Szalone lata 80. Część druga

Zapraszamy was na drugą część podróży w lata 80. Nie wszystkie ideały i fajne pomysły przeżyły do dzisiaj, jednak może to dobra okazje żeby sobie przypomnieć ten czas kiedy Lancie miały charakter, Renaulty pędziły po lewym pasie 250 km/h, a w telewizji leciały seriale z kawałami, które były naprawdę śmieszne. Ta odsłona w nieco krótszej wersji, ale kto wie czy nie zdecydujemy się na trzecią
Swoją premierę Ford Sierra RS Cosworth miała podczas targów IAA we Frankfurcie w 1985 roku Swoją premierę Ford Sierra RS Cosworth miała podczas targów IAA we Frankfurcie w 1985 roku Swoją premierę Ford Sierra RS Cosworth miała podczas targów IAA we Frankfurcie w 1985 roku

Ford Sierra RS Cosworth | Świat według Bundych

Sierra RS Cosworth czyli Ford z ogromnym skrzydłem i turbodoładowanym silnikiem. Premiera miała miejsce na targach IAA w Frankfurcie w 1985 roku. Produkcja rozpoczęła się w 1986 roku i trwała przez sześć lat (do 1992). Auto skonstruowane zostało przez  Ford Motorsport na potrzeby udziału w rajdowej Grupie A. Jednak początki projektu sięgają wiosny 1983 roku. Nowo mianowany szef europejskiego oddziału Ford Motorsport, Stuart Turner, uznał, że Ford przestał być konkurencyjny w motosporcie. Szukając poparcia skontaktował się z wiceprezesem Public Relations Forda, Walterem Hayesem, który odpowiadał wcześniej za rozwój Forda GT40. To auto zwyciężyło w 1966 roku 24 godzinny wyścig w Le Mans. Hayesowi spodobał się projekt i zapewnił mu swoje poparcie. Znanej z budowy silników F1 firmie Cosworth z siedzibą w Northhampton powierzono zbudowanie jednostki napędowej o mocy około 180 KM w specyfikacji drogowej i 300 KM w rajdowej. Finalnie cywilny silnik osiągał moc 204 KM.

Do przeniesienia napędu posłużyła 5 biegowa skrzynia firmy Borg-Warner z modelu Ford Mustang. Przekładnia sprawiała jednak w trakcie testów kłopoty i musiała zostać zmodyfikowana. Ostatecznie zmieniono ją do tego stopnia, że Borg-Warner musiał stworzyć osobną linię produkcyjną dla skrzyń przeznaczonych dla modelu Sierra RS Cosworth.

W 1988 roku pojawił się wyglądający mniej monstrualnie czterodrzwiowy sedan. Do napędu użyto turbodoładowanego, dwulitrowego silnika R4 zaprojektowanego przez Coswortha. Początkowo (lata 1986-1989) Ścierka miała napęd przenoszony na tylną oś. Dopiero modele od 1990 roku posiadały napęd na cztery koła.

Dopiero od 3,5 tysiąca obrotów turbosprężarka pracowała na pełnych obrotach zapewniając silnikowi Coswortha pełną moc. Od 0 do 100 km/h Sierra rozpędzała się w 6,8 sekundy. W latach 80 tych za kierownicą tego Forda było się królem. BMW M3 czy Mercedes-Benz 190 E 2.3-16 podczas sprintu do setki nie miały szans. Przy 240 km/h był koniec zabawy. Zużycie paliwa wahało się w okolicach 16 l/100 km.

Powstały 5542 egzemplarze oryginalnej Sierry RS Cowsorth.

Produkcja rozpoczęła się dopiero latem 1986 rokuMimo prezentacji w 1985 roku produkcja rozpoczęła się dopiero latem 1986 roku

Za konstrukcję jednostki napędowej odpowiedzialna była firma CosworthZa konstrukcję jednostki napędowej odpowiedzialna była firma Cosworth

Silnik pochodził od Coswortha - firmy założonej w Londynie w 1958 roku, projektujące i budujące silniki, również do F1. W 1969 roku Cosworth stworzył swój jedyny samochód Formuły 1Silnik pochodził od Coswortha - firmy założonej w Londynie w 1958 roku, projektujące i budujące silniki, również do F1. W 1969 roku Cosworth stworzył swój jedyny samochód Formuły 1

