Nissan Micra (2003-2010) - opinie Moto.pl

Micra trzeciej generacji to samochód dla miłośników oryginalnego stylu, który dominuje nad wygodą i funkcjonalnością

Nieczęsto zdarza się, by kolejna generacja samochodu różniła się tak bardzo od swojego poprzednika jak Nisan Micra, pokazany po raz pierwszy w 2002 r (salon w Paryżu), i wprowadzony do produkcji na początku 2003 r. Przede wszystkim został zbudowany na tej samej płycie połogowej co Renault Clio III, przy wykorzystaniu wielu francuskich podzespołów i z francuskim turbodieslem w gamie silników (1.5 dCi). Zamiast zachowawczej, klasycznej stylizacji zdecydowano się na śmiały, wręcz awangardowy projekt nadwozia, przypominający kształtem jednobryłowca i wzbogacony wieloma, oryginalnymi detalami. Samochód był krótszy od poprzednika o 3 cm, ale miał o 7 cm dłuższy rozstaw osi. W teorii można było liczyć na bardziej przestronne wnętrze. W praktyce okazało się, że choć jadący mają nad głowami mnóstwo przestrzeni, to za przednimi fotelami jest po prostu ciasno. Powiększono za to bagażnik, i to o prawie 50 l (z 206 do 251 l). Po złożeniu oparcia tylnej kanapy przestrzeń na pakunki rosła do 585 l. Nie w każdej wersji znajdziemy jednak takie udogodnienie. Podobnie jak przesuwane siedzisko tylnej kanapy, pozwalające powiększać bagażnik kosztem przestrzeni za pierwszym rzędem siedzeń i odwrotnie. Nie każda wersja miała też system inteligentnego kluczyka. Decydując się na konkretny egzemplarz trzeba zwrócić uwagę na wyposażenie. Może być ono bardzo bogate albo bardzo skromne. Micra III była bardziej zaawansowana technologicznie niż poprzednik i otrzymała wiele ciekawych rozwiązań. Na przykład aktywne zagłówki, chroniące przed urazami kręgosłupa. Większość z nich dostępna była jednak w najdroższych odmianach. Takie auta mogły pochwalić się, oprócz wspomnianych wcześniej detali, czołowymi i bocznymi poduszkami powietrznymi, automatyczną klimatyzacją, radioodtwarzaczem z CD (od 2007 r. z MP3) ze sterowaniem w kierownicy i komputerem pokładowym. Mimo sporego skoku technologicznego Micra trzeciej generacji pozostała samochodem stosunkowo tanim w utrzymaniu i mało kłopotliwym. Ma dobrze dobraną gamę silników i niebanalny wygląd. Dlatego tym modelem powinni zainteresować się przede wszystkim ci, którzy nie lubią narażać porfela na nieprzewidziane wydatki a przy tym cenią indywidualność i nowoczesność.

Historia modelu

2002 - premiera modelu, nadwozie hatchback 3d i 5d, produkcja w Wielkiej Brytanii 2003 - rozpoczęcie produkcji, silniki benzynowe 1.2 16V (65 KM), 1.2 16V (80 KM), 1.4 (88 KM), turbodiesle 1.5 dCi (65 lub 82 KM) 2005 - niewielka modernizacja (reflektory przednie, elementy przedniego pasa, detale wnętrza), nowy silnik benzynowy 1.6 (110 KM), podniesienie mocy turbodiesla 1.5 dCi (68 i 86 KM), wersja coupe-cabrio (C+C) 2007 - niewielka modernizacja (elementy przedniego pasa, detale wnętrza, lepsze wyposażenie) 2010 - zakończenie produkcji, premiera czwartej generacji Micry wytwarzanej w Indiach.

Awaryjność

Zestawienie awaryjności samochodów TÜV 2010

Micra trzeciej generacji ma przeciętne notowania w rankingach niezawodności. Wypada nieco gorzej niż poprzedniczka ze względu na sporą liczbę drobnych problemów technicznych. Poważne i kosztowne awarie należą do rzadkości i dotyczą głównie automatycznej przekładni bezstopniowej. Większa liczba serwisowych akcji nawrotowych również świadczy nie najlepiej i trzeciej generacji Micry. Pierwszą ogłoszono wiosną 2003 r. Poprawiano wówczas elementy mocujące fotel kierowcy. Druga akcja, na początku 2009 r. dotyczyła problemów z mechanizmem zamykania pokrywy bagażnika. Po zaledwie dwóch miesiącach przeprowadzono kolejną akcję, tym razem związaną z wadliwym sterownikiem poduszki powietrznej kierowcy. Jesienią 2010 r. właścicieli tego modelu wzywano ponownie, by sprawdzić przekaźnik w układzie sterowania silnika.

