Chery należy do chińskiego rządu i jeśli chodzi o wolumen produkcji, to jest w pierwszej dziesiątce największych producentów samochodów za wielkim murem. A jeśli chodzi o eksport, to jest numerem 1. No i ściśle współpracuje z izraelską firmą, która lada moment pojawi się w Europie
Chery eastar sedan Chery eastar sedan
Co to za czort?
Chery powstał w 1997 roku, a dwa lata później rozpoczął działalność na szeroką skalę, choć nielegalnie, o czym za chwilę. Firma eksportuje w świat około 25 proc. swoich aut, ma fabryki lub montowanie w 15 innych krajach i wraz z izraelskim inwestorem założyła firmę Qoros, która dla Chery ma być tym, czym Lexus dla Toyoty. Co nie znaczy, że Qoros będzie symbolem luksusu - Chery są bardzo tanie i bardzo popularne, a Qoros będzie modelem dla nieco bardziej wymagającej klasy średniej w Chinach i Europie. No dobra, dość o Qorosie, to Chery jest najważniejsze.
Firma powstała 15 lat temu, ale produkcję zaczęła dwa lata później. Pierwszym modelem był pierwszy Seat Toledo, nazywany Fulwin, Fengyun, Windcloud lub A11 . Wielu chińskich producentów dogaduje się z producentami z innych części świata, by zyskać dostęp do technologii i szybko rozwinąć skrzydła na wielką skalę, bo w końcu w Chinach wszystko dzieje się w ekspresowym tempie i na bogato, ale nic z tego nie wyszło. Chery próbowało dogadać się z GM, Chryslerem, Nissanem i Fiatem, ale ostatecznie, w 2007 roku, dogadało się z Qorosem. W tym roku jednak chiński rząd zgodził się, by partnerem Chery został Jaguar i Land Rover. Kto wie, może kolejny Evoque będzie pochodził z Chin? Zanim do tego dojdzie, przyjrzyjmy się, co produkuje Chery.
Jak już wspomniałem, A11, zwany też jako Fulwin, Fengyun lub Windcloud, to pierwszy model Chery. To Seat Toledo pierwszej generacji. I tu ciekawostka ? z jego płyty podłogowej korzysta FAW-VW Jetta (FAW to chińska firma, VW to VW, a Jetta to jeden z największych sukcesów w Chinach). No i? Aby ruszyła produkcja A11, Chery musiał się po cichu dogadać z tym samym dostawcą, który obsługiwał FAW-VW, wszystko oczywiście bez wiedzy Niemców. VW oczywiście się o wszystkim dowiedział (zaskakujące, nie?), ale Chery mu zapłaciło, więc nie było żadnych potyczek sądowych. Równie zagmatwane było wejście Fulwina na rynek.
Mimo iż Chery to firma państwowa, nie spełniła wymagań rządowych dotyczących wejścia nowego auta na rynek (?!), więc przez dwa lata, mimo iż produkcja auta szła pełną parą, z oficjalnego punktu widzenia Chery produkował ?podzespoły samochodowe? i choć jednocześnie składał je w całość i sprzedawał klientom (czyli de facto produkował auta), to zgodnie z literą prawa ich nie produkował. W 2001 roku wszystko się ułożyło i już było normalnie. W 2003 roku debiutuje nowy model Chery - Flagcloud/Cowin/A15/Amulet (czemu nie mogą się zdecydować na jedną nazwę?!), który jest Fulwinem po liftingu i pozostaje w produkcji do dziś.
QQ to najpopularniejszy samochód w Chinach, poza tym jeden z najtańszych na świecie (kosztuje około 4 tys. dolarów). To, co się rzuca w oczy, to podobieństwo do Daewoo Matiza. No cóż, to fakt. Oba auta są tak podobne, że ich drzwi są w pełni wymienne, jak udowodnił GM (właściciel Daewoo) w czasie procesu sądowego. Matiz i QQ są jednak pozornie podobne. O ile ten pierwszy zyskał w testach EuroNCAP trzy gwiazdki (głowy nie urywa, ale da się przeżyć), o tyle QQ testów nie przeszedł - kraksa za jego kierownicą to właściwie śmierć. Trzeba więc uważać. Warto też pamiętać, że model M1 to QQ3, tyle tylko że nieco unowocześniony (więcej o nim za chwilę).