Wyprodukowano 5542 egzemplarze oryginalnej Sierry RS CowsorthWyprodukowano 5542 egzemplarze oryginalnej Sierry RS Cowsorth

Skrzynia biegów pochodzi z Forda MustangaSkrzynia biegów pochodziła z Forda Mustanga

Cosworth w wersji sedan pojawił się 1988 roku Cosworth w wersji sedan pojawił się 1988 roku

Świat według Bundych

Ten kultowy serial powstawał dla amerykańskiej telewizji FOX w latach 1987 - 1997. Premierowy odcinek wyświetlony był 5 kwietnia 1987 roku. Świat według Bundych jest jednym z najdłuższych komediowych seriali telewizyjnych, liczącym łącznie dwieście sześćdziesiąt trzy odcinki i kilka odcinków specjalnych. W Polsce premiera miała miejsce 2 września 1996. Serial w krzywym zwierciadle przedstawia życie typowej amerykańskiej rodziny. Jej głową i jedynym żywicielem jest sprzedawca butów, Al Bundy (Ed O'Neill). Jeden z twórców serialu zdradził powód dlaczego rolę Ala Bundy'ego powierzono Edowi O'Neillowi. Kiedy został poproszony na przesłuchaniu do pilotażowego odcinka o zwyczajne wejście do domu Bundych, tuż przed otworzeniem drzwi, O'Neill wypuścił powietrze z płuc i spuścił ramiona w dół, tak jakby powrót do domu był jego wielką porażką. Producenci stwierdzili wtedy, że Ed doskonale rozumie sens serialu.

Jego małżonką jest Peggy (Katey Sagal), która całymi dniami przesiaduje przed telewizorem paląc przy tym papierosa za papierosem. To Katey Sagal wpadła na pomysł, aby Peggy  którą miała grać, nosiła ubrania w stylu lat sześćdziesiątych, co miało parodiować ówczesny styl amerykańskiej pani domu. Na przesłuchanie do serialu, przyszła  z własną peruką, która później stała się stałym elementem wyglądu postaci przez nią granej.

W czasie kręcenia serialu w 1996 roku zdechł Buck, pies Bundych, miał 13 lat. Zastąpił go nowy pies Lucky. Buck występował w Bundych od samego początku. Muzycznym motywem serialu jest piosenka "Love and Marriage", którą śpiewa Frank Sinatra. W czołówce serialu znajduje się scena z samochodami na autostradzie. Pochodzi ona z filmu W krzywym zwierciadle: Wakacje. Widoczny jest nawet samochód Griswoldów (zielono-brązowy Ford Crown Victoria).

Married... with Children - taki był oryginalny tytuł serialuMarried... with Children - taki był oryginalny tytuł serialu

Renault Alpine GTA produkowany był w latach 1984-1991 Renault Alpine GTA produkowany był w latach 1984-1991 Renault Alpine GTA produkowany był w latach 1984-1991

Renault Alpine GTA | Dire Straits_Money for Nothing

Jeden z ostatnich francuskich sportowych samochodów. Renault Alpine GTA był produkowany był od końca 1984 roku do początku 1991 roku. Skrót GTA pochodzi od słów - Grand Tourisme Alpine. Coupe sprzedawane było w Europie pod nazwą V6 GT lub V6 Turbo. Podobnie jak poprzednik A 310, model GTA był copue typu 2+2 z centralnie zabudowanym silnikiem. Pod tylną przeszkloną szybą, a nad jednostką napędową znajdował się mały, 90 litrowy bagażnik. Przestrzeń ta bardzo się nagrzewała, więc trzeba było rozsądnie dobierać rodzaj bagażu, który miał tam być umieszczony. Drugi bagażnik znajdował się z przodu i miał pojemność 220 litrów. Rozkład masy to 53 % przód i 47 % tył.

