę wielopunktowych układów wtryskowych i ustanawiający reputację modelu Corvette jako mocnego, sportowego, ale paliwooszczędnego samochodu
W tej generacji stosowano silniki o mocach od 245 KM do 330 KM.
Piąta generacja C5 (1997-2004)
Mimo, że zaprezentowany w roku 1997 Chevrolet Corvette C5 gabarytami górował nad C4, był od tego ostatniego o niemal 45 kilogramów lżejszy. Na obniżenie masy wpływ miało wiele czynników. Nigdy wcześniej do budowy paneli nadwozia nie wykorzystano tyle tworzyw sztucznych, dzięki czemu stały się one niezwykle lekkie. Znacznie odchudzono również nową strukturę podwozia, którą oparto na solidnych belkach oraz elementach wykonanych metodą hydroformingu, co zapewniło odpowiednią sztywność, wytrzymałość, ale także lekkość i prostotę konstrukcyjną. Podłogę wykonano z elementów łączonych warstwowo, z wykorzystaniem ultralekkiego drewna balsa, co pozwoliło na dalszą redukcję masy własnej pojazdu.
Kolejnym elementem pozwalającym na obniżenie masy oraz poprawiającym stabilność C5 był zupełnie nowy silnik. Zastosowano w nim aluminiowy blok cylindrów oraz aluminiowe głowice, a także kolektor dolotowy wykonany z kompozytów, którego masa nie przekraczała 4,5 kilograma.
Całkowicie nowo opracowanym aluminiowy silnik V8 o pojemności 5,7 litra miał moc 350 KM.
Co się zaś tyczy procesu produkcji, Chevrolet Corvette jako jeden z pierwszych modeli na rynku pokrywany był lakierem wodnym o ograniczonej ilości rozpuszczalnika (z 60 do 10%). Dziś tego typu lakiery stosowane są standardowo przez niemal wszystkich producentów.
Szósta Generacja C6 (2007- 2013)
Widząc szóstą generację modelu Corvette miłośnicy motoryzacji szeroko otwierali oczy ze zdziwienia – zrezygnowano bowiem z systemu składania przednich reflektorów. Po raz pierwszy od roku 1962 samochód wyposażono w stałe reflektory, co nie tylko przyczyniało się do obniżenia masy, ale również upraszczało obsługę i zmniejszało opór aerodynamiczny. Jednocześnie C6 zachowała podwójne, okrągłe tylne lampy oraz wnętrze z charakterystycznym kokpitem.
Projekt oraz struktura podwozia szóstej generacji były bardzo podobne do konstrukcji znanych z wersji C5. Pomimo kilku dodatkowych rozwiązań z zakresu bezpieczeństwa, które podnosiły masę nowej wersji modelu, udało się ją odchudzić o 10 kilogramów w porównaniu z modelem z roku 1997. Było to możliwe między innymi dzięki zastosowaniu wspomnianych wcześniej, stałych reflektorów.
W 2006 ofertę wzbogacono o wersję C6 Z06, która zapewniała bezprecedensowe w historii modelu osiągi, dzięki zastosowaniu najnowocześniejszych technologii oraz lekkich materiałów. Klasyczną stalową ramę podwozia zastąpiono konstrukcją aluminiową, a nadwozie wykonano z paneli z włókien węglowych. Dzięki tym zabiegom nie tylko udało się utrzymać masę własną samochodu na poziomie poniżej 1450 kilogramów, ale również wypracować współczynnik mocy do masy niedostępny dla większości droższych, egzotycznych aut sportowych.
Silniki stosowane w modelu to znane z C5 wersje V8 5,7, który rozwiercono do 6,0 podnosząc jego moc do 405 KM.
Od roku 2008 silinik V8 miał zwiększoną pojemność do 6,2 a moc dp 435 KM.
Siódma Generacja C7 (2013 - 2019)
Siódma generacja kultowego samochodu sportowego, który podbił serca nie tylko klientów ze Stanów Zjednoczonych, ale wszystkich fanów "czterech kółek" na całym świecie, została wyceniona na 51 995 dolarów.
Wersja kabriolet był droższa o 5 000 dolarów, co i tak wydaje się prawdziwą okazją, biorąc pod uwagę fakt, że pod maską pracuje silnik V8 o pojemności 6,2 litra, mocy 450 KM i maksymalnym momencie obrotowym wynoszącym 610 Nm. Tym samym był to najmocniejszy standardowy Chevrolet Corvette w historii. Warto w tym miejscu wspomnieć, iż auto przyspiesza od 0 do 100 km/h w czasie około czterech sekund, a w zakrętach osiąga przeciążenia wynoszące ponad 1g.
Dopłaty 2 800 dolarów wymagał pakiet Z51 Performance Package (m.in. większe obręcze aluminiowe, mocniejsze hamulce, blokada mechanizmu różnicowego, zmodyfikowane zawieszenie), natomiast za pakiet 3LT producent żądał 8 005 dolarów (m.in. lepsze audio, nawigacja satelitarna, ekskluzywna skórzana tapicerka Napa oraz ogrzewane i wentylowane fotele).
Ósma generacja C8 (2019-)
Ósma generacja została wprowadzona w lipcu 2019 roku i zrywa z długą maską, ponieważ Corvette C8 Stingray jako pierwsza ma silnik umieszczony centralnie za siedzeniami.
Wolnossący silnik V8 o kodzie silnika LT2 w wariancie modelu Stingray nadal ma pojemność skokową 6,2 litra. Obecnie dostarcza on maksymalnie 369 kW (495 KM) i maksymalny moment obrotowy 637 Nm, który po raz pierwszy jest przenoszony na tylną oś za pośrednictwem ośmiobiegowej, dwusprzęgłowej skrzyni biegów. Pierwsze pojazdy zostały dostarczone od początku 2020 roku.
