Aby odnieść sukces w klasie średniej (segmencie D), auto powinno być przestronne, funkcjonalne, dobrze wyposażone i dysponujące dobrymi parametrami jezdnymi. To wręcz ideał samochodu - wyzwanie dla producentów, dlatego tylko niektórym firmom udaje się skusić klientów. Z tak doborową stawką konkurentów, jak Ford Mondeo, Nissan Primera, Opel Vectra i Toyota Avensis, zmierzy się najnowszy samochód tej klasy - Peugeot 407.
Po pierwsze, elegancja
Pojazdy tej klasy, zwane rodzinnymi limuzynami, cieszą się także sporym zainteresowaniem wśród przedstawicieli biznesu. Nie da się ukryć, przyjeżdżając takim autem na spotkanie z klientem, robi się odpowiednie wrażenie. Prestiż, szyk... Linia samochodu ma więc duże znaczenie.
Najbardziej wzięli to sobie do serca Francuzi. Sylwetka Peugeota 407 zdecydowanie wyróżnia się z całej piątki - właściwie to odchudzona "607", jedno z najelegantszych aut reprezentacyjnego już segmentu E. Z tym że model 407 może się pochwalić bardziej sportowym charakterem. Na taki efekt składa się głównie długa maska dynamicznie połączona z kabiną, lekko uniesiony krótki tył, a także wysoki i szeroki wlot powietrza umieszczony poniżej reflektorów. Światła o łezkowatym kształcie i przetłoczenia na pokrywie silnika dopełniają tego wizerunku.
Oryginalny wygląd wyróżnia także Nissana Primerę, w którym lekkość i polot francuskiego projektu zastąpiono futurystycznymi liniami. Mimo bardzo płynnych kształtów Primera sprawia jednak wrażenie dość ciężkiego samochodu. Nissan najmniej przypomina tradycyjne konstrukcje, co przyciąga do salonów klientów chcących się wyróżniać.
Elegancki Ford Mondeo zaś skusi tych, którzy nie lubią eksperymentów w stylizacji. To nie znaczy, że jego konserwatywny kształt nudzi. Mimo że Ford należy do najdłuższych aut w tej klasie, wygląda zgrabnie, a nawet zadziornie.
Zwarta i dynamiczna sylwetka Opla Vectry nie wyróżnia się niczym szczególnym. Podobnie Toyota Avensis, ale w japońskim pojeździe jest więcej krągłości. Avensis bardziej przypomina prawdziwą limuzynę niż kanciasta Vectra.
Szukając kompromisu
Podoba mi się gruby, dobrze wyprofilowany wieniec kierownicy "407", krótka dźwignia zmiany biegów, wygodny fotel, a także dopracowana deska rozdzielcza, która przyciąga wzrok. Przekręcam kluczyk w stacyjce, ruszam i... wciąż jest dobrze, choć w pierwszej chwili przeszkadzała mi zbyt powolna reakcja silnika na naciśnięcie pedału gazu. Z przodu i z tyłu Peugeota zastosowano zawieszenie wielowahaczowe. Efekt? Auto płynnie pokonuje większość nierówności. Modelowi 407 brakuje jednak dynamiki. Jednostka napędowa o pojemności 2,0 l oraz mocy 136 KM potrzebuje 11,7 s, aby rozpędzić pojazd do 100 km/h. Konkurenci z naszej konfrontacji, pod maskami których pracują mniejsze silniki, osiągają lepsze rezultaty.
Innych wrażeń dostarcza jazda Toyotą Avensis. Jej zawieszenie (przód - kolumny MacPhersona, tył - podwójne wahacze poprzeczne) jest sztywniejsze niż we francuskim aucie, ale daleko mu jeszcze do tego w Vectrze. Japoński pojazd z motorem o tej samej pojemności co silnik Peugeota 407, przyspiesza o ponad sekundę szybciej i zużywa mniej paliwa. Avensis prowadzi się dobrze, choć w zakrętach mógłby się zachowywać bardziej stabilnie.
