Polska przyjęła Strategię Wodorową. Dzięki temu ma być jasno określony plan działań związanych z wdrożeniem tej technologii. W dokumencie opracowanym przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska określono sześć celów głównych. Wśród nich są:
- Cel 1 - wdrożenie technologii wodorowych w energetyce i ciepłownictwie,
- Cel 2 - wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie,
- Cel 3 - wsparcie dekarbonizacji przemysłu,
- Cel 4 - produkcja wodoru w nowych instalacjach,
- Cel 5 - sprawny i bezpieczny przesył, dystrybucja i magazynowanie wodoru,
- Cel 6 - stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego.
Ich realizacja ma przyczynić się do przyspieszenia procesu dekarbonizacji najbardziej energochłonnych sektorów. Ma powstać infrastruktura, która umożliwi wytwarzanie ekologicznego (zielonego) wodoru na skalę przemysłową oraz stopniowe dążenie do budowy w Polsce zeroemisyjnej gospodarki. W efekcie wodór jako nośnik energii, ma przyczynić się do minimalizowania negatywnych skutków społeczno-gospodarczych odejścia od energetyki opartej na węglu, zwiększenia udziału OZE w polskim miksie energetycznym i usunięciem barier regulacyjnych rozwoju rynku wodoru.
O gospodarce i perspektywach na przyszłość piszemy codziennie na stronie głównej gazety.pl
Resort również przewiduje wsparcie w poszczególnych regionach Polski. Ma ono polegać choćby na tworzeniu dolin wodorowych, łańcuchów wartości powiązanych z gospodarką wodorową, która dotyczy takich dziedzin jak transport, logistyka, magazynowanie czy wykorzystanie w przemyśle. Jak podkreśla legislator, doliny wodorowe mają być również miejscem prowadzenia projektów B+R+I czy inwestycji interesariuszy. Działania związane z działaniami badawczo-rozwojowymi mają skupiać się też na takich działaniach jak rozwój zakładów produkcji pojazdów zasilanych wodorem czy komponentów niezbędnych dla gospodarki wodorowej.
Transport ma znaczenie
Ze strategii wodorowej wynika również, że istotnym sektorem dla rozwoju tego pierwiastka jest transport. Przykładem mogą być miasta powyżej 100 tys., w które będą zobowiązane do zakupu wyłącznie bezemisyjnych pojazdów, by do 2030 r. osiągnąć pełną zeroemisyjność floty komunikacji miejskiej.
„Z punktu widzenia neutralności klimatycznej oraz utrzymania konkurencyjności rodzimej gospodarki, przyjęcie przez polski rząd strategii wodorowej z perspektywą do roku 2040 jest w pełni uzasadnione. „Wodoryzacja" sprawdzi się m.in. w tych obszarach, gdzie rozwiązania i technologie z zakresu elektromobilności będą trudne do zrealizowania bądź ekonomicznie nieuzasadnione" – komentuje dla moto.pl prof. Marcin Ślęzak, dyrektor Instytutu Transportu Samochodowego. „ITS od wielu lat mówi o wykorzystaniu wodoru jako alternatywnego paliwa trakcyjnego, szczególnie w transporcie profesjonalnym. Zwracamy uwagę, że kluczem do sukcesu tego przedsięwzięcia będzie niskoenergetyczna i ekologiczna produkcja tzw. „zielonego wodoru", która dodatkowo pozwoli zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne kraju i uniezależnić się od importu ropy naftowej i gazu ziemnego" – dodaje dyrektor ITS.
