Abarth narodził się w Turynie w 1949 roku. Firmę założył nie skorpion, jak może sugerować znak firmowy, ale Carlo Abarth, przedsiębiorca o austriacko-włoskich korzeniach. Prawdziwy debiut nastąpił jednak trzy lata później, gdy narodził się szałowy prototyp Abarth 1500 Biposto. Wyglądał kosmicznie i miał trzecie oko, a przy okazji wykorzystywał podzespoły Fiata. Od tej pory obie włoskie firmy trzymają się razem. Abarth na przestrzeni lat przygotował sporo aut wyścigowych (m.in. Fiaty 124 i 131), oferował klientom sportowe akcesoria do włoskich modeli tej marki (tłumiki, zawieszenie, tego typu elementy) i przerabiał inne auta z wielomarkowego królestwa Fiata (m.in. Autobianchi). Co ważne, firma spod znaku skorpiona ma tak duże poczucie własnej wartości, że jeśli już modyfikuje jakiś model, to usuwa z niego oryginalne znaczki i montuje swoje. Jeśli więc kierowcy Mercedesów AMG mają "tylko" Mercedesa po tuningu, o tyle właściciele Fiatów przyprawionych przez Abartha mają Abartha. Takie coś łechta ego, prawda?
Abarth słynie z tego, że małe włoskie autka przemienia w szybkich, niepokornych łobuzów. Najlepszy przykład z dawnych lat to Autobianchi A112 Abarth. To jeden z najfajniejszych samochodowych łobuziaków w historii. Małe nadwozie, niezauważalna masa 700 kg i całkiem poważne 70 KM pod maską. Do tego zadziorne dodatki nadwozia i oto mamy auto, wobec którego naprawdę można odczuwać pożądanie. Potem jednak zaczęło być z Abarthem coraz gorzej.
Przez wiele lat firma nie dała światu nic ciekawego, a zamiast tego podrzucała nam jakieś mało pociągające kąski. Przykłady? Limitowane edycje Seicento Abarth i Stilo Abarth. Nie miały w sobie technicznej drapieżności godnej skorpiona, ponieważ Abarth dorzucał tylko kilka elementów stylistycznych i nic więcej. Można powiedzieć - upadek wielkiej, sportowej marki. Dobrze zaczęło być w 2007 roku.
Abarth Grande Punto fot. Abarth | Abarth Grande Punto
Abarth Grande Punto
Wtedy zadebiutował Abarth Grande Punto. Rasowe nadwozie, 155 lub (z pakietem Essesse) 180 KM i dobre osiągi (8,2 i 7,5 s do setki, maks. 208 i 218 km/h) to atuty tego auta. Przy okazji liftingu, Grande Punto stało się Punto Evo, a silnikowi przybyło 10 KM (165 KM, 7,9 s do setki, maks. 213 km/h). Abarth Punto już sam w sobie jest sportowy, ale jeszcze ma na desce rozdzielczej przycisk Sport, który sprawia, że samochód szybciej reaguje na pedał przyspieszenia, a układ kierowniczy ma mniejsze wspomaganie, by być bardziej męskim, wymagającym i drapieżnym. Mrau!
Drugi model to Abarth 500. To oczywiście Fiat 500 w sportowych ciuszkach. W ofercie jest wersja z metalowym i materiałowym dachem 500C. Standardowa odmiana ma 140 KM, ale po zakupieniu pakietu Essesse silnik 1,4 l Turbo daje z siebie 160 KM (tylko wersja coupe). Osiągi? Mocniejszy model przyspiesza do setki w 7,4 s i maksymalnie do 211 km/h.
Abarth 695 Tributo Ferrari Najlepszy fabryczny tuning marek popularnych
Abarth 695 Tributo Ferrari
Warto też powiedzieć o kilku autach, których w sprzedaży nie ma. Choćby o 695 Tributo Ferrari. To dzieło Abartha będące hołdem dla firmy spod znaku rozbrykanego konia. Samochód wyposażony jest w lusterka wykonane z włókna węglowego i pomalowany na jedyny słuszny czerwony kolor (choć są też inne barwy w ofercie). Do tego są chudsze o 10 kg fotele, mnóstwo skóry, aluminium i Alcantary, no i 180 KM pod maską. Podobno przy silniku majstrowali ludzie z Ferrari, ale to już chyba marketingowe nadużycie, bo taki sam silnik, o takiej samej mocy, pracuje pod maską Abartha Punto, którego Ferrari nie tykało. No nieważne. Powstało tylko 1696 sztuk Tributo.
Jeśli poprzedni model uważacie za przerost formy nad treścią, to dalej nie czytajcie, bo model Abarth 500 Assetto Corse jest jeszcze bardziej surrealistyczny. To taka wersja Abarth wersji Abarth - 200 KM, odchudzone o 180 kg nadwozie, klatka bezpieczeństwa, poszerzony rozstaw kół i złowieszczy wygląd (na tyle oczywiście, na ile słodkie oczęta modelu 500 mogą być złowieszcze). Powstało tylko 49 sztuk tej bestii i wszystkie znalazły swoich nabywców przed premierą. Kto to kupił?
Może się wydawać, że Abarth przerabia na sportowe maszyny tylko autka miejskie. Niezupełnie, bo zdarzyło mu się również doprawić eleganckie cabrio 124 Spider. Abarth odchudził auto o 100 kg, wzmocnił silnik do prawie 130 KM i zamontował sztywny, nieskładany dach. Samochód wygrał kilka wyścigów, ale jakoś nie zaiskrzyło między nim a światem. Abarth słynie z tego, że odkrywa ciemną stronę osobowości w malutkich, słodkich toczydełkach i najlepsze efekty mamy wtedy, gdy się tym zajmuje. Luksusowy kabriolet Fiata w wersji sportowej? Litości! To dobre dla Mercedesa, Abarth jest zbyt łobuzerki i wyluzowany na takie coś.
