Samochody z innej bajki | Toyota na świecie, cz. II
Samochody z innej bajki | Toyota na świecie, cz. II
Filip Otto
Toyota oferuje w swojej ojczyźnie 49 modeli, które sprzedaje w 4 odrębnych sieciach dilerskich. Dziś spróbujemy to wszystko ogarnąć
Toyota Toyota
Co to będzie?
Spokojnie, nie zamierzam pisać o wszystkich tych modelach, ponieważ kilka z nich pochodzi z innych części świata (np. FJ Cruiser z USA), a niektóre to po nowemu nazwane Lexusy (Harrier to RX) lub Daihatsu (np. Terios to Rush). Aha, są jeszcze modele znane i u nas (m.in. Avensis, iQ, Yaris i Auris). Jeśli natomiast chodzi o te różne sieci dilerskie, to być może jest ktoś na świecie, kto potrafi wytłumaczyć, dlaczego jedną wersję pewnego modelu można kupić w jednej sieci, a inną odmianę tego samego auta w drugiej. Albo dlaczego Priusa można kupić w trzech, a modele z serii WiLL tylko w jednej. Być może ktoś taki gdzieś jest, ale to nie jestem ja, więc idźmy dalej.
Na początek model Allion, który chce mieć wszystko w jednym (z ang. all in one, stąd pochodzi nazwa), ale jest tylko średniej wielkości kompaktem (4,5 m długości), który kupowany jest głównie przez korporacje taksówkarskie, szkoły jazdy i służby publiczne. Tak, mało wymagająca grupa docelowa wyjaśnia banalny wygląd tego auta i brak u niego jakiejkolwiek cechy charakterystycznej (bo na pewno nie jest nią tylna kanapa z regulacją kąta pochylenia oparcia). Allion sprzedawany jest również pod nazwą Premio. Co to za auto? To Allion, ale ciut ciekawszy na zewnątrz i bardziej luksusowy wewnątrz (drewno, beż, te sprawy). W ofercie Toyoty ten model to ogniwo łączące modele kompaktowe (Allion i Corolla, o której za chwilę) z limuzynami wyższej klasy (m.in. Camry).
No właśnie, Corolla. W Japonii nazywa się Corolla Aixio i jest to już trzeci kompaktowy sedan w ofercie japońskiej firmy. Dla kogo jest przeznaczony? Dla indywidualnych klientów szukających niedrogiego, praktycznego auta. Trzeba przyznać, że posiadanie w sprzedaży trzech właściwie identycznych aut jest aż fascynujące! By już zakończyć z Corollą i temu podobnymi modelami, powiem jeszcze o modelu Fielder. To znany u nas model Auris, tyle tylko że w wersji kombi. Dlaczego nie pojawił się w Europie? Dobre pytanie!
Model Crown wygląda bardzo retro - w sumie tak bardzo, że złota korona zamontowana na jego dachu nie wzbudziłaby specjalnego szoku. Sprzedawany obecnie, oldschoolowy Crown to model 10. generacji z 1995 roku (obecnie w ofercie jest również w pełni współczesna, 13. generacja) przeznaczony dla klientów o konserwatywnych, staroświeckich poglądach i takich samych upodobaniach wizualnych. Poza tym jest jeszcze wersja Comfort, która pod niezbyt opływowym nadwoziem skrywa pojemne, wytrzymałe i mało wyrafinowane (jeśli chodzi o materiały i wykończenie) wnętrze, przez co to jeden z ulubionych modeli wśród taksówkarzy.
Kolejny sedan to SAI. To tak naprawdę Lexus HS, który został stworzony z myślą o USA, który bazuje na Avensisie i który ma napęd hybrydowy (łącznie jest 187 elektrycznie benzynowych koni). Potraktujmy ten model jako Priusa dla tych, którzy mają więcej zer na koncie.
No właśnie - Prius. W Japonii można kupić ten sam model, którym możemy jeździć i my, a także wersję V (dłuższa, wyższa, pojemniejsza, przestronniejsza), a niedługo także model Aqua. Na innych rynkach znany będzie jako Prius C, a gdyby trzeba było go scharakteryzować jednym zdaniem, to można powiedzieć, że to hybrydowy Yaris obsesyjnie zapatrzony w Priusa.
