Fiat Stilo (2001-2008) - opinie Moto.pl

Stilo nie sprawdził się w roli rynkowego pogromcy Golfa, lecz mimo to jest autem godnym zainteresowania

Następca modelu Bravo/Brava powstał na podstawie podobnych założeń co poprzednik. Wersję trzydrzwiową Stilo, niższą i krótszą, przygotowano z myślą o ludziach poszukujących auta o bardziej dynamicznej linii i lekko sportowym charakterze. Odmiana pięciodrzwiowa, wyższa o 5 cm, dłuższa o 7 cm i mniej śmiała stylizacyjnie, miała służyć zastosowaniom rodzinnym. Jej funkcjonalne wnętrze, z możliwością oddzielnego przesuwania i składania dwóch tylnych foteli, wyraźnie nawiązywało do minivanów. Choć obie wersje różniły się długością i wysokością, produkowane były pod tą samą na zwą.

Według producenta Stilo otwierał zupełnie nowy rozdział w historii firmy zarówno w kwestii wzornictwa, jak i jakości. Nowe podejście do wzornictwa podporządkowano hasłu "żadnej ekstrawagancji". We wnętrzu zastosowaniu wysokiej jakości materiały wykończeniowe, a poszczególne elementy zostały dokładnie zmontowane. Za tym wszystkim poszła jednak nowa polityka marketingowa. Fiat uznał, że jego kompakt dorównuje konkurentom pod każdym względem i nie ma powodu, by był od nich tańszy. Dwa tradycyjnie najważniejsze atuty Fiata - niebanalny wygląd i atrakcyjna cena - zostały w Stilo zatracone. Nie najlepsza sprzedaż była dodatkowo hamowana problemami technicznymi. W bogatszych wersjach montowano sporo elektroniki, która okazała się zawodna. Początkowo było to kłopotliwe nawet dla autoryzowanych warsztatów, ale z czasem serwisy opanowały sytuację.

W codziennej eksploatacji kompaktowy Fiat sprawdza się całkiem nieźle. Jest komfortowy, wygodny, dobrze się prowadzi. Nie brakuje przestrzeni zarówno na przednich, jak i tylnych siedzeniach. W wersji hatchback 3d nie ma jednak co liczyć na duży bagażnik (305 l), w pięciodrzwiowej odmianie przestrzeń bagażowa wygląda znacznie lepiej (335-400/1120 l, w zależności od konfiguracji tylnych foteli). Jeśli ktoś potrzebuje więcej przestrzeni, powinien zainteresować się wersją MultiWagon (kombi), z bagażnikiem o pojemności 510/1480 l. Ci, którym zależy na prawdziwie sportowych emocjach, powinni rozejrzeć się za wersją Abarth.

Silnik

Najwięcej na sumieniu ma silnik 1.8 16V. Awaryjny i nietrwały sterownik zmiennych faz rozrządu naraża właściciela na poważne wydatki (koszt sterownika to kilkaset złotych). Podczas jazdy próbnej trzeba koniecznie sprawdzić, czy silnik ma odpowiednią dynamikę w całym zakresie obrotów. W pozostałych silnikach benzynowych problemy może sprawiać głównie układ zapłonowy (awarie cewek) i układ chłodzenia (psuje się czujnik sterujący wentylatorem, co może prowadzić do przegrzania silnika). W turbodieslach trzeba pamiętać o regularnej wymianie paska rozrządu, najpóźniej po 80 tys. km (nie patrząc na zalecenia producenta). W silnikach wysokoprężnych awaryjne są dwumasowe koła zamachowe. Można też spodziewać się uszkodzeń turbosprężarki.

Zawieszenie

Egzemplarze z pierwszych lat produkcji miały problemy z belką tylnego zawieszenia. Nadzwyczaj szybko wybijały się w niej nie wymienne tuleje metalowo-gumowe, wymuszając wymianę kompletnej belki. Tego typu awarie przestały się powtarzać, ale warto skontrolować tylne zawieszenie podczas jazdy próbnej. Niepokojące są głośne stuki dochodzące z okolic tylnej osi. Kontroli wymagają też sprężyny przedniego zawieszenia (często pękają) oraz amortyzatory (są nietrwałe).