Nadwozie

Wnętrze zaprojektowano interesująco, ale do jakości wykończenia nie przyłożono się w sposób szczególny. Użyto przeciętnej jakości materiałów, dlatego przetarta tapicerka i hałasujące elementy to norma w Micrach trzeciej generacji. Głośne po częściowym zsunięciu są również szyby w drzwiach (drżą i stukają). Pokrętła na desce rozdzielczej nierzadko pękają, często psują się mechanizmy składania oparć przednich foteli w wersjach trzydrzwiowych.

Podwozie

Wiele elementów zawieszeń pasuje od Clio III. To dobra wiadomość, bo z dostępnością części nie ma problemu a ceny typowo eksploatacyjnych detali są przystępne. Można też liczyć na wiele zamienników. Od ręki kupuje się także blacharkę, ale ta nie należy do tanich. Podobnie jak elektryczne wspomaganie układu kierowniczego. Psuje się dość często a wymiana silnika zintegrowanego z przekładnią stanowi spore obciążenie dla portfela. Kupując Micrę III warto sprawdzić, czy kierownica w wersjach ze wspomaganiem nie pracuje zbyt ciężko. Mało trwałym elementem zawieszeń są łożyska kolumn przedniego zawieszenia. Jeśli tylne zawieszenie hałasuje przy przejeżdżaniu przez nierówności to sygnał, że trzeba zainteresować się odbojnikami i tulejami belki.

Silniki

Benzynowe jednostki napędowe, jak przystało na japońskie konstrukcje są trwałe i niezawodne. Ich słabym punktem są jednak łańcuchy rozrządu. Zdarza się, że wymagają wymiany po 100 000 km. Sygnalizują to głośną pracą (terkotanie, brzęczenie). Niemal zawsze przyczyną jest uszkodzony napinacz łańcucha. Biorąc pod uwagę realia rynku wtórnego i przebiegi oferowanych na nim aut może być tak, że wybrany przez nas egzemplarz ma zużyty łańcuch rozrządu i eksploatację trzeba będzie rozpocząć od poważnej i dość drogiej naprawy. Francuski turbodiesel 1.5 dCi ma nie najgorszą opinię, ale sprawia więcej kłopotów niż benzynowce. W jego przypadku trzeba się jednak liczyć z awariami układu wtryskowego i wyciekami oleju. Słabym punktem przeniesienia napędu Micry III jest łożysko oporowe sprzęgła.

Instalacja elektryczna

W Micrze III drobne awarie osprzętu elektrycznego zdarzają się dość często. Przykładem mogą być choćby notorycznie przepalające się żarówki. Poważniejszych kłopotów dostarcza jedynie elektryczny silnik wspomagania układu kierowniczego.

Co wybrać?

Wersja trzydrzwiowa jest zdecydowanie mniej funkcjonalna, na dodatek ma często kłopoty z mechanizmami składania oparć przednich foteli. Dlatego można ją polecić osobom jeżdżącym samemu lub we dwójkę. Pięciodrzwiówka to samochód dużo wygodniejszy, łatwo można zajmować miejsca na tylnej kanapie i bez problemu montować fotelik dla dziecka. Z silników godne polecenia są benzynowy 1.2 16V o mocy 80 KM i mocniejsza wersja turbodiesla. Zapewniają dobre osiągi przy niskim zużyciu paliwa. Jeszcze lepiej spisują się benzynowe 1.4 (88 KM) i 1.6 (110 KM), ale takie oferty trafiają się na polskim rynku wtórnym sporadycznie. Turbodiesla też niełatwo "upolować", jest poszukiwany i szybko znajduje nabywców.

VIN

Numer VIN wybito w przedziale silnika, w centralnej części przegrody czołowej. Widoczny jest po odchyleniu plastikowej osłony. Znaki identyfikacyjne VIN są także na górnej powierzchni deski rozdzielczej.

Strona z dekoderem numeru VIN

Ceny

Samochód: Nissan Micra - ogłoszenia

Linki

Strona Klubu Nissana Micra

Forum użytkowników modelu Micra

Dariusz Dobosz

Więcej o:
Copyright © Agora SA