QQ zmienił nazwę na QQ3 w momencie, gdy pojawił się QQ6. Wszystko po to, by pokazać, że QQ6 to to samo co QQ3, tyle tylko że większe i lepsze. Jak więc większe i o ile lepsze? QQ6 to QQ3 sedan. I nagle, patrząc na niego, Renault Thalia zdaje się być samochodem zjawiskowo pięknym. Choć, trzeba przyznać, że światła cofania QQ6, przypominające nieco łezki w reflektorach Volkswagena, wykazują pewien wizualny potencjał. Model po liftingu, QQ6FL, wygląda gorzej niż ten bez kuracji odmładzającej, dlatego nie pokazujemy jego zdjęć.
To już jest hardcore. Auto bazuje na QQ3, ale dzięki talentowi/beztalenciu (niepotrzebne skreślić) włoskiego projektanta Enrico Fumii wygląda z przodu tak samo jak z tyłu. Po co? Dobre pytanie. Auto kosztuje około 25 tys. zł (cena nie obejmuje kosztu transportu) i jest to bez wątpienia jeden z najbardziej ekstrawaganckich chińskich samochodów.
Eastar Cross to siedmioosobowy crossover, niby van, niby kombi. Ma pod maską silnik 2,0 l, obdarzony jest ABS-em i dwiema poduszkami, a w wyposażeniu może mieć takie zdobycze cywilizacji jak wielofunkcyjną kierownicę, samodzielnie zmieniającą biegi skrzynię, niby aluminiowe wykończenie deski i automatyczną klimatyzację. No prawie jak auto z Europy! Jest jeszcze Easter bez Cross w nazwie ? to wersja sedan, siłą rzeczy tylko pięcioosobowa. Tak wskazywałaby logika, ale w związku z brakiem pasa bezpieczeństwa na środkowym tylnym miejscu, sedan Cross jest autem czteroosobowym. Zupełnie jak Mercedes CLS, BMW X6, Volvo C30 czy Mini - bardzo aspirujące wizerunkowo rozwiązanie.
Tiggo to terenówka, która przypomina Toyotę RAV-4. Czy Japończycy się na to zgodzili? Co za głupie pytanie. Co ciekawe, Tiggo można kupić w Europie. Włoska firma DR na jego bazie tworzy model DR5 i sprzedaje w Italii, pod maską montując albo silnik benzynowy Chery, albo diesla od Fiata. Nie lepiej już kupić Toyotę?
Audi na pewno ma pianę na ustach jak słyszy, że ktoś wykorzystuje nazwę A5. Tak Chery nazywa swoją limuzynę, która to jest pierwszą, zaprojektowaną w Chinach hybrydą. Była ona wykorzystywana w czasie Olimpiady w 2008 roku, ale w związku z właściwie nieistniejącym zapotrzebowaniem chińskich kierowców na takie auta, ekologiczna odmiana szybko wyjechała z produkcji. Obecnie A5 może mieć jeden z trzech silników benzynowych o pojemności od 1,6 do 2,0 l.
I tu pewnie znowu Audi ma pianę na ustach, albo już raczej zaczyna sobie wyrywać włosy z głowy, gdy słyszy o Chery A1. Co to za czort? To mix Fiata Pandy i Daewoo Matiza, podobno zaprojektowany przez Bertone, ale jakoś trudno nam w to uwierzyć. Chery mówi, że A1 został zaprojektowany przez światowych ekspertów z myślą o światowych rynkach, jest więc pierwszym światowym autem made in China. No dobra, niech więc podbija świat!
