Sportowa historia Toyoty

Po przybliżeniu Wam sportowej historii marek z Półwyspu Iberyjskiego i Czech w nowej odsłonie cyklu chcemy pokazać Wam pełną wielkich wygranych i niespodziewanych porażek historię jednej z najpopularniejszych marek z Japonii. Oto najszybsze i najbardziej zaawansowane technicznie, wyścigowe i rajdowe Toyoty oraz historie związane z ich startami

Toyota Crown RSD

Pierwszy oficjalnym samochodem wystawionym w zawodach przez Toyotę był model Crown RSD. Miało to miejsce równo 56 lat temu bowiem start Mobilgas Round Australia Rally miał miejsce w Melbourne, 21 sierpnia 1957 roku. Zespół Toyoty składał się z dwóch kierowców amatorów wybranych z pośród pracowników fabryki. Do Kunio Kaminomura i Kojiro Kondo już w Australli dołączyła nawigator - Lindsay Hedley. W takim składzie wyruszyli oni na trasę rajdu liczącą ponad 17000 kilometrów. Zespół dotarł do mety na 49 miejscu. Był to niemały sukces ponieważ na starcie stanęło 86 załóg ale skończyło jedynie 52. Toyota Crown RSD była napędzana silnikiem o pojemności 1.5 i mocy zaledwie 48 KM. Sytuacji nie poprawiał fakt, że razem z załogą samochód ważył 1700 kg.

Toyota Crown RSDToyota Crown RSD

Toyota Crown RSDToyota Crown RSD

Toyota Crown RSDToyota Crown RSD

Toyota Sports 800 i Toyota 2000GT Toyota Sports 800 i Toyota 2000GT Toyota Sports 800 i Toyota 2000GT

Toyota Sports 800 i Toyota 2000GT

Po czasie wykorzystywania Toyoty Crown w różnych seriach wyścigowych w Japonii, w 1965 roku Toyota wystawiła do Pierwszego Wyścigu Japońskiej Federacji Motorowej swoją nową broń - Toyotę Sports 800. Samochód był napędzany małym dwucylidrowym silnikiem o mocy 45 KM. Wydawało się, że w rywalizacji z mocnymi Datsunami 1600, Nissanami Skyline GT czy Hondą S600 nie będzie miał żadnych szans. Jednak Sports 800 miała inne zalety. Była lekka a mały silnik spalał w trakcie wyścigu jedynie 9 litrów na 100 KM. W wyścigach długodystansowych miało to spore znaczenie, bo kierowcy nie musieli tak często zjeżdżać do boksów na wprowadzone w tamtych czasach tankowanie. Dzięki temu Sports 800 i jej załogi często dojeżdżały do mety na wysokich pozycjach. W debiucie, mała Toyota wygrała swoją klasę GT-1.

W 1965 roku Toyota wprowadziła na rynek także jednen z najbardziej kultowych obecnie japońskich samochodów sportowych - Toyotę 2000GT. Oczywiście nie mogło jej zabraknąć na torach wyścigowych. Już rok po debiucie, sportowe GT napędzane sześciocylindrowym rzędowym silnikiem 2.0 generującym moc 150 KM, wygrało dla Toyoty pierwszy wyścig w historii - Suzuka 1000km. W tym samym roku pobiła także kilka międzynarodowych rekordów w swojej klasie.

Toyota Sports 800Toyota Sports 800

Toyota Sports 800Toyota Sports 800

Toyota 2000GTToyota 2000GT

Toyota 2000GTToyota 2000GT

Toyota 7 Toyota 7 Toyota 7

Toyota 7 i Toyota 1600GT

Przełom lat 60-tych i 70-tych to także okres zmian w sportowych poczynaniach Toyoty. W 1968 roku na tory wyjeżdża Toyota 7 - prototypowy bolid napędzany silnikiem V8. Jego moc w zależności od specyfikacji wynosiła od 300 KM (3.0 - wersja wolnossąca) aż do 800 KM (5.0 - wersja turbodoładowana). Samochód ważył 620 kg a silnik umieszczony był centralnie. W zależności od wersji silnikowej zmieniał się także rozmiar tylnego skrzydła, które zwiększało siłę docisku tylnej osi. Do 1970 roku Toyota 7 odniosła kilka zwycięstw w krajowych wyścigach.