Coupe początkowo (od listopada 1984) oferowane było z 2,7 litrowym, gaźnikowym silnikiem V6 o mocy160 KM, który pochodził z poprzednika, modelu A 310. We wrześniu 1985 roku Alpine GTA otrzymał nowocześniejszy silnik z wtryskiem paliwa i turbodoładowaniem używany w Renault 25. Był to 2,5 litrowy V6 o mocy 200 KM. To pozwalało osiągnąć prędkość maksymalną 250 km/h. W 1987 roku pojawiła się wersja z katalizatorem i moc silnika spadła do 185 KM.

Renault Alpine GTA był eksportowany do USA. Jednak kariera tego auta za Atlantykiem nie potrwała zbyt długo. W 1987 roku Renault wycofał się z amerykańskiego rynku. Tym samym udało się sprzedać zaledwie 12 z 21 zbudowanych egzemplarzy w specyfikacji na rynek USA. W maju 1989 roku, Alpine zbudował 100 egzemplarzy specjalnej wersji z okazji 35-lecia istnienia marki.Wyprodukowano w sumie 6494 egzemplarzy modelu Alpine GTA.

Wersja Alpine Le Mans była najmocniejsza w całej gamie i osiągała moc 210 km/hWersja Alpine Le Mans była najmocniejsza w całej gamie. Osiągała moc 210 km/h

Model Le Mans przyspieszał do setki w czasie 7,9 sekundy i rozpędzał się maksymalnie do 247 km/hModel Le Mans przyspieszał do setki w czasie 7,9 sekundy i rozpędzał się maksymalnie do 247 km/h

Szybszy był tylko model V6 Turbo z 200 konnym silnikiem bez katalizatora. Jego V-max wynosił 250 km/hSzybszy był tylko model V6 Turbo z 200 konnym silnikiem bez katalizatora. Jego V-max wynosił 250 km/h

Najwięcej wyprodukowano modelu V6 Turbo z silnikiem bez katalizatora - 4082 sztuk. Le Mans powstało tylko 325 egzemplarzyNajwięcej wyprodukowano modelu V6 Turbo z silnikiem bez katalizatora - 4082 sztuk. Le Mans powstało tylko 325 egzemplarzy

W futurystycznym wnętrzu niestety często były problemy z elektryką. Zawodziły najprostsze rzeczy jak otwieranie okien czy centralny zamek W futurystycznym wnętrzu niestety często były problemy z elektryką. Zawodziły najprostsze rzeczy jak otwieranie okien czy centralny zamek

Karoseria miała znakomity współczynnik oporu powietrza, który wynosił tylko Cx=0,30, a w pierwszym modelu V6 GT nawet tylko Cx=0,28 Karoseria miała znakomity współczynnik oporu powietrza, który wynosił tylko Cx=0,30, a w pierwszym modelu V6 GT nawet tylko Cx=0,28


Dire Straits

Utwór Money for Nothing pochodził z wydanego w 1985 roku albumu Brothers in ArmsUtwór Money for Nothing pochodził z wydanego w 1985 roku albumu Brothers in Arms

Money for Nothing grupy Dire Straits był wideoklipem, który jako pierwszy został wyemitowany przez zaczynającą swą działalność stację telewizyjną MTV Europe 1 sierpnia 1987 roku. Tekst utworu przedstawia punkt widzenia pracownika fizycznego pracującego w dziale AGD/RTV w domu towarowym. W jednym z wywiadów Mark Knopfler, lider zespołu, odsłonił kulisy powstania tekstu:

Główny bohater wideoklipu Money for Nothing to facet, który pracuje w dziale technicznym sklepu z RTV, AGD i kuchniami robionymi na zamówienie klienta. Postać ta śpiewa sobie piosenkę. Napisałem ten utwór, gdy byłem akurat w takim sklepie w Nowym Jorku. Pożyczyłem kawałek papieru i zacząłem pisać słowa. Chciałem użyć jak najwięcej wyrazów, które słyszałem od prawdziwego faceta, ponieważ to było bardziej naturalne.


Dlatego też kontrowersyjny tekst zawiera określenia typu: wali w bongosy jak szympans (Bangin' on the bongoes like a chimpanzee), mała ciota z kolczykami i makijażem (See the little faggot with the earring and the makeup), pieniądze za nic i laski za darmo (Money for nothin' and chicks for free).