Z przodu Opla Vectry zamontowano kolumny MacPhersona, z tyłu zaś za-wieszenie wielodrążkowe. Za kierownicą twardego Opla czułem się pewniej niż w Toyocie, ale mniej komfortowo, zwłaszcza na drodze o złej nawierzchni. Wszelkie nierówności przenoszone są na kierowcę i pasażerów. Vectra sprawdza się podczas szybkiej jazdy i na zakrętach, jednak w normalnych warunkach zarówno w trasie, jak i w mieście Avensis dawał mi poczucie większego komfortu.
Osiągnięcie kompromisu pomiędzy pewnością prowadzenia i wygodą najlepiej udało się Fordowi. Mondeo zasługuje na najwyższe noty przy ocenie pracy zawieszenia. Pomiary testowe wykazały, że osiągi Forda i Toyoty są bardzo zbliżone - dotyczy to przyspieszenia i elastyczności. Ale "407" wypadła już gorzej, mimo że z podobnym silnikiem. W Mondeo bardzo precyzyjnie działa dźwignia zmiany biegów. Nie mam zastrzeżeń co do pracy układu kierowniczego i hamulcowego, choć pedał hamulca mógłby być bardziej "miękki".
Nieprzyjemne wrażenia wyniosłem ze spotkania z Nissanem. W odnowionej Primerze co prawda zmieniono charakterystykę zawieszenia i układu kierowniczego - ograniczono drgania i poprawiono włas-ności jezdne, niestety, model 2005 - choć lepszy od poprzednika - pod względem jazdy zamyka naszą stawkę. Primerę prowadzi się bowiem najmniej pewnie, to przeciwieństwo Vectry. Kontrola zachowania Nissana przy gwałtownych zmianach kierunku jazdy bądź hamowaniu jest bardzo ograniczona. Wprawdzie komfort pasażerów i kierowcy podczas spokojnej jazdy nie budzi moich zastrzeżeń, ale im szybciej, tym gorzej. Nie wspominając o słabej dynamice samochodu - Primera z silnikiem 1.8 (116 KM) przyspiesza do 100 km/h w 12 s.
Ford prowadzi się najlepiej. Peugeot stracił kilka punktów za dynamikę, Toyota nie najlepiej wypadła na zakrętach. Podobnie Nissan. Opel jak na rodzinną limuzynę jest zbyt twardy.
Jazda: Ford Mondeo (88/100 pkt); Nissan Primera (56/100 pkt); Opel Vectra (68/100 pkt); Peugeot 407 (79/100 pkt); Toyota Avensis (76/100 pkt)
Drogo albo ubogo
Najlepiej wyposażone są Toyota i Peu-geot. Avensis w najwyższej wersji Prestige ma m.in.: poduszki powietrzne przednie i boczne, poduszkę chroniącą kolana, kurtyny, systemy ABS, EBD, ASP, TC. W samochodzie tej klasy nie mogło zabraknąć elektrycznego sterowania szyb z przodu i z tyłu, centralnego zamka, radioodtwarzacza CD. Ponadto dwustrefowej automatycznej klimatyzacji, wycieraczek z czujnikiem deszczu, skórzanej tapicerki, ksenonowych reflektorów, a także tempomatu. Bogato, ale drogo - japońskie auto to najdroższy pojazd w naszej konfrontacji. Kosztuje 109 700 zł.
Tańszy Peugeot (99 120 zł) nie ustępuje Toyocie wyposażeniem. Ponadto znajdziesz w nim boczne poduszki powietrzne z tyłu, których nie ma Avensis.
Natomiast do francuskiego pojazdu można dokupić alarm - 1100 zł, zmieniarkę płyt CD - 1500 zł, oraz skórzaną tapicerkę - 5800 zł.
W Nissanie Primerze, który kosztuje 85 100 zł, nie ma ani ESP, ani kontroli trakcji! Nie licz na to, że dokupisz te systemy. Pierwszy jest dostępny dopiero w modelu z silnikiem 2.0. Szkoda, że producent uznał, iż samochody z jednostkami o mniejszej pojemności (1.6 i 1.8) nie potrzebują układów wspierających kierowcę. Nissana wyposażono za to w coś, czego nie ma w pozostałych samochodach naszej konfrontacji: monitor wyświetlający obraz z kamery umieszczonej z tyłu - rozwiązanie ułatwia parkowanie.