Zmianą, o której wspomnieliśmy wcześniej był sporotwy debiut Toyoty w Europie. Nie był to jednak debiut wyścigowy a rajdowy. W 1968 roku zespół Toyoty wystawił nowy model 1600GT w Rajdzie Monte Carlo. Załodze protoplasty Toyoty Celici nie udało się ukończyć morderczego maratonu, ale jak się później okazało by to pierwszy krok w wieloletnią historię Toyoty w rajdach.

Toyota 7Toyota 7

Toyota 7Toyota 7

Toyota 1600GTToyota 1600GT

Toyota 1600GTToyota 1600GT

Toyota Celica 1600GT Toyota Celica 1600GT Toyota Celica 1600GT

Toyota Celica 1600GT

W 1972 roku Toyota przedstawiła w sportowych zmaganiach rozwinięcie modelu 1600GT, który w nazwie otrzymał dodatkowy człon - Celica. Taki samochodem Ove Andersson (Team Toyota Andersson) wygrał swoją klasę w słynnym Rajdzie RAC. Rok później zespół wkracza już oficjalnie do WRC. Równolegle Celica 1600GT startuje w wyścigach, zajmując szóste miejsce w 6-godzinny wyścigu na Nurburgringu i dziewiąte (pierwsze w klasie) w 24-godzinnym wyścigu na torze Spa. Niestety w 1974 roku kryzys paliwowy powoduje wycofanie się marki ze sportów motorowych. Jednak Team Toyota Andersson nadal reprezentuje japończyków w zawodach sportowych. Efektem tej współpracy jest utworzenie w 1975 roku oddziału Toyota Team Europe.

Toyota Celica 1600GTToyota Celica 1600GT

Toyota Celica 1600GTToyota Celica 1600GT

Toyota Corolla Levin Toyota Corolla Levin Toyota Corolla Levin

Toyota Corolla Levin

Nowo utworzony oddział Toyota Team Europe, zajmuje się przygotowaniem do WRC nowego modelu, mniejszej niż Celica, Corolli Levin. Od razu w pierwszym swoim sezonie Corolla za sprawą fantastycznego kierowcy Hannu Mikkoli wygrywa skandynawski klasyk - Rajd 1000 Jezior. Pod maską nowego dziecka TTE znajdował się ten sam silnik co w Celice, ale jego moc wzrosła do 135 KM.

Toyota Corolla LevinToyota Corolla Levin

 

W 2012 roku Hannu Mikkola ponownie wystartował Corollą Levin w jednym z historycznych rajdów w Finlandii.

Toyota Celica 2000GT Toyota Celica 2000GT Toyota Celica 2000GT

Toyota Celica 2000GT i Toyota Twin Cam Turbo

W 1982 roku Toyota z nowym modelem Celica 2000GT debiutuje w bardzo trudnym rajdzie Nowej Zelandii. Bjorn Waldegard i Per Eklund zdobywają dwa najwyższe stopnie podium. Toyota i Eklund kończą sezon na piątym miejscu. W 1983 roku Celica 2000GT zostaje przystosowana do przepisów grupy B i otrzymuje nową nazwę - Twin Cam Turbo. Rok później japońska rajdówka, której silnik osiągał moc nawet 380 KM, wygrywa arcytrudny Rajd Safari. Jak się później okazuje Bjorn Waldegard i Juha Kankkunen, dają Toyocie możliwość cieszenia się z trzech wygranych pod rząd.