Wideoklip był jednym z pierwszych, w którym zaprezentowano animowane i generowane komputerowo ludzkie postacie. Teledysk od razu uznano za przełomowy ze względu na wykorzystaną technikę i uzyskany efekt.

jk

W 1983 roku pojawił się model HF Turbo, który zapoczątkował całą erę wspaniałych Delt. na zdjęciu wersja Evo I Club Italia W 1983 roku pojawił się model HF Turbo, który zapoczątkował całą erę wspaniałych Delt. na zdjęciu wersja Evo I Club Italia W 1983 roku pojawił się model HF Turbo, który zapoczątkował całą erę wspaniałych Delt. na zdjęciu wersja Evo I Club Italia

Lancia Delta Integrale / Teleranek / Stan Wojenny

Historia szybkiej Delty rozpoczęła się w 1983 roku wraz z modelem Delta HF Turbo, który napędzany był 1,6 litrowym, zmodyfikowanym silnikiem Fiata. Jednostka napędowa z turbodoładowaniem Garret-T3 osiągała moc 131 KM. Był to całkiem fajny samochód, jednak nie taki, o którym byśmy marzyli. Delta, którą chciał każdy chłopak i facet w latach 80. pojawiła się w 1987 roku. To model HF Integrale. Pod maską umieszczony był 2 litrowy, 8 zaworowy silnik o mocy 185 KM. Wiosną 1989 roku jednostka napędowa została zmodyfikowana (otrzymała m.in po cztery zawory na cylinder) i moc przekazywana na cztery koła wzrosła do 200 KM.
Integrale Evoluzione pojawiła się na rynku późnym latem 1991 roku. Ta ewolucja Delty prezentuje się zdecydowanie najlepiej. Szerokie nadkola, masywne zderzaki, ostre kolory nadwozia - auto, którego nie da się nie zauważyć. W Evo II moc wzrosła finalnie do 215 KM. Pozwalało to osiągnąć 100 km/h w czasie 5,7 sekundy.

Warto wspomnieć jeszcze o modelu Delta S4 Stradale.To model, który powstał w celach homologacyjnych w ilości 200 sztuk. Cywilna odmiana produkowana w latach 1985-1986 miała 250 KM mocy. Cena wersji S4 Stradale to aktualnie co najmniej 200 000 euro. Egzemplarze rajdowe osiągały moc co najmniej 480 KM. Silnik był wyposażony zarówno w kompresor i jak turbodoładowanie (maks. 4,8 bar). W teście włoskiej gazety Quattroruote auto przyspieszyło na luźnym podłożu do 100 km/h w czasie 2,4 sekundy. Był to poziom ówczesnych samochodów Formuły 1.

Delta HF Turbo posiadała fiatowski silnik o pojemności 1,6 litra Delta HF Turbo posiadała fiatowski silnik o pojemności 1,6 litra

Delty budowane były w zakładzie w ChivassoDelty budowane były w zakładzie w Chivasso

Prędkość maksymalna wynosiła 220 km/h O wiele większe wrażenie robiło przyspieszenie - 0-100 km/h w 5,7 sekundyPrędkość maksymalna wynosiła 220 km/h O wiele większe wrażenie robiło przyspieszenie - 0-100 km/h w 5,7 sekundy

Powstało całe mnóstwo limitowanych serii - wersja na zdjęciu to Giallo GinestraPowstało całe mnóstwo limitowanych serii - wersja na zdjęciu to Giallo Ginestra

Delta S4 miała w wersji cywilnej 250 KM mocy, a w wersji wyczynowej aż 480 KMDelta S4 miała w wersji cywilnej 250 KM mocy, a w wersji wyczynowej aż 480 KM

Podczas testów magazynu Quattroruote przyspieszenie na luźnej nawierzchni 0 do 100 km/h wyniosło 2,4 sekundyPodczas testów magazynu Quattroruote przyspieszenie na luźnej nawierzchni 0 do 100 km/h wyniosło 2,4 sekundy

Silnik w S4 montowany jest centralnie. Ze zwykłą wersją Delty to auto ma niewiele wspólnegoSilnik w S4 montowany jest centralnie. Ze zwykłą wersją Delty to auto ma niewiele wspólnego

Teleranek / Stan Wojenny

Jak co niedziela, o 9:00 rano czekałem na Teleranek. Nie doczekałem się. Zamiast niego wystąpił generał Wojciech Jaruzelski oznajmił w przemówieniu nadawanym przez radio i telewizję wprowadzenie stanu wojennego.

