Renault 8 - to już pół wieku

Jedni go kochają za niską masę i mocną wersję Gorgini, inni nienawidzą choćby za rozkład mas. W tym roku mija 50 lat od debiutu ostatniej masowej Renówki z silnikiem umieszczonym z tyłu

Renault Dauphine zadebiutował w 1956 roku, ale era pontonowych nadwozi dobiegała końca. Szybko więc rozpoczęto prace nad jego następcą. Pierwszy prototyp był gotowy pod koniec 1959 roku. W połowie 1960 r. na rynku zadebiutowała Simca 1000, najgroźniejszy rywal, więc Renault musiało się spieszyć. Prototypy przejechały 1,2 mln km, aż w końcu 16 czerwca 1961 roku Renault pochwaliło się swoim nowym modelem, R8.

Renault Clio IV - obszerna fotogaleria

Nadwozie miało jednakowy rozstaw osi jak Dauphine (227 cm), lecz we wnętrzu wygospodarowano znacznie więcej miejsca. Umieszczony z przodu bagażnik miał pojemność 241 litrów. Z jego prawej strony zamontowano akumulator. Koło zapasowe leżące na prowadnicy pod podłogą bagażnika było dostępne po odchyleniu przedniej tablicy rejestracyjnej. Z tyłu umieszczono chłodzony cieczą, 4-cylindrowy silnik o pojemności 956 cm3 i mocy 40 KM (z modelu Caravelle). Blok jednostki odlano z żeliwa, głowicę ze stopu aluminium. Napęd na tylne koła był przekazywany za pomocą suchego sprzęgła i 3- lub 4-biegowej skrzyni manualnej. Niezależne zawieszenie z trójkątnymi wahaczami z przodu i osią łamaną z tyłu zapewniało wysoki komfort podróży. Ważnym przełomem było zastosowanie hamulców tarczowych systemu Lockheed-Bendix przy wszystkich kołach. Na początku lat 60. przy tradycyjnych hamulcach bębnowych trwali jeszcze producenci szybkich i luksusowych samochodów, nie wspominając już o wszystkich konkurentach w klasie do 1300 cm3.

>>> Renault Clio - zwinne autko miejskie już od... <<<

Zarówno klienci, jak i publiczność przyjęła Renault R8 bardzo dobrze. Auto rozwijało prędkość 130 km/h, miało wygodne wnętrze i znakomite hamulce. Średnie zużycie paliwa wynosiło 6,8 l/100 km, a w ruchu miejskim około 8,2 l/100 km. Poważną wadą był rozkład mas (36% przypadało na przednią i 64% na tylną oś) spowodowany umieszczonym z tylu silnikiem. wpływał na trudne prowadzenie auta przy silnym wietrze bocznym i wymagał przyzwyczajenia.

Pod koniec 1963 roku Renault wprowadziło do sprzedaży R8 z automatyczną skrzynią biegów firmy Jaeger ze sprzęgłem sterowanym elektrycznie. Trzy przełożenia do jazdy w przód i bieg wsteczny kierowca wybierał klawiszami na tablicy rozdzielczej. Zamiast tradycyjnego D-Drive jazda do przodu była możliwa po naciśnięciu klawisza A (avant). Renault R8 Automatic nie zdobyło jednak popularności w Europie.

W marcu 1964 roku podczas salonu w Genewie Renault zaprezentowało model 8 Major napędzany silnikiem o pojemności 1108 cm3 i mocy 43 KM. W aucie zastosowano synchronizowaną skrzynię 4-biegową. Prędkość maksymalna wzrosła do 135 km/h. W 1966 roku zmieniono oznaczenie auta z R8 na Renault 8.

Ewolucja "ósemki" trwała. Jesienią 1968 roku wprowadzono Renault 8 S z czterema reflektorami, silnikiem 1.1 (53 KM) zasilanym dwugardzielowym gaźnikiem. Auto wyposażono w obrotomierz oraz sportową kierownicę. Prędkość maksymalna wynosiła 145 km/h. Renault 8 S cieszyło się popularnością zwłaszcza wśród młodszych kierowców.

W 1971 roku ograniczono ofertę do modelu podstawowego z silnikiem 1.1 (43 KM). Produkcję we Francji zakończono latem 1973 roku.

Gordini

Na jesiennym salonie samochodowym w Paryżu w 1964 roku uwagę tysięcy zwiedzających stoisko Renault skupił nowy model 8 Gordini. Silnik 1.1 był zasilany dwoma gaźnikami i rozwijał moc 77,5 KM. Amadee Gordini i jego mechanicy podnieśli stopień sprężania i zastosowali m.in. półkuliste komory spalania oraz chłodnicę oleju. W układzie hamulcowym zastosowano podciśnieniowe wspomaganie Mastervac. Auto wyposażono w specjalne ogumienie Dunlop SP Sport 135-380 oraz sztywniejsze zawieszenie ze sportowymi amortyzatorami Allinquant.

Alpine A110-50 oficjalnie

Wczesne egzemplarze Renault 8 Gordini oferowano tylko w niebieskim kolorze z dwoma białymi pasami dekoracyjnymi. Później poszerzono gamę o inne odcienie, ale i tak Bleu France 418 był najczęściej zamawianym odcieniem najszybszej odmiany "ósemki". Prędkość maksymalna 170 km/h robiła wówczas duże wrażenie. Na rajdowych oesach oraz na torach wyścigowych auto z powodzeniem rywalizowało z Fordem Lotusem Cortina, Alfa Romeo Giulia Sprint GTA i Lancią Fulvia Coupé HF.