Toyota Celica 2000GTToyota Celica 2000GT

Toyota Celica GT4  ST165 Toyota Celica GT4 ST165 Toyota Celica GT4 ST165

Toyota Celica GT4 ST165

Wraz z końcem rajdowej Grupy B, zakazanej po wielu śmiertelnych wypadkach z udziałem kierowców i kibiców, FIA wprowadziło nowy regulamin dla samochodów A-grupowych. W raz z nim Toyota przygotowała nowy samochód bazujący na Toyocie Celica GT4. Japończycy nie chcieli być już tłem dla rywalizacji w WRC. Celice ST165 wyposażono w najnowocześniejszą wówczas sześciobiegową skrzynie biegów z hydraulicznym dyferencjałem. Jej twórcą była firma Xtrac. Debiut nastąpił w 1988 roku w Rajdzie Korsyki. Nie należał on do udanych bo Kankkunen odpadł z rajdu po awarii, która była początkową bolączką modelu Celica. Ponieważ homologacja nie pozwala na modyfikacje nadwozia a do komory silnika docierało za mało powietrza, silniki potrafiły się przegrzewać. Często kończyło się to właśnie tak jak w przypadku fińskiego kierowcy. W 1989 roku do TTE dołączyła wschodząca gwiazda WRC - Carlos Sainz. Mimo tego, że cały sezon nie była do końca udany to zespół odniósł pierwsze zwycięstwo. Najszybszy w Rajdzie Australii okazał się Juha Kankkunen. Było to preludium do nadchodzącej w WRC dominacji Toyoty. W kolejnym sezonie Celica już nowym przodem, który pozwalał lepiej chłodzić komorę silnika, zdobyła za sprawą wygrywającego cztery rajdu Carlosa Sainza swój pierwszy tytuł Mistrza Świata w klasyfikacji kierowców. Ostatni sezon tego modelu w WRC nie był już tak udany, bo Toyota skupiła się na budowie kolejnej ewolucji a Carlos Sainz, mimo tego, że wygrał 5 rajdów, musiał zadowolić się na koniec drugim miejscem. W Polsce takim samochodem w latach 90-tych startował m.in Paweł Przybylski i Adam Polak.

Toyota Celica GT4  ST165Toyota Celica GT4 ST165

Toyota Celica GT4  ST165Toyota Celica GT4 ST165

Toyota Celica GT4  ST185 Toyota Celica GT4 ST185 Toyota Celica GT4 ST185

Toyota Celica GT4 ST185

Nowa Celica wyglądała i jeździła dużo lepiej od swojego poprzednika. Zachowując wszystkie walory ST165, nowe auto otrzymało dużo lepszą aerodynamikę nadwozia. Jak się później okazało było też bardzo niezawodne. Początkowo problemy sprawiał układ napędowy bo kierowcy narzekali na prowadzenie się auta. Rozwiązanie okazał się nowy dyferencjał oraz zmiana dostawcy opon z Pirelli na Michelin. Debiut wersji ST185 nastąpił podczas Rajdu Monte Carlo 1992. W tym sezonie Carlos Sainz zdobył tytuł mistrzowski. Niestety brak regularności innych kierowców nie pozwolił na tytuł w klasyfikacji konstruktorów. W kolejnym sezonie ten cel udało się zdobyć za sprawą, przejętych z kończącego starty zespołu Lancii, dwóch kierowców - Juha Kankkunena i Didier Auriola. Na Celice pojawiły się też nowe barwy Castrola. Podpisanie kontraktu oznaczało odejście Sainza bowiem od dawna wspierał go hiszpański gigant petrochemiczny - Repsol. Kankkunen został mistrzem świata, a Toyota z tytułu mistrza świata konstruktorów cieszyła się przez dwa lata z rzędu. ST185 zostało okrzyknięte najlepszą rajdową Toyotą w historii. Dla polskich kibiców ten samochód także stał się kultowy za sprawą zespołu Krzysztofa Hołowczyca i Macieja Wisławskiego, którzy w 1995 roku wywalczyli nią tytuł Mistrzów Polski i Vice-mistrzów Europy a 1996 ponownie Mistrzów Polski.