W Oplu Vectrze znajdziesz standardowy system kontroli trakcji, ale już za ESP trzeba dopłacić 3000 zł. Zapłacisz również za automatyczną klimatyzację - 1500 zł, światła ksenonowe - 4000 zł, a także... elektrycznie sterowane tylne szyby - 700 zł. Nie dziwi to, gdyż Opel jest najtańszym samochodem biorącym udział w teście - kosztuje 80 150 zł.
Na Forda Mondeo wydasz 81 010 zł, ale jego wyposażenie cię nie zachwyci. Podgrzewane fotele to wydatek 900 zł, czujnik cofania - 2100 zł, tempomat - 1900 zł. ESP i TC? Producent - podobnie jak twórcy Nissana - nie oferuje tych rozwiązać w serii, ale można je dokupić. Na pakiet zawierający oba systemy trzeba przeznaczyć 2900 zł. W wersjach z silnikami 2.5 i 3.0 jest on już w standardzie.
Model 407 i Avensis są drogie, Vectra i Primera - tańsze, ale słabiej wyposażone. Kompromis między ceną i wyposażeniem znalazł Ford.
Koszty i wyposażenie: Ford Mondeo (67/80 pkt); Nissan Primera (57/80 pkt); Opel Vectra (61/80 pkt); Peugeot 407 (54/80 pkt); Toyota Avensis (50/80 pkt)
Trzeba wybierać
Różnice między porównywanymi pojazdami są znaczne zarówno pod względem jakości materiałów, jak i funkcjonalności. Najlepiej wypada Peugeot 407. Wnętrze francuskiego pojazdu zaprojektowano ze smakiem - utrzymane w jasnych, ciepłych bar-wach jest eleganckie i przyjemne. Wszystkie elementy są idealnie spasowane. Niestety, dążenie do zachowania proporcji spowodowało, że dość wąski panel centralny przeładowano. Obsługa radioodtwarzacza, klimatyzacji, komputera pokładowego często wymaga oderwania wzroku od toru jazdy. Drugi mankament to nie najlepsze elektryczne sterowanie szyb - trudno je ustawić w pozycji innej niż skrajna. Pojemność bagażnika wynosi 430 l - najmniej wśród porównywanych aut.
Niewiele większy bagażnik znajduje się w Nissanie Primerze - 450 l. W ocenie ilości miejsca w środku oba samochody wypadają podobnie. Wnętrze Primery zaprojektowano niestandardowo. Rzu-ca się w oczy tablica wskaźników umieszczona pośrodku i niezagospodarowana przestrzeń po obu stronach panelu centralnego. Wszystko wykonano z wysokiej jakości materiałów - podobnie jak w Peugeocie. Postęp w porównaniu z poprzednikiem. Ale panel sterowania jest najpoważniejszą wadą Primery - wpływa na komfort prowadzenia. Radioodtwarzacz i klimatyzację obsługują te same przyciski, a sterowanie odbywa się na kilku poziomach elektronicznego menu. Po pewnym czasie - podobno - można dojść do wprawy i intuicyjnie obsługiwać urządzenia pokładowe. Mnie się to nie udało - zamiast zmieniać stację radiową, włączałem klimatyzację lub na odwrót. Element wyposażenia, który pozytywnie wpłynie na decyzję niejednego klienta, to system "kamera+ekran" ułatwiający cofanie. Tradycyjny czujnik zazwyczaj włącza się bowiem zbyt wcześnie, w efekcie czego kierowca zatrzymuje auto w znacznej odległości od przeszkody. Kamera pozwala na zbliżenie się do niej nawet na kilka centymetrów.