Teleranek był to program dla dzieci nadawany w jedynce od września 1972 roku. Od początku symbolem programu był kogut zaprojektowany przez Joannę Zacharzewską. Telewizja wznowiła nadawanie programu dopiero po kilku miesiącach, w marcu 1982 roku. Teleranek był najdłużej istniejącym tytułem programu w TVP. W grudniu 2009 roku program został zlikwidowany z powodu kłopotów finansowych TVP.

Stan wojenny w Polsce wprowadzono 13 grudnia 1981 roku. Został zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a zniesiono go 22 lipca 1983 roku. 1 grudnia 1980 władze ZSRR przekazały gen. Tadeuszowi Hupałowskiemu i płk. Franciszkowi Puchale plany wkroczenia wojsk radzieckich do Polski w ramach ćwiczeń ?Sojuz 80?. Według meldunku płk. Kuklińskiego dla CIA z początku grudnia do Polski miało wtedy wkroczyć 18 dywizji wojsk Układu Warszawskiego (15 radzieckich, dwie czechosłowackie i jedna enerdowska), które po chwilowym pozorowaniu manewrów z ostrą amunicją miały ulec przegrupowaniu i otoczyć większe polskie miasta i ośrodki przemysłowe. Nikt w polskim dowództwie nie myślał o oporze,  uważano wręcz, że obecność tak dużych sił inwazyjnych w Polsce uspokoi społeczeństwo. 5 grudnia 1980 na szczycie państw Układu Warszawskiego w Moskwie gen. Jaruzelski przedstawił koncepcję samodzielnego zlikwidowania Solidarności i opozycji. W końcu stwierdzono konieczność ogłoszenia stanu wojennego przed oczekiwaną mobilizacją NSZZ Solidarność.

Bezpośrednim następcą Ferrari 288 GTO był model F40 Bezpośrednim następcą Ferrari 288 GTO był model F40 Bezpośrednim następcą Ferrari 288 GTO był model F40

Ferrari 288 GTO / Szklana Pułapka

Produkowany był tylko przez rok, w latach 1984 - 1985. Dzisiaj za używanego trzeba zapłacić co najmniej 900 000 euro. Nazwa modelu Ferrari 288 GTO oznacza Gran Turismo Omologato. Auto było stworzone z myślą o udziale w sporcie motorowym. Auto zaprezentowane zostało na salonie samochodowym w Genewie w 1984 roku jako najszybsze i najmocniejsze zbudowane Ferrari.

Mimo, że GTO wyglądem przypomina nieco model 308 nie ma z nim niemal nic wspólnego. Rozstaw osi jest większy (o 110 mm), a karoseria została niemal całkowicie od nowa zbudowana. Dach i tył auta zbudowane są z kevlaru, a przednia maska z włókna szklanego. Auto napędzane jest silnikiem V8 o pojemności 2,8 litra o mocy 400 KM. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 4,6 sekundy, a prędkość maksymalna wynosi 305 km/h. Oferowane było wyłącznie w kolorze Rosso Corsa. 288 GTo był pierwszym cywilnym Ferrari, w którym montowano Cavallino Rampante (herb z koniem na żółtym tle).

Do końca 1985 roku zbudowano 272 sztuki modelu 288 GTO. Ostatni egzemplarz został oficjalnie podarowany byłemu kierowcy F1 Niki Laudzie. Zbudowano poza tym pięć egzemplarzy wersji 288 GTO Evoluzione. Do dzisiaj przetrwały tylko trzy. Jeden stoi w muzeum Ferrari w Maranello, pozostałe dwa są w rękach prywatnych kolekcjonerów w USA i Japonii.