Toyota Celica GT4  ST185Toyota Celica GT4 ST185

Toyota Celica GT4  ST185Toyota Celica GT4 ST185

Toyota Celica GT4  ST205 Toyota Celica GT4 ST205 Toyota Celica GT4 ST205

Toyota Celica GT4 ST205

Celica GT4 w nowym wcieleniu nie była już tak udanym autem. Była większa, cięższa i za sprawą wprowadzenia nowych regulacji dotyczących zwężki turbodoładowania (zmniejszoną z 38 do 34 mm) także dużo słabsza. Toyota nie była w stanie zdobyć nią żadnego tytułu. Największa wada ST205 - niska moc silnika, doprowadziła Toyotę do chęci zagrania vabank. Skończyło się to okrzyknięciem zespołu TTE, zespołem oszustów. Wszystko za sprawą modyfikacji w układzie turbodoładowania a w zasadzie małej sprężynki, która pod wpływem doładowania przesuwała zwężkę pozwalając większej ilości powietrza dotrzeć do układu turbo. Podejrzenia na nagły przyrost mocy silników Toyoty padały od początku sezonu 1996, ale tajemnicę odkryto dopiero po kolejnym badaniu podczas Rajdu Katalonii. Karą było odebranie kierowcom zespołu wszystkich zdobytych punktów a Toyota otrzymała roczną zakaz startów w WRC. Tak zakończyła się legendarna historia modelu Celica w rajdach samochodowych. Jednak lepsze miało dopiero nadejść.

Toyota Celica GT4  ST205Toyota Celica GT4 ST205

Toyota Supra GT500 Toyota Supra GT500 Toyota Supra GT500

Toyota Supra GT500

W trakcie walki Toyoty na rajdowych trasach całego świata, na japońskich torach wyścigowych pojawiła się Supra JGTC . Bazująca na czwartej generacji super sportowego samochodu Toyoty, w trakcie swojej ewolucji otrzymywała różne silniki. Od czterocylindrowego 2.0 po 4.5 V8. Pod koniec swojej wyścigowej historii, z silnika V8 wyciągano nawet 500 KM. Supra zdobywała tytuł mistrzowski w najmocniejszej klasie samochodów wyścigowych w Japonii aż czterokrotnie - w 1997, 2001, 2002 i 2005 roku. Japończycy także dwukrotnie wystawili ją do 24-godzinnego wyścigu Le Mans. W Kraju Kwitnącej Wiśni, Supra GT500 jest jednym z najbardziej kultowych samochodów wyścigowych.

Toyota Supra GT500Toyota Supra GT500

Toyota Corolla WRC Toyota Corolla WRC Toyota Corolla WRC

Toyota Corolla WRC

Toyota powróciła do WRC po roku przerwy z zupełnie nowy samochodem. Ponad dwadzieścia lat po debiucie, model Corolla powrócił na rajdowe trasy mistrzostw świata. Stało się to w 1997 roku podczas Rajdu Finlandii. Japończycy przedstawili wówczas pierwszą Toyotę w specyfikacji WRC. Samochód bazował na ósmej generacji cywilnej Corolli. Został wyposażony w nowy silnik, którego moc mogła wynosić maksymalnie 300 KM. Jednak dzięki nowym, aktywnym dyferencjałom, sekwencyjnej skrzyni biegów i wielu nowoczesnym jak na tamte czasy rozwiązaniom Corolla od początku była bardzo groźna. Już w trzecim rajdzie, fabryczny kierowca Didier Auriol zdobył najniższy stopień podium. 1998 rok, w którym do zespołu powrócił Carlos Sainz, mógł być wielkim tryumfem całego teamu. W ostatniej rundzie sezonu rozgrywanej w Wielkiej Brytanii, Carlos Sainz i Luis Moya, po odpadnięciu jedynego rywala w drodze po tytuł Mistrzów Świata, spokojnie podążali do mety. Na 500 metrów przed finiszem ostatniego odcinka specjalnego w ich Corolli awarii uległ silnik. Był to jeden z najbardziej dramatycznych momentów w historii WRC. Makinen, który pakował się już do domu, nagle został Mistrzem Świata a złość i łzy towarzyszyły wszystkim w zespole Toyoty. Na pocieszenie, w swoim ostatnim sezonie w 1999 roku Japończycy zdobyli tytuł mistrzowski wśród producentów i jako legenda odeszli ze światowego czempionatu, przechodząc do Formuły 1. Mimo tego Corolla WRC została i tak jednym z najpopularniejszych samochodów WRC w historii rajdów. Jeszcze przez kilka lat po zaprzestaniu rozwijania samochodu, wielu zawodników rywalizowało Corollą w różnego rodzaju mistrzostwach. W Polsce również mogliśmy oglądać Toyotę WRC w akcji. Za jej sterami zasiadali Leszek Kuzaj, Tomasz Kuchar, Paweł Dytko, Michał Bębenek oraz wielu wielu innych wybitny zawodników.