Kolejny model - Mark X - powstał po to, by połechtać ego jego właścicieli. Dlaczego? To auto właściwie tej samej wielkości co Camry, ale z napędem na tylne koła (w opcji 4x4). Tak więc Camry ma lumpenproletariacki napęd na przednie koła, a Mark X kusi wyrafinowanym, kojarzącym się ze sportem i luksusem napędem na tylne koła. Założę się, że gdyby było zapotrzebowanie na model wielkości Camry z napędem na prawe koła, to Toyota by go zrobiła.
Aby trochę odetchnąć od tych wszystkich sedanów, kilka słów o modelu Probox. To wizualnie oldschoolowe, wyrośnięte kombi (lub oldschoolowy, skurczony van, w zależności od tego, z której strony spojrzymy) dostępne w wersji dostawczej i osobowej. Pierwsza to typowe auto do pracy, a druga jest o 10 cm dłuższa, lepiej wykończona i nieco bardziej komfortowa. Oba z nich produkowane są przez Daihatsu (firma należy do Toyoty). Co ciekawe, Probox wygląda na spore auto, ale mierzy tylko 4,3 m długości w wersji osobowej.
Mark X ZiO, biorąc pod uwagę nazwę, powinien mieć coś wspólnego z opisywaną wcześniej limuzyną Mark X, ale nie ma, bo technicznie dużo go łączy z Lexusem HS/Toyotą SAI. ZiO to van, który raz może być luksusowy i wygodny (cztery fotele plus dokładne zakrycie bagażnika niczym w sedanie), raz pojemny (4 miejsca, odkryty bagażnik, wiele możliwości zagospodarowania wnętrza), a raz praktyczny, pojemny i wieloosobowy (7 miejsc plus niewielki bagażnik).
Kolejny model - Isis - to też van, tyle tylko że tym razem z nazwą kojarzącą się pewną piosenkarką (pamiętacie jeszcze Isis Gee?). Dlaczego warto znać ten model? Bo po stronie pasażera nie ma środkowego słupka, a po stronie kierowcy ma. W obu przypadkach z tyłu są przesuwane drzwi.
Toyota Wish to średniej wielkości van, który w zależności od wersji mieści 6 lub 7 osób i który w ofercie japońskiej firmy plasuje się między kompaktowym Verso i naprawdę wielką Sienną.
To jeszcze nie koniec vanów, oj nie! Model Noah to van o niemal identycznej długości co Wish, ale o bardzo pudełkowatym, po japońsku kartonowatym wyglądzie. Jest ono pojemniejsze, dzięki czemu i Noah, i jego odmiana Voxy z nieco niższym prześwitem, zabierają na pokład 8 osób.
Jak już mowa o pojemnych modelach z przesuwanymi drzwiami, to poznajcie Sientę. To słodki (tylko spójrzcie w te jego okrągłe oczęta!), miejski (4,1 m długości) samochodzik z praktycznymi tylnymi drzwiami. Poza tym, choć pewnie trudno w to uwierzyć, mimo mikrych wymiarów jego wnętrze mieści aż 7 osób!
Czy wiecie, że porte to po francusku drzwi? Tak właśnie nazywa się trzydrzwiowy maluch z przesuwanymi po stronie pasażera drzwiami. Autko mierzy mniej niż 4 m, przewiezie 4 lub 5 osób i może mieć napęd na przednie lub cztery koła.
Inne modele? Toyota Passo to bliźniak nowego Daihatsu Siriona, a model bB to Scion bB ze znaczkiem Toyoty. Swoich odpowiedników nie mają za to modele z serii WiLL. Dlaczego? Bo to trzy modele o bardzo oryginalnej, dziwacznej, psychodelicznej, niepowtarzalnej, oderwanej od rzeczywistości stylistyce. Bazowały na zwykłych Toyotach, skierowane były do młodzieży i wytrwały na rynku tylko 4 lata (od 2000 do 2004 roku). Najdziwniejszy z nich wszystkich był Vi, w miarę najnormalniej prezentował się VS, a najbardziej bojowy z wyglądu był VC/Cypha. O tym, w której sieci dilerskiej były sprzedawane, nie będziemy dyskutować.