Auto produkowane było tylko przez rok, w latach 1984-1985Auto produkowane było tylko przez rok, w latach 1984-1985

Masa własna 288 GTO wynosiła 1160 kgMasa własna 288 GTO wynosiła 1160 kg

Silnik osiągał moc 400 KM przy 7000/min, jednak mógł kręcić się maksymalnie do 7800 ob./min Silnik osiągał moc 400 KM przy 7000/min, jednak mógł kręcić się maksymalnie do 7800 ob./min

Tak wygląda wersja 288 GTO Evoluzione. Istnieją tylko trzy egzemplarzeTak wygląda wersja 288 GTO Evoluzione. Istnieją tylko trzy egzemplarze

W 1984 roku za GTO zapłacić trzeba było 265.000 DMW 1984 roku za GTO zapłacić trzeba było 265.000 DM

Szklana Pułapka

Poszedłem do kina na zupełnie nieznany mi film, z aktorem w roli głównej, którego nazwisko też mi nic nie mówiło i po seansie od razu kupiłem bilet na kolejny seans. tak zapamiętałem pierwszą część Szklanej Pułapki. Bruce Willis w swojej najlepszej roli.Jednak kandydatów do głównej roli było dużo - najpierw był Arnold Schwarzenegger, następnie Sylvester Stallone, Burt Reynolds, Richard Gere, Harrison Ford oraz Mel Gibson. Propozycję otrzymali także gwiazdorzy seriali akcji - Don Johnson i Richard Dean Anderson.
Budynek Nakatomi Plaza to w rzeczywistości Fox Plaza Tower, główna siedziba Century Fox. Także adres i numer telefonu, który wyświetla się na monitorze komputera policji w trakcie wzywania ich przez McClane'a, to prawdziwe dane Fox Plaza. Prawdopodobnie w trakcie kręcenia filmu najwyższe piętra były jeszcze w budowie, podobnie jak w filmie, o czym wspomina pan Takagi w rozmowie z McClane'em. adres: 2121 Avenue of the Stars, Century City, Los Angeles.
Do scen, w których Hans Gruber używa broni maszynowej, osobno kręcone były ujęcia broni i osobno twarzy Alana Rickmana. Zastosowano taki zabieg, ponieważ aktor miał niekontrolowany odruch cofania się przy strzale i krzywienia twarzy podczas rozbłysków.
W scenie, w której Hans Gruber spada ze szczytu budynku, Alan Rickman tak naprawdę spadał z 6 metrowego modelu. Był trzymany przez kaskadera, po czym spadał na poduszkę powietrzną. Rickman miał być zrzucony na 3, lecz dla uzyskania właściwej reakcji, kaskader puścił go na 2. Zdjęcia do filmu trwały od 2 listopada 1987 roku do marca 1988 roku.

Yipee-ki-yay!

Firma Vector Motors Corporation została założona w 1978 roku Firma Vector Motors Corporation została założona w 1978 roku Firma Vector Motors Corporation została założona w 1978 roku

Vector W8 / Depeche Mode

Początkowo znałem go tylko z obrazków gum Turbo i już wtedy wydawał mi się najbardziej kosmicznym i futurystycznym samochodem na świecie. Vector W8 powstał w 1989 roku. Jego poprzednik, model W2 miał swoją premierę w 1973 roku. Auto produkowane było przez firmę Vector Aeromotive i skonstruowane zostało przez Geralda Wiegert i Davida Kostka. Karoseria wykonania głównie z kevlaru i włókna węglowego ma aż 2,08 metra szerokości (bez lusterek) i tylko jeden metr, osiem cm wysokości. Do tego najgroźniejszy i dziwniejszy wygląd. Przy tym aucie nawet Countach prezentuje się pospolicie. W Vectorze wszystko sterowane było elektronicznie, bądź elektrycznie. Jego wnętrze z wielkimi komputerami przypomina kabinę myśliwca. Z perspektywy czasu dzisiaj prezentuje się to archaicznie i głupio, wtedy było jednak czymś absolutnie futurystycznym. Auto napędzane było silnikiem V8 o pojemności 6 litrów, który przy pomocy dwóch turbosprężarek osiągał moc 625 KM. Jego prędkość maksymalna wynosiła 354 km/h. Podczas testów na słonym jeziorze w Bonneville udało się W8 rozpędzić do 389 km/h. Co ciekawe za przeniesienie napędu odpowiedzialna była 3 biegowa, automatyczna przekładnia.

Do 1993 roku wyprodukowano 22 egzemplarze, z czego 17 trafiło do klientów. W 1989 roku za auto trzeba było zapłacić 455 tyś. dolarów. Dzisiaj, w zależności od stanu technicznego rynkowa cena W8 rozpoczyna się od 200 000 dolarów do nawet 1 miliona.