Fulwin2 to całkiem atrakcyjny dla oka kompaktowy model. Dostępny jest jako hatchback i sedan (choć to pozory, bo ma klapę otwieraną wraz z szybą, tak jak Skoda Rapid). Pod maską silnik benzynowy o mocy 108 KM, natomiast w wyposażeniu m.in. czujniki cofania, podgrzewany fotel kierowcy, radio MP3 i trzecie światło stop (tylko w najbogatszej wersji Luxury, podstawowa Standard nie ma nawet pełnowymiarowego koła zapasowego).
G5 to limuzyna klasy wyższej, następca Eastara. Zaprojektował ją Giugiaro, testowano ją na Nurburgringu, rozwija ponad 200 km/h, jej zawieszenie dopieszczał Lotus, a w wyposażeniu ma takie gadżety jak podgrzewane, elektrycznie regulowane fotele, nawigację, dwustrefową klimatyzację i ESP. Po co więc komu jeszcze bardziej luksusowy G6?
Premiera tego ponad pięciometrowego sedana miała miejsce kilka tygodni temu nigdzie indziej, ale na Placu Tiananmen. To tak, jakby Renault pokazało nowe Clio przed Wersalem, Mercedes pochwalił się klasą S przed Bramą Brandenburską, a Fiat wydzierżawił powierzchnię przed, powiedzmy, Watykanem, by pokazać nowe Bravo. G6 wykorzystuje tę samą płytę podłogową co modele Eastar i G5, ale opakowuje ją w bardziej nobliwe, europejskie i eleganckie nadwozie. Ba, pod maską może nawet pracować silnik V6 zamiast standardowego R4. G6 ma w wyposażeniu światła do jazdy dziennej LED, kamerę cofania i system nawigacji. W przeliczeniu na bardziej ogarnianą przez nas walutę kosztuje minimum 30 tys. dolarów.
Poza irytującą dla BMW nazwą, ten niewielki crossover przypomina nieco Seata Alteę Freetrack. Bazuje na modelu M1, czyli unowocześnionym QQ3, ale mimo terenowego wyglądu, nie ma napędu na cztery koła. Ot, miejski crossover dla pozerów.
Auto ma napęd na cztery koła, który można załączyć przy niewielkiej prędkości oraz reduktor, który uruchomimy dopiero po zatrzymaniu się, wrzuceniu luzu i wciśnięciu sprzęgła ? jakże to rozkosznie oldschoolowe! Pod maską tego modelu pracuje silnik 2,5 l o mocy 170 KM, który podobno spala średnio 9,2 l/100 km. Wszystko pięknie, ale ten model wygląda karygodnie, nic go nie ratuje, sorry.
S18 to elektryczna wersja modelu M1 i pierwszy seryjnie produkowany w Chinach samochód na prąd. Zadebiutował w 2009 roku, rozpędza się do 120 km/h i na jednym ładowaniu, które trwa 6 godzin, pokonuje 150 km. Cena? Około 75 tys. zł.
Rozpędza się do setki w 23 s, by zaraz potem stracić dech (prędkość maksymalna to 141 km/h), ale na pocieszenie zabiera do bagażnika aż 3000 l bagaży. Wygląda tak, jak każdy widzi, przypomina nieco naszego Poloneza i ma po lewej stronie odsuwane drzwi. Jakby więc nie patrzeć, to crossover, łączący w sobie cechy rodzinnego kombi i niewielkiego auta dostawczego.
I na koniec wróćmy do Qorosa. To dziecko Chery i izraelskich inwestorów. Ma zadebiutować na przyszłorocznym salonie w Genewie i według zapowiedzi ma przyzwoicie wyglądać (za projekt nadwozia odpowiada facet od nowego Mini), dobrze jeździć, zapewniać bezpieczeństwo (obiecują pięć gwiazdek EuroNCAP) i być porządnie wyposażony. No i ma kusić niską ceną. Firma zapowiada, że nowa fabryka i elastyczny proces produkcji pozwolą jej prezentować nowy model co pół roku, więc oprócz sedana spodziewajmy się hybrydy, kombiaka i pewnie jakiegoś uterenowionego crossovera.