Układ hamulcowy

Hamulce Stilo nie zachwycają skutecznością, ale pracują raczej bezawaryjnie. W starszych egzemplarzach można zetknąć się z wadliwą pracą tylnych zacisków hamulcowych, co doprowadza do bardzo szybkiego zużycia klocków hamulcowych.

Instalacja elektryczna

W Stilo psuje się przede wszystkim elektronika, której w bogatszych wersjach jest naprawdę sporo. Problem stanowią też złącza elektryczne, które potrafią nie przewodzić prądu elektrycznego. Czasami mamy więc do czynienia z bezsensownym zapalaniem się kontrolek na desce rozdzielczej, innym razem z przerwami w pracy klimatyzacji czy elektrycznie sterowanych szyb w drzwiach. Rada dla kupujących to sprawdzenie działania wszystkich możliwych odbiorników energii elektrycznej.

Nadwozie

Karoserię Stilo dobrze zabezpieczono przed korozją, ale pojawiają się inne, drobne problemy. Pokrywa bagażnika w wersji trzydrzwiowej potrafi nieprzyjemnie skrzypieć, a podpierające ją sprężyny gazowe szybko tracą zdolność podpierania klapy. Typowym niedomaganiem są też zaparowane od środka reflektory.

Historia

2001, wiosna - premiera modelu w wersji hatchback 3d i 5d, silniki 1.2 16V (80 KM), 1.6 16V (103 KM), 1.8 16V (133 KM), 2.4 20V (wersja Abarth, 170 KM), 1.9 JTD (turbo diesel, common-rail, 80 lub 115 KM);

2001, jesień - rozpoczęcie sprzedaży,

2002, jesień - wersja kombi,

2004, wiosna - niewielka modernizacja, nowe silniki 1.4 16V (95 KM) i 1.9 JTD (turbodiesel, common-rail, 140 KM), wersja MultiWagon Uproad,

2006, wiosna - nie wielka modernizacja, nowe silniki 1.9 Multijet (turbodiesel, common-rail, 120 lub 150 KM),

2007, wiosna - premiera następcy (powrót do nazwy Bravo). W produkcji pozostaje Stilo MultiWagon.

Znaki identyfikacyjne

Tabliczkę znamionową umieszczono w komorze silnika, na wzmocnieniu przedniego pasa. Numer VIN wybito na podłodze przedziału pasażerskiego, przed prawym przednim fotelem.

VIN

Znaki 1-3 Światowy kod producenta (ZFA-Fiat, Włochy)

Znaki 4-6 Kod modelu (192-Stilo)

Znaki 7-9 Znaki stałe (wypełnione symbolem 0)

Znaki 10-17 Numer seryjny

Awaryjnośc

Raport awaryjności TÜV 2008

Raport awaryjności DEKRA 2008

Pierwsze serwisowe akcje nawrotowe dla Stilo ogłoszono wiosną 2003 r. Eliminowano możliwość zwarcia w układzie chłodzenia i przegrzania silnika, poprawiano również system aktywacji bocznych poduszek powietrznych. Latem 2005 r. konieczna była w niektórych egzemplarzach kontrola układu kierowniczego, a wiosną 2007 r. zajmowano się kołem pasowym na wale korbowym.

Co wybrać?

W przypadku Stilo dobrze jest sięgnąć po wersję wysokoprężną. Nawet najsłabsza, 80-konna, zapewnia dobrą dynamikę przy bardzo niskim zużyciu paliwa. Mocne turbodiesle są mniej oszczędne i bardziej awaryjne. Z silników benzynowych najbardziej godny polecenia jest 1.6 16V, konstrukcja znana od wielu lat i wszechstronnie sprawdzona. Łączy dobre osiągi z umiarkowanym apetytem na paliwo. Podstawowy silnik 1.2 16V jest dla Stilo nieco za słaby. Zdecydowanie odradzamy silnik 1.8 16V, paliwożerny i awaryjny.

Więcej o:
Copyright © Agora SA