Zastosowanie wodoru przewiduje się również w takich obszarach jak transport kolejowy, morki, rzeczny, bezzałogowy czy intermodalny. By to osiągnąć w dokumencie określoną 13 celów pośrednich:
Do 2025
- Rozpoczęcie eksploatacji autobusów zeroemisyjnych napędzanych wodorem – od 100 do 250 nowych autobusów wodorowych,
- Rozwój sieci stacji tankowania i bunkrowania wodoru – min. 32 nowe stacje,
- Powstanie instalacji do oczyszczania wodoru do standardu czystości zgodnie z normą obowiązującą w UE,
- Powstanie pociągów/lokomotyw wodorowych, które zastąpią ich spalinowe odpowiedniki na trasach nieprzewidzianych do elektryfikacji,
- Prace projektowe nad pierwszymi jednostkami pływającymi z systemem napędowym bazującym na wodorze (np. amoniak, metanol),
- Zbadanie możliwości i opłacalności zastosowania w transporcie paliw syntetycznych powstałych w procesie metanizacji,
- Uruchomienie programów pilotażowych wykorzystania wodoru i jego pochodnych w komunikacji miejskiej, transporcie ciężkim kołowym, kolejowym, morskim, rzecznym i lotniczym oraz intermodalnym.
Do 2030
- Rozpoczęcie eksploatacji – od 800 do 1000 nowych autobusów wodorowych, w tym wyprodukowanych w Polsce,
- Dalszy rozwój infrastruktury tankowania i bunkrowania wodoru,
- Stopniowe zastępowanie pociągów i lokomotyw spalinowych ich wodorowymi odpowiednikami,
- Oddanie do użytku jednostek pływających z systemem napędowym bazującym na wodorze,
- Produkcja paliw syntetycznych opartych na wodorze,
- Rozwój wykorzystania wodoru w transporcie ciężkim kołowym, kolejowym, morskim, rzecznym i lotniczym oraz intermodalnym.
Niewykorzystany potencjał?
Wodór w Polsce nie jest nowością. W Europie jesteśmy trzecim krajem zaraz po Niemcach i Holandii, gdzie produkuje się go najwięcej. Z kolei największym krajowym producentem wodoru jest Grupa Kapitałowa Grupa Azoty S.A. Rocznie wytwarza ok. 420 tys. ton tego surowca, a jej udział w rynku sięga 32,3 proc. Kolejnymi są koksownie Zdzieszowice oraz Przyjaźń, z udziałem ok. 11,5%, produkcja ok. 149 tys. ton/rok, PKN Orlen, z udziałem ok. 10,7 proc., produkcja ok. 140 tys. ton/rok oraz Grupa Lotos, z udziałem ok. 4,5 proc., produkcja ok. 59 tys. ton/rok.
Nie oznacza to jednak, że wytwarzany wodór jest czysty, ekologiczny i przeznaczony jako np. alternatywne paliwo do pojazdów. Pod tym względem nie jest dobrze. W Polsce dopiero rozpoczyna się prace nad wytwarzaniem ekologicznego wodoru. Nawet w Europie stanowi to problem. Co gorsza by wykorzystać go jako paliwo, konieczne jest jego oczyszczenie. To wymaga zastosowania np. płuczek wodnych lub elektrolizy, które wymagają znaczących nakładów energii. Tym samym by móc stosować wodór w różnych sektorach, a zwłaszcza w transporcie konieczne są istotne działania przygotowawcze do produkcji oraz zwiększenie udziału OZE w pozyskiwaniu energii.
W ślad za Unią
Strategia Wodorowa ogłoszona przez Polskę jest praktycznie spójna z tą ogłoszoną przez Unię Europejską, gdzie określono, że „czysty wodór" i jego łańcuch wartości stanowi jeden z kluczowych obszarów umożliwiających odblokowanie inwestycji w celu wspierania zrównoważonego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Celami strategicznymi dla UE są:
- do 2024 r. – instalacja co najmniej 6 GW mocy elektrolizerów i roczna produkcja co najmniej
- 1 mln ton wodoru z OZE,
- do 2030 r. instalacja co najmniej 40 GW mocy elektrolizerów i roczna produkcja co najmniej 10 mln ton wodoru z OZE,
- Strategia wodorowa UE przewiduje zastosowanie wodoru w przemyśle i mobilności jako dwa główne rynki wiodące.