Za stylizację auta odpowiedzialny był współwłaściciel firmy Gerald WiegertZa stylizację auta odpowiedzialny był współwłaściciel firmy Gerald Wiegert

Wiegert urodził się w 1945 w Dearborn (USA), jego rodzice pochodzili z NiemiecWiegert urodził się w 1945 w Dearborn (USA), jego rodzice pochodzili z Niemiec

W ciągu całego swojego istnienia Vector Motors Corporation sprzedał około 30 samochodów. Najpopularniejszym modelem firmy był W8W ciągu całego swojego istnienia Vector Motors Corporation sprzedał około 30 samochodów. Najpopularniejszym modelem firmy był W8

Vector w materiałach promocyjnych chwalił się, że jego silniki osiągają moc do 1500 KM, jednak podczas niezależnych testów auto uzyskiwało maksymalnie do 625 KMVector w materiałach promocyjnych chwalił się, że jego silniki osiągają moc do 1500 KM, jednak podczas niezależnych testów auto uzyskiwało maksymalnie do 625 KM

Po lewej stronie widać olbrzymi ekran komputera pokładowego. Po prawej dużą zmieniarkę płyt CDPo lewej stronie widać olbrzymi ekran komputera pokładowego. Po prawej dużą zmieniarkę płyt CD

 

Vector W8 nie posiada w kabinie tunelu środkowego. Sterowanie automatycznej, 3 biegowej przekładni przeniesiono po lewej stronie kierowcy. Skrzynia obsługiwana jest guzikami Vector W8 nie posiada w kabinie tunelu środkowego. Sterowanie automatycznej, 3 biegowej przekładni przeniesiono po lewej stronie kierowcy. Skrzynia obsługiwana jest guzikami

Vectrora W8 zobaczyć możecie w filmie Wschodzące słońce z Seanem Connerym, Wesley Snipesem i Harvey KeitelemVectrora W8 zobaczyć możecie w filmie Wschodzące słońce z Seanem Connerym, Wesley Snipesem i Harvey Keitelem

Auto zaprezentowano w 1991 roku na salonie w Genewie i Frankfurcie na którym sprzedano egzemplarz wystawowy jeszcze w trakcie trwania wystawy Auto zaprezentowano w 1991 roku na salonie w Genewie i Frankfurcie na którym sprzedano egzemplarz wystawowy jeszcze w trakcie trwania wystawy

W Europie znajdują się oficjalnie tylko dwa Vectroy V8 - jeden jest w posiadaniu prywatnego właściciela w Szwajcarii, a drugi stoi w Muzeum Techniki w Sinsheim (Niemcy) W Europie znajdują się oficjalnie tylko dwa Vectroy V8 - jeden jest w posiadaniu prywatnego właściciela w Szwajcarii, a drugi stoi w Muzeum Techniki w Sinsheim (Niemcy)

Depeche Mode

Elektroniczny pop był ich światem, którym zarazili miliony słuchaczy i fanów. Grupa powstała w 1980 w Basildon w Wielkiej Brytanii. Nazwa Depeche Mode była inspirowana francuskim magazynem mody. Wyjątkowi są fani grupy, którzy tworzą dość charakterystyczną subkulturę. Nazywani są depeszowcami lub depeszami.
Kiedy Depeche Mode zorganizowało akcję podpisywania albumu Violator w La Cienega Boulevard Record Store, na miejscu pojawiło się 17 tys. fanów. W wyniku zamieszek akcję trzeba było odwołać. Podczas World Violation Tour w Nowym Jorku i Los Angeles w ciągu zaledwie kilku godzin sprzedano 40 tysięcy biletów.
Najdłuższa w historii grupy trasa promująca płytę "Songs Of Faith And Devotion" okazała się tragiczna w skutkach. Wokalista David Gahan przeżył atak serca, Andy Fletcher załamanie nerwowe. Aktualnie Davida Gahana i kawałek utworu Depeche Mode można zobaczyć i usłyszeć w reklamie siódmej generacji Golfa.

Więcej o:
Copyright © Agora SA