Na salonie paryskim w październiku 1965 roku odbyła się premiera Renault 8 Gordini 1300 z silnikiem o mocy 88 KM. Gaźniki Solex zastąpiono dwoma Weberami 40 DCOE. Osiągi auta były wówczas imponujące: prędkość maksymalna wynosiła 175 km/h, a pokonanie kilometra ze startu stojącego trwało zaledwie 32 sekundy. Nowością była pięciobiegowa skrzynia manualna z krótkimi przełożeniami. Drogę przed samochodem oświetlały 4 halogenowe reflektory. Obrotomierz i trójramienna kierownica Quillery podkreślały sportowy charakter wnętrza Renault 8 Gordini.

>>> Renault Megane - wygodny kompakt już za... <<<

Pojazd odniósł liczne sukcesy w rajdach m.in. trzykrotnie zwyciężając Tour de Corse (1964-66). Za jego kierownicą zasiadali m.in.: Jean-Francois Piot, Jean Vinatier, Jean-Pierre Nicolas, Harry Kallstrom oraz Hakan Lindberg. W kwietniu 1966 roku na torze Montlhery odbył się pierwszy wyścig w ramach Pucharu Renault 8 Gordini. Jest także polski akcent w historii tego szybkiego auta. 3 sierpnia 1968 roku Krzysztof Komornicki i Zygmunt Wiśniowski stanęli na najwyższym podium 28. Rajdu Polski. W sezonie 1969 roku kierowca "ósemki" Ryszard Nowicki zdobył tytuł rajdowego mistrza Polski. W Renault 8 Gordini startowali także kierowcy tacy jak Longin Bielak, Andrzej Komorowski i Andrzej Wojciechowski.

W latach 1964-70 zbudowano łącznie 11607 sztuk najszybszej wersji Renault 8.

Renault 10

W lipcu 1965 roku debiutowało Renault 10. Od bazowej "ósemki" różniło się wydłużonym przodem, większym bagażnikiem, dużymi kierunkowskazami w przednich narożnikach, zderzakami oraz szeregiem innych detali. W trzecim roku produkcji auto wyposażono w charakterystyczne owalne reflektory. W ciągu 6 lat we Francji, Hiszpanii (FASA-Renault) oraz w innych krajach zbudowano 687 674 egz. Renault 10.

>>> Renault Thalia - używane auta z dużym bagażnikiem <<<

W połowie dekady Renault 8 przeszło badania homologacyjne w Biurze Konstrukcji Przemysłu Motoryzacyjnego (dziś PIMOT) w Warszawie. Bank Pekao planował nawet oficjalny import "ósemek" do Polski w cenie ok. 1700 dolarów. Firma Polcomex zorganizowała sieć autoryzowanych stacji obsługi na terenie całego kraju. Ostatecznie jednak wybrano nieco większe Renault 10 w cenie 1850 dolarów. Na polskich drogach jeździło jednak sporo egzemplarzy "ósemek" z prywatnego importu. Ówczesne przepisy celne ustalały stawkę płatną od każdego kilograma pojazdu, więc ważące 755 kg auto cieszyło się powodzeniem wśród osób wracających z zagranicznych placówek czy też z pracy na kontrakcie. Renault 8 cieszyło się popularnością także w innych "demoludach", głównie na Węgrzech i w Jugosławii.

Licencje

Renault 8 było "samochodem globalnym". Na podstawie licencji auto budowano w kilku krajach świata.

Renault 4 obchodzi 50-lecie

W latach 1967-71 budowano je w bułgarskim Płowdiw jako Bulgarrenault 8. Od końca 1967 roku niewielkie liczby aut pod nazwą Dacia 1100 produkowano w rumuńskim Mioveni. Montaż "ósemek" odbywał się także w meksykańskich zakładach Diesel Nacional S.A. (DINI) w Cidad Sahagun, wenezuelskiej Marrarze oraz w Algierii, Australii, Belgii, na Filipinach, w Jugosławii, Kanadzie, Kostaryce i Maroku.

Szczególnym miejscem w historii modelu jest jednak Hiszpania. Montaż Renault 8 FASA-Renault w Valladolid rozpoczęto w listopadzie 1965 roku. Do podstawowej wersji Renault 8, zwanej tam "Ocho" dołączył z czasem Renault 8 TS, będący odpowiednikiem 8 S we Francji. W maju 1973 roku wprowadzono model po liftingu nadwozia. Okrągłe przednie kierunkowskazy zastąpiono podłużnymi, umieszczonymi pod zderzakiem. Zmianom uległ także kształt kloszy tylnych lamp, kierownica oraz wygląd kokpitu. W hiszpańskiej wersji stosowano hamulce bębnowe tylnych kół.

>>> Renault Twingo - mieszczuch w dobrej cenie <<<

W 1974 roku rozpoczęto montaż Renault 7, czyli modelu 5 z nadwoziem sedan. Kilkanaście miesięcy później FASA-Renault wprowadzało już wersję 5 TS. Oznaczało to rychłą "wymianę pokoleń" w Valladolid. Produkcję Renault 8 TS stopniowo ograniczano. Zakończono ją w marcu 1976 roku.

Ogółem zbudowano ponad 1,3 miliona egzemplarzy Renault 8 we wszystkich odmianach, w tym 275 227 egz. w FASA-Renault.

oprac. Marcin Lewandowski źródło: Renault

ZOBACZ TAKŻE:

Renault Thalia - ogłoszenia motoryzacyjne

Renault Twingo - test | Za kierownicą

Renault Clio RS RB7 od 96 200 zł

Więcej o:
Copyright © Agora SA