Najsłabszy element Opla Vectry to przełącznik kierunkowskazów, który po uruchomieniu natychmiast wraca do pozycji wyjściowej. Jeśli się nie wyłączy (np. po powrocie kierownicy do położenia neutralnego przy małym skręcie), "zgaszenie" go ręką często nastręcza problemy. Także materiały wykończeniowe Vectry odbiegają od standardu Nissana i Peugeota - są dużo gorszej jakości. Dotyczy to tworzyw sztucznych i tapicerki. Na pochwałę zasługuje natomiast wygodny w obsłudze pilot radioodtwarzacza umieszczony w ramionach kierownicy, pod kciukami. Bagażnik Opla jest większy niż w Peugeocie i Nissanie - 500 l. To tyle samo, co w Fordzie.
Mondeo ma najwięcej miejsca w środku. W porównaniu z innymi rywalami Ford jest najdłuższy (4731 mm) i najszerszy (1812 mm). Wszystkie elementy wpływające na komfort podróżowania działają bez zarzutu, oprócz wspomagania układu kierowniczego, które przeszkadza podczas manewrów na parkingu. Zastrzeżenia mam co do ulokowania radioodtwarzacza CD - znajduje się on tak nisko, że w jego obsłudze przeszkadza dźwignia zmiany biegów. Pod względem jakości materiałów i estetyki wnętrza Fordowi zdecydowanie bliżej do Opla niż do Nissana czy Toyoty, nie mówiąc już o Peugeocie.
Pięć osób wygodnie podróżuje wszystkimi porównywanymi autami. Gdyby nie stosunkowo mała pojemność bagażnika, pierwsze miejsce zająłby Peugeot 407 - za jakość materiałów i estetyczne wnętrze. Względy praktyczne wskazują jednak na Forda Mondeo.
Funkcjonalność i jakość: Ford Mondeo (50/60 pkt); Nissan Primera (51/60 pkt); Opel Vectra (42/60 pkt); Peugeot 407 (50/60 pkt); Toyota Avensis (51/60 pkt)
W normie
Testowane auta wyposażono standardowo w poduszki powietrzne kierowcy i pasażera oraz boczne poduszki z przodu. Jedynie Peugeot może pochwalić się dodatkowymi bocznymi poduszkami z tyłu. Hamulce francuskiego samochodu potrzebują 39 m, aby zatrzymać pojazd rozpędzony do 100 km/h. Bardzo dobry wynik.
Nissan Primera to najmniej bezpieczny pojazd wśród porównywanych - brak systemów ESP i TC, a droga hamowania wynosi 44 m. W teście zderzeniowym przeprowadzonym przez EuroNCAP samochód otrzymał cztery gwiazdki na pięć możliwych.
Taki sam wynik uzyskał Ford, jednak Mondeo ma zdecydowanie lepsze hamulce. Auto chwalimy w konfrontacji za najkrótszą drogę hamowania - 38 m. Niestety, w Fordzie trzeba dopłacić za kurtyny powietrzne (2000 zł).
Toyota Avensis jest pierwszym japońskim samochodem, który zdobył pięć gwiazdek EuroNCAP (testowano właśnie sedana), ale droga potrzebna do wytracenia prędkości 100 km/h wynosi 42 m.
Opel Vectra otrzymał cztery gwiazdki EuroNCAP, a z prędkości 100 km/h zatrzymuje się po 40 m. W Oplu trzeba jednak dopłacić za ESP (3000 zł).
Bezpieczeństwo w porównywanych samochodach jest na dobrym poziomie. Wyłamuje się tylko Nissan Primera.
Bezpieczeństwo: Ford Mondeo (55/60 pkt); Nissan Primera (48/60 pkt); Opel Vectra (52/60 pkt); Peugeot 407 (53/60 pkt); Toyota Avensis (55/60 pkt)
Werdykt
Wygrał Ford Mondeo - jeden z weteranów w klasie średniej. Samochód jest przestronny i dynamiczny. Można go pochwalić za dobre hamulce. Pod względem wyposażenia nadal nie ustępuje konkurencji. Debiutant - Peugeot 407 - musiał się zadowolić drugim miejscem, ale wygrana z Toyotą Avensis i Oplem Vectrą to powód do dumy dla Francuzów. Nissan Primera? Pora na zmianę modelu.