Toyota Corolla WRCToyota Corolla WRC

Toyota Corolla WRCToyota Corolla WRC

Toyota Corolla WRCToyota Corolla WRC

Dramatyczny koniec sezonu WRC 1998

Toyota F109 Toyota F109 Toyota F109

Toyota w Formule 1

Udział Toyoty w wyścigach F1 niestety można nazwać tylko wielkim rozczarowaniem. Przygotowujący się przez kilka sezonów zespół uczestniczył m.in w wyścigach Le Mans. Toyota zainwestowała ogromne pieniądze w infrastrukturę, inżynierów i bolid. Miejsce stacjonowania team'u była siedziba Toyota Team Europe w Kolonii. TF102 - bolid, którym zespół zadebiutował w 2002 roku w wyścigach F1 okazał się jednak nieudanym projektem. Kolejne bolidy w rękach taki kierowców jak Jarno Trulli, Ralf Schumacher czy Timo Glock przez 8 kolejnych sezonów nie były w stanie dać zespołowi ani jednego zwycięstwa. Najlepszym rezultatem w całej historii startów, która zakończyła się dość nagle w 2009 roku pozostało drugie miejsce w Grand Prix Malezji i Bahrajnu zdobyte w 2005 roku przez Jarno Trullego. Jak by nie patrzeć, nie można nazwać tego wielkim sukcesem. Odejście Toyoty z F1 było spowodowane kryzysem gospodarczym, którego Japończycy obawiali się najbardziej. Tak Toyota zniknęła ze świata wielkiego motorsportu.

Toyota TF102Toyota TF102

Toyota TF105Toyota TF105

Toyota Camry NASCAR Toyota Camry NASCAR Toyota Camry NASCAR

Toyota Camry NASCAR

W 2006 roku, po kilku latach spędzonych w seriach związanych z królewską w Stanach Zjednoczonych serią NASCAR, Toyota oficjalnie zgłosiła swoje uczestnictwo w najbardziej prestiżowej lidze tych bardzo popularnych wyścigów za oceanem. Japoński zespół wspierany przez amerykańskich speców od jazdy po owalu został pierwszym nieamerykańskim teamem dopuszczonym do startów. Do dzisiaj największym sukcesem Toyoty jest zdobycie trzech tytułów mistrzowskich w klasyfikacji konstruktorów pod rząd (2008,2009 i 2010) w NASCAR Nationwide Series oraz 100 wygranych wyścigów w NASCAR Nationwide Series i Sprint Cup Series razem wziętych.

Toyota NASCARToyota NASCAR

 

TS030 2013 TS030 2013 TS030 2013

Toyota w wyścigach 24h Le Mans

W 2011 roku Toyota ogłosiła swój powrót do 24-h wyścigu Le Mans i serii wyścigów długodystansowych. Wcześniej brała w nich udział w 1992 roku z modelem TS010 oraz 1998 i 1999 roku z modelem TS020. Nową bronią, która stanęła na starcie tych bardzo wymagających wyścigów był model TS030. Dotychczas największym sukcesem Toyoty w Le Mans było drugie miejsce w 1992 roku. TS010 napędzany 3,5 litrowym wolnossącym V10 finiszował tuż za Peugeot 905. TS020  powtórzył wynik swojego poprzednika w 1999 roku. Napędzany turbodoładowany V8 o pojemności 3,6 litra i mocy 600 KM, japoński prototyp był bardzo blisko zwycięstwa, w którym w ostatniej godzinie wyścigu przeszkodziła przebita opona. Wystawiony w 2012 roku do wyścigu Le Mans prototyp TS030 prezentował się od początku bardzo dobrze. Jednak poważny wypadek Anthonego Davidsona i awaria drugiego wystawionego auta nie pozwoliły cieszyć się zespołowi z osiągnięcia mety. W 2013 roku w wyścigu Le Mans ponownie wystawiono dwie Toyoty. Napędzane 3,4 litrowym "V-ósemką" wspomaganą układem hybrydowym, prototypy ukończyły wyścig na 2 i 4 miejscu. W przyszłym roku walka o zwycięstwo z Audi może być jeszcze bardziej zacięta. Wygląda na to, że przyszłość marki w sportach motorowych związana będzie właśnie z wyścigami.

TS010TS010

TS020TS020

TS030 2012TS030 2012

Więcej o:
Copyright © Agora SA